มีวิธีแก้ไม่ให้หนูกลัวแม่ตัวเองมั้ยคะ แม่หนูเป็นคนอารมณ์ร้อนง่ายแบบง่ายมากๆเพราะด้วยโรคและเข้าสู่วัยทอง เคยมีปมตอนเด็กว่าทำบัตรอาหารโรงเรียนหาย ก็โดนคุณแม่กระชากหัว ดุตะคอกหนูด่ารุนแรง แม่เคยบอกว่าทำไปเพราะรัก แถมโดนด่าว่าโง่ล้อเลียนใส่ ทั้งว่าหน้าตาตลก มีบางครั้งที่หนูซุ่มซ้ามทำน้ำหกก็โดนแม่ว่าเป็นเวรกรรมของตัวแม่เอง เวลาแม่โมโหหรือเวลาหงุดหงิดหนูก็จะกลัวทำอะไรไมืถูก พูดไม่ออก บางทีก็อยากหน้ามุดลงดินไปเลยถ้าทำได้ บางทีก็อั้นเวลาจะร้องไห้ เพราะตอน10ขวบชอบโดนว่าอ่อนแอ ก็เลยทำมาตลอด เวลาร้องไห้จริงก็จะหายไม่ค่อยออก เวลาขอแม่ไปหาหมอแม่ก็จะพูดโน้นพูดนี่จนหนูหมดหนทางอธิบายเกี่ยวกับโรคเครียดบลาๆ แม่ก็ว่าหนูว่าเอาแต่ใจ ถ้าหนูเลือกได้หนูก็จะไม่มีตัวตนอยู่ดีกว่าเป็นสนามอารมณ์ของครอบครัว ช่วยด้วยค่ะ