Chalun Ch
[ขออภัยคนที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้มีภาษาถิ่น เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลาค่ะ...]
คุณเชื่อเรื่องโชคชะตาฟ้าลิขิตไหม โชควาสนาคุณเชื่อมากแค่ไหน และคุณเคยประสบพบเจอกับเรื่องพวกนี้มากับตัวบ้างหรือเปล่า อาทิเรื่องอะไร เงินทอง การงาน แม้กระทั่งคู่ชีวิต แล้วนอกเหนือจากนั้นล่ะ คุณเจอเรื่องอะไรมาบ้าง ถ้ามันเป็นเรื่องในครอบครัว เรื่องอะไรบ้างที่มันอาจจะพลิกผันจากหน้ามือขาว ๆ เป็นหลังมือที่มืดดำสนิทได้
ส่วนมากทุกคนจะได้ยินคำว่า 'รักลูกไม่เท่ากัน' ของแต่ละบ้านใช่ไหมล่ะ ทว่าพวกคุณเคยได้ยินคำนี้ไหม รักลูกเท่ากันแต่ 'วางความรับผิดชอบให้ไม่เท่ากัน' บ้างหรือเปล่า แพรวก็เป็นหนึ่งในนั้น
แพรวมีพี่น้องสามคน มีพี่ชายที่ห่างกันหกปี และน้องสาวฝาแฝด สามคนนี้แพรวเป็นคนที่เรียนเก่งที่สุด และเก่งที่สุดในรุ่น! สอบได้ที่ 1 ทุกปี สมัยตอนเรียนประถมแพรวจะได้เกรด 4 ทุกวิชาตั้งแต่ ป.1 ยัน ป.6 ไม่มีใครล้มแพรวได้เลย ที่ 1 ของรุ่นเสมอมา พรสวรรค์นี้ทำให้พ่อกับแม่รักแพรวมาก ปลื้มใจ แต่พ่อกับแม่ยังรักและปฏิบัติกับลูกทุกคนเท่ากัน
แพรวจะถูกยกมาชื่นชมบ่อยที่สุด นับว่าเป็นหน้าเป็นตาให้กับครอบครัวเลยก็ว่าได้ ไม่เพียงพ่อกับแม่ของหญิงสาว ทว่ามันรวมไปถึงญาติ ๆ ด้วย ที่ชื่นชมแพรวว่าเป็นคนหัวดี เรียนก็เก่ง แถมยังรวมไปถึงหน้าตาจิ้มลิ้มสะสวยของเธอด้วย คนอะไรจะเพอร์เฟคได้ขนาดนี้ แต่! คุณคิดว่ามนุษย์เรามีใครที่สมบูรณ์แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ไหม... วันนี้ฉันได้คำตอบว่า 'ไม่มีค่ะ' ความลับนี้ในตัวแพรวฉันรู้มาตั้งแต่วันนั้น! เอาไว้ฉันจะเล่าในภายหลังนะคะ ฉันขอชื่นชมแพรวของฉันก่อน
แพรวเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดีฉบับเศรษฐีชนบท อยากได้อะไรก็ได้ แค่เพียงเอ่ยปากขอเท่านั้น พ่อกับแม่ก็สรรหามาประเคนให้ คู่ฝาแฝดก็พลอยได้อานิสงส์ไปด้วย คู่แฝดของแพรวถึงจะหน้าตาเหมือนกัน มองดี ๆ จะพบว่าแฝดน้องสวยกว่า เซ็กซี่กว่า ฉันจะค่อย ๆ เสริมในส่วนของแฝดน้องและพี่ชายของแพรวไปด้วยนะคะ
ชีวิตในวัยเด็กของแพรวดูสมบูรณ์แบบเหลือเกิน เป็นที่อิจฉาของเพื่อน ๆ ในรุ่น รวมทั้งฉันด้วยที่อิจฉาแพรว อยากได้อยากเป็นเหมือนแพรว แต่พ่อกับแม่ไม่รวยอย่างพ่อกับแม่แพรว บางครั้งฉันก็ต้องเกาะแพรวขออานิสงส์ด้วยนั่นแหละ ฮ่า
ทั้งตอนประถม และตอนเรียนมัธยม อ๋อ ฉันแอบกระซิบนิดนึงนะคะ แพรวมีแฟนตั้งแต่เรียน ม.1 ค่าคุณ ฮ่า แต่แพรวยังอยู่ในกรอบนะคะ อันนี้ยืนยันได้ ฉันเองที่เป็นเพื่อนสนิทของแพรว สามารถยืนยันได้ว่า แพรวไม่เคยให้แฟนมาทำรุ่มร่ามก่อนเวลาอันควรที่เหมาะสม พวกเราไม่ทำอะไรเสีย ๆ หาย ๆ มาถึงพ่อแม่หรอก
