ตอนนั้นผมขึ้นม.1มาแรกๆผมลืมเอาปากกามา
โรงเรียนไม่รู้จะยังทำไงไปซื้อก็อายจะยืมเพื่อน
ก็ไม่มีรู้จักสักคนมีผู้หญิงคนนึงเห็นว่าเราไม่มีปากกา
เลยเอาปากกามาให้ยืมตอนนั้นรู้สึกเหมือนหัวใจผม
เต้นเร็วมากเหมือนจะหลุดออกมาจาก อก และตั้งแต่ตอนนั้นผมก็แอบรักมาตลอดปากกาตอนนั้นผมก็ไม่ได้ให้คืนด้วย🤣จนมาพีคตอนที่ผมจะย้ายเรียนโรงไปเรียนสายอาชีพแล้วผู้หญิงคนนั้นเรียนสายสามัญมันต้องแยกทางกันใช่ไหมแล้วมีอยู่วันหนึ่งเพื่อนผู้ชายผมมันชวนผมไปกินเหล้าตอนนั้นผมเมามากๆแล้วผมก็หลุดปากพูดออกมาแล้วเพื่อน
ผมมันเอาโทรศัพท์มา ถ่ายวีดีโอแล้วส่งไปให้ไอ้คนที่ผมแอบชอบดูตอนนั้นผม โกรธเพื่อนมากแต่ก็รู้สึก โล่งใจยังไงไม่รู้ แต่เขาตอบมาว่าเป็นเพื่อนก็ดีอยู่แล้วตอนนั้นผมช็อคมากทำอะไรไม่ถูกตอนนั้นผมบอกเพื่อนไม่เป็นไรแต่ข้างไปหมดแล้ว🤣แต่ต้องเก็บทรงไว้🤣แล้วตั้งแต่นั้นมาผมก็เริ่มไม่มีเป้าหมายในชีวิต เริ่มเก็บตัวเงียบออแปลกที่ผม
เสียใจแต่ผมไม่ร้องไห้แต่ผมหัวเราะแทน
สุดท้ายผมคิดได้เรื่องมันก็ผ่านนานแล้วก็ให้มันผ่านไปซะถ้าผมย้อนกลับไปได้ผมจะไม่กินเหล้า🤣