สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กป.6คนนึงที่มีความติดอยากมีอนาคตดีๆ เเต่มันจะติดตรงเพื่อนนี่สิคะ พูดอะไรออกไปก็จะคัดค้านตลอดเเต่มันจะมีเพื่อนคนนึงพูดอะำนออกไปก็มีเเต่คนเห็นด้วยไปไหนมีคนตามตลอด แต่เรานี่สิคะไม่เรยมีค่าในสายตาเค้าเลย ทำทุกอย่างพยายามมามาก ในเฟสเราเเท็กเค้าลงสตอรี่ทุกอย่างเเต่เค้าไม่เคยเเท็กเราเวลามีเรื่องอะไรก็จะขอให้เราช่วยทั้งๆที่มันไม่ได้เกี่ยวกับเราเลย  ส่วนทางด้านครอบครัวเค้าก็รักเราค่ะเเต่เรารู้สึกไม่ค่อยโอเคกับคำพูดของเขาเลย บางคำมันรุนเเรงเกินไป ที่โรงเรียนก็ไม่ต่างอะไรกันค่ะกฏต่างๆเเปลกบ้าๆบอๆ มีงานอะไรก็ให้เเต่ป.6ไปช่วย เเต่บางครั้งมันเกินไปค่ะ ด้วยคำพูดของครู ที่ว่า"นี่เธอเป็นพี่ป.6เเล้วทำไมไม่เป็นเเบบอย่างให้น้องหล่ะเป็นพี่ต้องทำทุกอย่างนะเธอรู้มั้ย"คำๆนี้มันทำร้ายจิตใจเด็กอย่างเรามาก จนเก็บไปคิดว่ากูต้องทำทุกอย่างใช่มั้ย  ตอนนี้เหนื่อยมากค่ะท้อกับชีวิต มีวิธีเเก้ยังไงบ้างคะหนูพยายามทนเเล้วค่ะ มันอัดอั้นไปหมดเลยจนต้องมาระบายในนี้