วันเกิดปีนี้ได้จักรยาน ปีนี้ได้ของเล่นชุดใหม่ ปีนี้ได้โทรศัพท์มือถือ ปีนี้ได้มอเตอร์ไซค์ ปีนี้ได้คอมพิวเตอร์ ได้เรียนในตัวเมือง บลา ๆ และอีกมากมายหลายอย่าง ซึ่งนั่นแหละ มันเป็นที่อิจฉาตาร้อนของใครหลายคน หนึ่งในนั้นก็มีฉันบ้าง แต่ก็ไม่ได้นำพา อย่าลืมนะคะว่าพวกเราอยู่บ้านนอก! สิ่งที่แพรวได้อาจไม่คณาความรู้สึกของคนในเมือง
ความเก่งของแพรวสามารถนำพาแพรวไปสู่ความสำเร็จได้อย่างรวดเร็ว ฉันขอวนไปยังตอนต้นเรื่อง ที่ฉันตั้งคำถามไว้ นี่แหละค่ะที่ฉันกำลังจะพูดว่า บางครั้งพ่อแม่ก็รักลูกเท่ากัน แต่แบ่งความรับผิดชอบให้ไม่เท่ากัน
ด้วยแพรวเป็นคนเรียนเก่ง พอจบ ม.6 ก็สอบครูคณิตศาสตร์ได้ พี่ชายจบ ม.6 ทำงานโรงงาน จะบอกว่าแทบจะเรียนไม่จบ ม.6 ดีด้วยซ้ำ เสียเงินไปกับการแก้ ศูนย์ ร มส ไปตั้งเท่าไหร่ ถึงได้วุฒิ ม.6 ไปสมัครงานโรงงาน ส่วนแฝดน้องเรียนไม่เก่ง เรียนคณะเดียวกันกับฉัน ซึ่งฉันก็เรียนไม่เก่งอะไรเลย
แพรวเป็นคนขยันคนหนึ่งนะคะ มีความรับผิดชอบสูง แพรวกู้ กรอ. และทำงานพาร์ทไทม์ในช่วงไม่มีเรียน แพรวไม่ขอเงินพ่อกับแม่เลย ยกเว้นคู่แฝดของแพรวกับฉันที่ทำตัวไฮโซ ฮ่า ไม่ทำงงทำงานอะไรกับเขา ขอเงินพ่อกับแม่ทุกอาทิตย์ แพรวเป็นคนที่หัวดีจริง ๆ นะคะ พอเรียนครูจบ แพรวก็สอบครูผู้ช่วยได้รอบแรก ลงสอนที่กรุงเทพ ต่อมาแพรวก็สอบบรรจุได้ในรอบแรกอีกเช่นกัน บรรจุในอายุเพียงยี่สิบสี่ปีถ้าฉันจำไม่ผิดนะ ที่จังหวัดนครราชสีมา พ่อแม่จัดงานบายศรีสู่ขวัญยิ่งใหญ่อลังการ มีการจ้างหมอลำมาแสดงให้ดู
อ๋อ ฉันข้ามเหตุการณ์สำคัญไป อันที่จริงชีวิตและความรับผิดชอบที่แพรวค่อย ๆ เริ่มได้รับมา มันเริ่มจากพ่อเข้าสู่วงการ การเมืองท้องถิ่น เมื่อพ่อของแพรวลงสมัคร อบต. ตอนนั้นมันยังเป็น อบต. อยู่นะ ปัจจุบันเป็นเทศบาลแล้ว การลงเล่นการเมืองท้องถิ่น มันสูญเสียเงินจำนวนมากมายมหาศาล ทว่าโชคดีที่พ่อของแพรวยังชนะ ได้ตำแหน่ง อบต. มา เหตุการณ์นี้แม้จะได้ตำแหน่งมา แต่ทางบ้านเริ่มขัดสนลงบ้างแล้ว
เหตุการณ์สำคัญที่เปลี่ยนชีวิตแพรวอีก เป็นจุดเริ่มต้นที่เปลี่ยนชีวิตแพรวไปตลอดการ เมื่อพ่อของแพรวลงสมัครรองนายกเทศบาล ซึ่งญาติพี่น้องห้ามแล้ว พ่อของแพรวก็ไม่ฟัง เพราะชอบทางนี้ การลงสมัครในตำแหน่งรองนายกมันต้องใช้เงินจำนวนมาก ไม่ต้องให้ฉันเจาะลึกหรอกเนอะว่า หมดเงินไปกับเรื่องอะไร
เมื่อไม่มีเงิน พ่อของแพรวก็นำที่ดินไปจำนองกับพ่อแฟนของฉัน เอ่อ ฉันกับแพรวเราเป็นญาติสนิทกันน่ะนะ พ่อของแพรวเล็งเห็นว่าพวกเขาจะมาเป็นดองกันแล้ว ฮ่า และหมดหนทางจริง ๆ จึงนำที่ดินไปจำนองกับพ่อแฟนของฉัน เป็นจำนวนเงินหลายแสนเอาเรื่อง แต่โชคร้าย! พ่อของแพรวพลาดตำแหน่งนี้ไปอย่างน่าเสียดาย พรรคไม่ได้รับเลือกค่ะ
เหตุการณ์นี้ทำให้แพรวเสียที่ดินไปอย่างน่าเสียดาย เพราะพ่อของแพรวบอกว่า ไม่มีเงินมาไถ่คืนหรอก เอาที่ดินไปเถอะ ที่ดินผืนนั้นจึงตกเป็นของแฟนฉันโดยปริยาย พ่อแม่แฟนของฉันพวกท่านอยู่ไกล คงไม่มาทำกินที่นี่ จึงยกให้แฟนฉันไป เปลี่ยนเจ้าของเรียบร้อย ที่ฉันยกเรื่องนี้มาเล่า เพราะอยากให้รู้ว่าเหตุการณ์นี้ล่ะ เปลี่ยนชีวิตแพรวจากหน้ามือเป็นหลังมือ และเรื้อรังมาเรื่อย ๆ
ชีวิตแพรวต้องลำบาก เรียนมหาวิทยาลัยก็ต้องทำงานพาร์ทไทม์ และกู้เงินเรียน โดยไม่ขอพ่อแม่สักบาท ส่วนพิมพ์คู่แฝด เรียน เล่น กินเที่ยวอย่างมีความสุข รวมทั้งฉันด้วย เคยขอพ่อแล้ว พ่อบอกไม่ต้องกลัวจะไม่ได้ทำงาน พอถึงเวลาต้องทำจริง ๆ อย่าร้อง! พะนะ พิมพ์ไม่รับรู้เลยว่าครอบครัวกำลังจะล้มละลาย ฉันขอใช้คำนี้แหละ เหมาะสมที่สุด ถึงไม่ใช่นักธุรกิจก็เถอะ
เรียนจบแพรวก็ได้รับราชการในเวลาอันรวดเร็วเพราะหัวดี มันคือพรสวรรค์ของแพรวจริง ๆ สำหรับเรื่องนี้ แต่นั่นมันมาพร้อมภาระอันยิ่งใหญ่ของแพรว ของแพรวคนเดียว! จริง ๆ เมื่อแพรวต้องกู้เงินมาโป๊ะหนี้ให้ครอบครัว ซึ่งแน่นอนไม่พอ
คนที่ภายนอกดูสมบูรณ์แบบเพอร์เฟค แท้จริงแล้วมีเรื่องไม่สมบูรณ์อยู่ แพรวเจอผู้ชายเห็นแก่ตัว คบกันมาตั้งนาน ตั้งแต่ ม.1 เลยนะยันตอนนี้ พอถึงเวลาให้มาตกแต่ง กลับถูกบอกเลิก ทำให้แพรวเสียหลักอยู่พักหนึ่ง เลิกกันไปปีเดียว ก็กลับมาคบกันอีกครั้ง จากนั้นผู้ชายก็มาสู่ขอ แต่! พอถึงเวลาผู้ชายไม่มา แพรวถูกบอกเลิกอีกรอบที่สอง แต่แพรวก็ยังรักผู้ชายคนนั้น เรื่องนี้ฉันเข้าใจแพรวนะ ไม่เคยต่อว่าแพรว นับตังแต่วันที่ผู้ชายมาสู่ขอ ผ่านไป 6 ปี แพรวถึงได้แต่งงาน
ต่างกับคู่แฝด พิมพ์ ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย ทำงานที่สถาบันการเงินของเอกชน มีครอบครัวที่ดี ผู้ชายที่ดี มีลูกที่น่ารัก มีบ้าน มีรถ มีอนาคตที่สดใส ต่างกับแพรวที่อนาคตมีแต่ความดำมืด จมอยู่ใต้ก้นเหวลึก แม้พิมพ์จะผ่านผู้ชายเข้ามาเป็นแฟนหลายคนก็ตาม
หน้าตาเหมือนกัน เกิดวันเดียวกัน ปีเดียวกัน เดือนเดียวกัน เป็นพี่น้องกันที่ห่างกันไม่กี่นาที แต่ชีวิตและโชคชะตากลับไม่เหมือนกัน ต่างกันราวฟ้ากับนรก
พิมพ์กับพี่ชายไม่มีส่วนต้องช่วยรับผิดชอบหนี้สินของพ่อแม่เลย ยิ่งพิมพ์มีบ้าน มีรถ มีลูก มีภาระเพิ่มเข้ามา จากที่เคยให้รายเดือนก็เลิกให้ ส่วนคนเป็นพี่ชายไม่เคยหยิบยื่นให้เลย แพรวเป็นคนรับผิดชอบหนี้สินของครอบครัวทั้งหมด
แพรวถูกพ่อแม่ยึดให้เป็นเสาหลักของบ้าน เพียงแค่แพรวรับราชการเท่านั้น บังคับให้แพรวกู้เงินมาโปะหนี้ แต่ก็ไม่สามารถโปะได้หมด เงินเดือนแต่ละเดือนแทบไม่พอยาไส้ ส่วนเงินเดือนสามีก็น้อยนิด ดีแต่ทรง! ทำทรงดีไปวัน ๆ แฟนแพรวเป็นลูกจ้างชั่วคราวในหน่วยงานราชการ เอิ่ม ฉันมองผู้ชายคนนี้ไม่ดีตั้งแต่ เขาเทแพรวถึงสองครั้งสองคราในตอนนั้นแล้วล่ะ
ฉันกับแพรวเราปรับทุกข์กันทุกวัน ฉันเองก็มีความทุกข์มากมาย แพรวจะชอบคุยกับฉัน เราเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องที่สนิทกันมาก คุยได้ทุกเรื่องไม่มีความลับ
โชคชะตาของแพรวพลิกผันอย่างหนักหน่วง เมื่อมีคนโพสต์ทวงหนี้ แพรวไม่เคยรู้เลยว่า สามีไปกู้เงินมาจัดงานแต่ง เป็นเงินหลายแสนบาท แพรวก็จนปัญญา ไม่รู้จะหาเงินมาจากไหนมาใช้หนี้เขา หนี้ตัวเองก็ท่วมหัว เงินจะใช้จ่ายไปวัน ๆ ยังแทบจะไม่มี จนวันหนึ่งแพรวก็โทรหาฉันทั้งน้ำตา
"บอส กูตัดสินใจแล้ว กูจะลาออกจากครู" แพรวโทรหาฉันพูดเสียงเครือ ฉันรู้ว่าแพรวกำลังร้องไห้
"เอ๋าคือสิลาออก มืงฮู้บ่ว่ามีคนอยากได้อยากเป็นคือมืงตั้งหลายคน คือจะลาออกง่ายแถะ เป็นหยัง มืงมีเรื่องอิหยัง เว้าให้กูหน่ายคักหลายสู" ฉันตอบ ใจไม่ดีเลย เพราะแพรวไม่เคยพูดแบบนี้ แพรวรักอาชีพครูมาก
"อี่ห่าเขาประจานกู" พูดถึงตรงนี้แพรวร้องไห้ออกมาแบบไม่ปิดบังอีกแล้ว "เขาประจานกูกับบักเม้าส์ มันเป็นหนี้เขาสามแสน เอามาจัดงานแต่ง กูเพิ่งฮู้" ฉันอึ้งกิมกี่ไปเหมือนกัน แพรวบอกให้ฉันเข้าไปดูเฟซบุ๊กของคนคนนั้น ก็เป็นจริงอย่างแพรวว่า ชื่อแพรวตำแหน่งอาชีพของแพรวและสามีขึ้นหลาที่หน้าฟีดเฟซบุ๊ก
"มืงสิลาออกไปเฮ็ดหยังฮั่น เป็นครูยังมีเงินเดือนเด้มืง ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ คิด ปัญหาทุกอย่างมีทางออก" ฉันปลอบแพรว
"มืงว่าบ่ ชีวิตกูคือเป็นจังสิน้อ" แพรวร้องไห้ผ่านโทรศัพท์ ทำฉันน้ำตาคลอไปด้วย ฉันสงสารแพรว ฉันรู้ความเป็นไปของชีวิตแพรวทุกอย่าง ตั้งแต่เด็กจนโต "ตะกี้กูคือมีความสุขในชีวิตกว่าหนิ กูเฮ็ดบาปอิหยังไว้ ชีวิตกูคือเป็นจังสิบอส" แพรวร้องไห้
"มืงอย่าคิดฮอดอดีตว่ามืงเคยเป็นจังใด มืงอย่าเอาจะของไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น แต่ละคนบ่คือกัน กูกะบ่ได้ต่างกันกับมืงเลย กูกะเป็นทุกข์ที่กูเป็นจังสิ แต่ละคนมีทุกข์ใจบ่คือกันแพรว" ฉันสาธยายเรื่องของตนเองให้แพรวฟังบ้าง ปัญหาในชีวิตของฉัน เพราะเราไม่มีความลับต่อกัน และสิ่งที่เราพูดก็ไม่เคยแพร่งพราย
"มีตะคนเว้าให้กูว่าผัวมีเงิน ปู่ย่ามีเงินเป็นหยังคือต้องมาเฮ็ดงาน คือบ่อยู่บ้านซือ ๆ กะย้อนเพิ่นมองกูจังสั่นล่ะ กูเลยยังต้องเฮ็ดงาน เทือมื้อใดมื้อนึงเพิ่นเอาลูกเพิ่นออกจากกู กูกะยังจะมีเงิน กูบ่เคยคิดจะเกาะมันกินเลย และกูกะสามารถต่อรองกับมันได้ ถ้ากูเกาะมันกินนะ กูปากหยังบ่ได้แน่นอนอิหลิแพรว มีอยู่บ่บอกลูกหาเมียใหม่นั่น บ่บอกกับซำบอก บ่มักแนบ่เมียครูเมียพยาบาล กูเคียดแฮงว่ากะว่าเถาะ เว้าให้กูตะโดนแล้วล่ะ กูหั่นจำบ่ลืม กูเฮ็ดใส่พ่อแม่มัน กูบ่หาสอบหยังเลย อยากปากะปาไป ปาไปหาเอาคนมันดี ๆ เหมาะสมกันพุ่น เรื่องนี้กูเอามาเว้าใส่มันตลอด"
ฉันพูดปัญหาของตัวเองบ้าง เรื่องเงิน เรื่องครอบครัว อยากให้แพรวสบายใจ ไม่คิดมาก
"กูคิดดีแล้ว กูจะลาออก กูจะไปไต้หวัน" แพรวยืนยัน "หนี้พ่อแม่กูหลายอีห่า เงินเดือนครูบ่พอกินหรอก เงินบักเม้าส์ใช้หนี้เขากะเมิดล่ะ"
"เอ้า มาเว้าให้กูคิดยากแถะสู อี่พิมพ์กับอ้ายเจบ่ซอยเลยบ่"
"เรากะได้กินเงินรายเดือนนำอี่พิมพ์นั่นล่ะ กูบ่ได้ส่งให้เราโดนแล้ว ตะเงินสิกินกูกะบ่พอ" แพรวพูด ร้องไห้ออกมาอีกแล้ว
ไดอารี่ความคิดถึง ตอน แพรว
[ขออภัยคนที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้มีภาษาถิ่น เพราะฉะนั้นอย่าเสียเวลาค่ะ...]
คุณเชื่อเรื่องโชคชะตาฟ้าลิขิตไหม โชควาสนาคุณเชื่อมากแค่ไหน และคุณเคยประสบพบเจอกับเรื่องพวกนี้มากับตัวบ้างหรือเปล่า อาทิเรื่องอะไร เงินทอง การงาน แม้กระทั่งคู่ชีวิต แล้วนอกเหนือจากนั้นล่ะ คุณเจอเรื่องอะไรมาบ้าง ถ้ามันเป็นเรื่องในครอบครัว เรื่องอะไรบ้างที่มันอาจจะพลิกผันจากหน้ามือขาว ๆ เป็นหลังมือที่มืดดำสนิทได้
ส่วนมากทุกคนจะได้ยินคำว่า 'รักลูกไม่เท่ากัน' ของแต่ละบ้านใช่ไหมล่ะ ทว่าพวกคุณเคยได้ยินคำนี้ไหม รักลูกเท่ากันแต่ 'วางความรับผิดชอบให้ไม่เท่ากัน' บ้างหรือเปล่า แพรวก็เป็นหนึ่งในนั้น
แพรวมีพี่น้องสามคน มีพี่ชายที่ห่างกันหกปี และน้องสาวฝาแฝด สามคนนี้แพรวเป็นคนที่เรียนเก่งที่สุด และเก่งที่สุดในรุ่น! สอบได้ที่ 1 ทุกปี สมัยตอนเรียนประถมแพรวจะได้เกรด 4 ทุกวิชาตั้งแต่ ป.1 ยัน ป.6 ไม่มีใครล้มแพรวได้เลย ที่ 1 ของรุ่นเสมอมา พรสวรรค์นี้ทำให้พ่อกับแม่รักแพรวมาก ปลื้มใจ แต่พ่อกับแม่ยังรักและปฏิบัติกับลูกทุกคนเท่ากัน
แพรวจะถูกยกมาชื่นชมบ่อยที่สุด นับว่าเป็นหน้าเป็นตาให้กับครอบครัวเลยก็ว่าได้ ไม่เพียงพ่อกับแม่ของหญิงสาว ทว่ามันรวมไปถึงญาติ ๆ ด้วย ที่ชื่นชมแพรวว่าเป็นคนหัวดี เรียนก็เก่ง แถมยังรวมไปถึงหน้าตาจิ้มลิ้มสะสวยของเธอด้วย คนอะไรจะเพอร์เฟคได้ขนาดนี้ แต่! คุณคิดว่ามนุษย์เรามีใครที่สมบูรณ์แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ไหม... วันนี้ฉันได้คำตอบว่า 'ไม่มีค่ะ' ความลับนี้ในตัวแพรวฉันรู้มาตั้งแต่วันนั้น! เอาไว้ฉันจะเล่าในภายหลังนะคะ ฉันขอชื่นชมแพรวของฉันก่อน
แพรวเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดีฉบับเศรษฐีชนบท อยากได้อะไรก็ได้ แค่เพียงเอ่ยปากขอเท่านั้น พ่อกับแม่ก็สรรหามาประเคนให้ คู่ฝาแฝดก็พลอยได้อานิสงส์ไปด้วย คู่แฝดของแพรวถึงจะหน้าตาเหมือนกัน มองดี ๆ จะพบว่าแฝดน้องสวยกว่า เซ็กซี่กว่า ฉันจะค่อย ๆ เสริมในส่วนของแฝดน้องและพี่ชายของแพรวไปด้วยนะคะ
ชีวิตในวัยเด็กของแพรวดูสมบูรณ์แบบเหลือเกิน เป็นที่อิจฉาของเพื่อน ๆ ในรุ่น รวมทั้งฉันด้วยที่อิจฉาแพรว อยากได้อยากเป็นเหมือนแพรว แต่พ่อกับแม่ไม่รวยอย่างพ่อกับแม่แพรว บางครั้งฉันก็ต้องเกาะแพรวขออานิสงส์ด้วยนั่นแหละ ฮ่า
ทั้งตอนประถม และตอนเรียนมัธยม อ๋อ ฉันแอบกระซิบนิดนึงนะคะ แพรวมีแฟนตั้งแต่เรียน ม.1 ค่าคุณ ฮ่า แต่แพรวยังอยู่ในกรอบนะคะ อันนี้ยืนยันได้ ฉันเองที่เป็นเพื่อนสนิทของแพรว สามารถยืนยันได้ว่า แพรวไม่เคยให้แฟนมาทำรุ่มร่ามก่อนเวลาอันควรที่เหมาะสม พวกเราไม่ทำอะไรเสีย ๆ หาย ๆ มาถึงพ่อแม่หรอก
วันเกิดปีนี้ได้จักรยาน ปีนี้ได้ของเล่นชุดใหม่ ปีนี้ได้โทรศัพท์มือถือ ปีนี้ได้มอเตอร์ไซค์ ปีนี้ได้คอมพิวเตอร์ ได้เรียนในตัวเมือง บลา ๆ และอีกมากมายหลายอย่าง ซึ่งนั่นแหละ มันเป็นที่อิจฉาตาร้อนของใครหลายคน หนึ่งในนั้นก็มีฉันบ้าง แต่ก็ไม่ได้นำพา อย่าลืมนะคะว่าพวกเราอยู่บ้านนอก! สิ่งที่แพรวได้อาจไม่คณาความรู้สึกของคนในเมือง
ความเก่งของแพรวสามารถนำพาแพรวไปสู่ความสำเร็จได้อย่างรวดเร็ว ฉันขอวนไปยังตอนต้นเรื่อง ที่ฉันตั้งคำถามไว้ นี่แหละค่ะที่ฉันกำลังจะพูดว่า บางครั้งพ่อแม่ก็รักลูกเท่ากัน แต่แบ่งความรับผิดชอบให้ไม่เท่ากัน
ด้วยแพรวเป็นคนเรียนเก่ง พอจบ ม.6 ก็สอบครูคณิตศาสตร์ได้ พี่ชายจบ ม.6 ทำงานโรงงาน จะบอกว่าแทบจะเรียนไม่จบ ม.6 ดีด้วยซ้ำ เสียเงินไปกับการแก้ ศูนย์ ร มส ไปตั้งเท่าไหร่ ถึงได้วุฒิ ม.6 ไปสมัครงานโรงงาน ส่วนแฝดน้องเรียนไม่เก่ง เรียนคณะเดียวกันกับฉัน ซึ่งฉันก็เรียนไม่เก่งอะไรเลย
แพรวเป็นคนขยันคนหนึ่งนะคะ มีความรับผิดชอบสูง แพรวกู้ กรอ. และทำงานพาร์ทไทม์ในช่วงไม่มีเรียน แพรวไม่ขอเงินพ่อกับแม่เลย ยกเว้นคู่แฝดของแพรวกับฉันที่ทำตัวไฮโซ ฮ่า ไม่ทำงงทำงานอะไรกับเขา ขอเงินพ่อกับแม่ทุกอาทิตย์ แพรวเป็นคนที่หัวดีจริง ๆ นะคะ พอเรียนครูจบ แพรวก็สอบครูผู้ช่วยได้รอบแรก ลงสอนที่กรุงเทพ ต่อมาแพรวก็สอบบรรจุได้ในรอบแรกอีกเช่นกัน บรรจุในอายุเพียงยี่สิบสี่ปีถ้าฉันจำไม่ผิดนะ ที่จังหวัดนครราชสีมา พ่อแม่จัดงานบายศรีสู่ขวัญยิ่งใหญ่อลังการ มีการจ้างหมอลำมาแสดงให้ดู
อ๋อ ฉันข้ามเหตุการณ์สำคัญไป อันที่จริงชีวิตและความรับผิดชอบที่แพรวค่อย ๆ เริ่มได้รับมา มันเริ่มจากพ่อเข้าสู่วงการ การเมืองท้องถิ่น เมื่อพ่อของแพรวลงสมัคร อบต. ตอนนั้นมันยังเป็น อบต. อยู่นะ ปัจจุบันเป็นเทศบาลแล้ว การลงเล่นการเมืองท้องถิ่น มันสูญเสียเงินจำนวนมากมายมหาศาล ทว่าโชคดีที่พ่อของแพรวยังชนะ ได้ตำแหน่ง อบต. มา เหตุการณ์นี้แม้จะได้ตำแหน่งมา แต่ทางบ้านเริ่มขัดสนลงบ้างแล้ว
เหตุการณ์สำคัญที่เปลี่ยนชีวิตแพรวอีก เป็นจุดเริ่มต้นที่เปลี่ยนชีวิตแพรวไปตลอดการ เมื่อพ่อของแพรวลงสมัครรองนายกเทศบาล ซึ่งญาติพี่น้องห้ามแล้ว พ่อของแพรวก็ไม่ฟัง เพราะชอบทางนี้ การลงสมัครในตำแหน่งรองนายกมันต้องใช้เงินจำนวนมาก ไม่ต้องให้ฉันเจาะลึกหรอกเนอะว่า หมดเงินไปกับเรื่องอะไร
เมื่อไม่มีเงิน พ่อของแพรวก็นำที่ดินไปจำนองกับพ่อแฟนของฉัน เอ่อ ฉันกับแพรวเราเป็นญาติสนิทกันน่ะนะ พ่อของแพรวเล็งเห็นว่าพวกเขาจะมาเป็นดองกันแล้ว ฮ่า และหมดหนทางจริง ๆ จึงนำที่ดินไปจำนองกับพ่อแฟนของฉัน เป็นจำนวนเงินหลายแสนเอาเรื่อง แต่โชคร้าย! พ่อของแพรวพลาดตำแหน่งนี้ไปอย่างน่าเสียดาย พรรคไม่ได้รับเลือกค่ะ
เหตุการณ์นี้ทำให้แพรวเสียที่ดินไปอย่างน่าเสียดาย เพราะพ่อของแพรวบอกว่า ไม่มีเงินมาไถ่คืนหรอก เอาที่ดินไปเถอะ ที่ดินผืนนั้นจึงตกเป็นของแฟนฉันโดยปริยาย พ่อแม่แฟนของฉันพวกท่านอยู่ไกล คงไม่มาทำกินที่นี่ จึงยกให้แฟนฉันไป เปลี่ยนเจ้าของเรียบร้อย ที่ฉันยกเรื่องนี้มาเล่า เพราะอยากให้รู้ว่าเหตุการณ์นี้ล่ะ เปลี่ยนชีวิตแพรวจากหน้ามือเป็นหลังมือ และเรื้อรังมาเรื่อย ๆ
ชีวิตแพรวต้องลำบาก เรียนมหาวิทยาลัยก็ต้องทำงานพาร์ทไทม์ และกู้เงินเรียน โดยไม่ขอพ่อแม่สักบาท ส่วนพิมพ์คู่แฝด เรียน เล่น กินเที่ยวอย่างมีความสุข รวมทั้งฉันด้วย เคยขอพ่อแล้ว พ่อบอกไม่ต้องกลัวจะไม่ได้ทำงาน พอถึงเวลาต้องทำจริง ๆ อย่าร้อง! พะนะ พิมพ์ไม่รับรู้เลยว่าครอบครัวกำลังจะล้มละลาย ฉันขอใช้คำนี้แหละ เหมาะสมที่สุด ถึงไม่ใช่นักธุรกิจก็เถอะ
เรียนจบแพรวก็ได้รับราชการในเวลาอันรวดเร็วเพราะหัวดี มันคือพรสวรรค์ของแพรวจริง ๆ สำหรับเรื่องนี้ แต่นั่นมันมาพร้อมภาระอันยิ่งใหญ่ของแพรว ของแพรวคนเดียว! จริง ๆ เมื่อแพรวต้องกู้เงินมาโป๊ะหนี้ให้ครอบครัว ซึ่งแน่นอนไม่พอ
คนที่ภายนอกดูสมบูรณ์แบบเพอร์เฟค แท้จริงแล้วมีเรื่องไม่สมบูรณ์อยู่ แพรวเจอผู้ชายเห็นแก่ตัว คบกันมาตั้งนาน ตั้งแต่ ม.1 เลยนะยันตอนนี้ พอถึงเวลาให้มาตกแต่ง กลับถูกบอกเลิก ทำให้แพรวเสียหลักอยู่พักหนึ่ง เลิกกันไปปีเดียว ก็กลับมาคบกันอีกครั้ง จากนั้นผู้ชายก็มาสู่ขอ แต่! พอถึงเวลาผู้ชายไม่มา แพรวถูกบอกเลิกอีกรอบที่สอง แต่แพรวก็ยังรักผู้ชายคนนั้น เรื่องนี้ฉันเข้าใจแพรวนะ ไม่เคยต่อว่าแพรว นับตังแต่วันที่ผู้ชายมาสู่ขอ ผ่านไป 6 ปี แพรวถึงได้แต่งงาน
ต่างกับคู่แฝด พิมพ์ ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย ทำงานที่สถาบันการเงินของเอกชน มีครอบครัวที่ดี ผู้ชายที่ดี มีลูกที่น่ารัก มีบ้าน มีรถ มีอนาคตที่สดใส ต่างกับแพรวที่อนาคตมีแต่ความดำมืด จมอยู่ใต้ก้นเหวลึก แม้พิมพ์จะผ่านผู้ชายเข้ามาเป็นแฟนหลายคนก็ตาม
หน้าตาเหมือนกัน เกิดวันเดียวกัน ปีเดียวกัน เดือนเดียวกัน เป็นพี่น้องกันที่ห่างกันไม่กี่นาที แต่ชีวิตและโชคชะตากลับไม่เหมือนกัน ต่างกันราวฟ้ากับนรก
พิมพ์กับพี่ชายไม่มีส่วนต้องช่วยรับผิดชอบหนี้สินของพ่อแม่เลย ยิ่งพิมพ์มีบ้าน มีรถ มีลูก มีภาระเพิ่มเข้ามา จากที่เคยให้รายเดือนก็เลิกให้ ส่วนคนเป็นพี่ชายไม่เคยหยิบยื่นให้เลย แพรวเป็นคนรับผิดชอบหนี้สินของครอบครัวทั้งหมด
แพรวถูกพ่อแม่ยึดให้เป็นเสาหลักของบ้าน เพียงแค่แพรวรับราชการเท่านั้น บังคับให้แพรวกู้เงินมาโปะหนี้ แต่ก็ไม่สามารถโปะได้หมด เงินเดือนแต่ละเดือนแทบไม่พอยาไส้ ส่วนเงินเดือนสามีก็น้อยนิด ดีแต่ทรง! ทำทรงดีไปวัน ๆ แฟนแพรวเป็นลูกจ้างชั่วคราวในหน่วยงานราชการ เอิ่ม ฉันมองผู้ชายคนนี้ไม่ดีตั้งแต่ เขาเทแพรวถึงสองครั้งสองคราในตอนนั้นแล้วล่ะ
ฉันกับแพรวเราปรับทุกข์กันทุกวัน ฉันเองก็มีความทุกข์มากมาย แพรวจะชอบคุยกับฉัน เราเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องที่สนิทกันมาก คุยได้ทุกเรื่องไม่มีความลับ
โชคชะตาของแพรวพลิกผันอย่างหนักหน่วง เมื่อมีคนโพสต์ทวงหนี้ แพรวไม่เคยรู้เลยว่า สามีไปกู้เงินมาจัดงานแต่ง เป็นเงินหลายแสนบาท แพรวก็จนปัญญา ไม่รู้จะหาเงินมาจากไหนมาใช้หนี้เขา หนี้ตัวเองก็ท่วมหัว เงินจะใช้จ่ายไปวัน ๆ ยังแทบจะไม่มี จนวันหนึ่งแพรวก็โทรหาฉันทั้งน้ำตา
"บอส กูตัดสินใจแล้ว กูจะลาออกจากครู" แพรวโทรหาฉันพูดเสียงเครือ ฉันรู้ว่าแพรวกำลังร้องไห้
"เอ๋าคือสิลาออก มืงฮู้บ่ว่ามีคนอยากได้อยากเป็นคือมืงตั้งหลายคน คือจะลาออกง่ายแถะ เป็นหยัง มืงมีเรื่องอิหยัง เว้าให้กูหน่ายคักหลายสู" ฉันตอบ ใจไม่ดีเลย เพราะแพรวไม่เคยพูดแบบนี้ แพรวรักอาชีพครูมาก
"อี่ห่าเขาประจานกู" พูดถึงตรงนี้แพรวร้องไห้ออกมาแบบไม่ปิดบังอีกแล้ว "เขาประจานกูกับบักเม้าส์ มันเป็นหนี้เขาสามแสน เอามาจัดงานแต่ง กูเพิ่งฮู้" ฉันอึ้งกิมกี่ไปเหมือนกัน แพรวบอกให้ฉันเข้าไปดูเฟซบุ๊กของคนคนนั้น ก็เป็นจริงอย่างแพรวว่า ชื่อแพรวตำแหน่งอาชีพของแพรวและสามีขึ้นหลาที่หน้าฟีดเฟซบุ๊ก
"มืงสิลาออกไปเฮ็ดหยังฮั่น เป็นครูยังมีเงินเดือนเด้มืง ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ คิด ปัญหาทุกอย่างมีทางออก" ฉันปลอบแพรว
"มืงว่าบ่ ชีวิตกูคือเป็นจังสิน้อ" แพรวร้องไห้ผ่านโทรศัพท์ ทำฉันน้ำตาคลอไปด้วย ฉันสงสารแพรว ฉันรู้ความเป็นไปของชีวิตแพรวทุกอย่าง ตั้งแต่เด็กจนโต "ตะกี้กูคือมีความสุขในชีวิตกว่าหนิ กูเฮ็ดบาปอิหยังไว้ ชีวิตกูคือเป็นจังสิบอส" แพรวร้องไห้
"มืงอย่าคิดฮอดอดีตว่ามืงเคยเป็นจังใด มืงอย่าเอาจะของไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น แต่ละคนบ่คือกัน กูกะบ่ได้ต่างกันกับมืงเลย กูกะเป็นทุกข์ที่กูเป็นจังสิ แต่ละคนมีทุกข์ใจบ่คือกันแพรว" ฉันสาธยายเรื่องของตนเองให้แพรวฟังบ้าง ปัญหาในชีวิตของฉัน เพราะเราไม่มีความลับต่อกัน และสิ่งที่เราพูดก็ไม่เคยแพร่งพราย
"มีตะคนเว้าให้กูว่าผัวมีเงิน ปู่ย่ามีเงินเป็นหยังคือต้องมาเฮ็ดงาน คือบ่อยู่บ้านซือ ๆ กะย้อนเพิ่นมองกูจังสั่นล่ะ กูเลยยังต้องเฮ็ดงาน เทือมื้อใดมื้อนึงเพิ่นเอาลูกเพิ่นออกจากกู กูกะยังจะมีเงิน กูบ่เคยคิดจะเกาะมันกินเลย และกูกะสามารถต่อรองกับมันได้ ถ้ากูเกาะมันกินนะ กูปากหยังบ่ได้แน่นอนอิหลิแพรว มีอยู่บ่บอกลูกหาเมียใหม่นั่น บ่บอกกับซำบอก บ่มักแนบ่เมียครูเมียพยาบาล กูเคียดแฮงว่ากะว่าเถาะ เว้าให้กูตะโดนแล้วล่ะ กูหั่นจำบ่ลืม กูเฮ็ดใส่พ่อแม่มัน กูบ่หาสอบหยังเลย อยากปากะปาไป ปาไปหาเอาคนมันดี ๆ เหมาะสมกันพุ่น เรื่องนี้กูเอามาเว้าใส่มันตลอด"
ฉันพูดปัญหาของตัวเองบ้าง เรื่องเงิน เรื่องครอบครัว อยากให้แพรวสบายใจ ไม่คิดมาก
"กูคิดดีแล้ว กูจะลาออก กูจะไปไต้หวัน" แพรวยืนยัน "หนี้พ่อแม่กูหลายอีห่า เงินเดือนครูบ่พอกินหรอก เงินบักเม้าส์ใช้หนี้เขากะเมิดล่ะ"
"เอ้า มาเว้าให้กูคิดยากแถะสู อี่พิมพ์กับอ้ายเจบ่ซอยเลยบ่"
"เรากะได้กินเงินรายเดือนนำอี่พิมพ์นั่นล่ะ กูบ่ได้ส่งให้เราโดนแล้ว ตะเงินสิกินกูกะบ่พอ" แพรวพูด ร้องไห้ออกมาอีกแล้ว