สวัสดีครับผมผมีเรื่องราวนึงที่อยากจะเเชร์ให้คนที่พึ่งจะเข้าสนามของความรักหรือคนที่อยู่มานานเเล้วฟังเรื่องราวของผมครับ
ผมเป็นคนโสดมานานมากน่าจะราวๆ 8 ปีได้ ผมไม่คบใคร มีคุยบ้างเเต่ก็คุยไม่ได้นานเพราะรู้สึกยังไม่อยากมีใคร ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน
เเต่เเล้ววันนึงมีผู้หญิงคนนึงในแอพหาคู่แอพนึงทักผมมา ซึ่งผมรู้สึกว่าเขาพิเศษมาก น่ารัก คุยเก่ง ไม่เบื่อเลย ผมไม่เคยเจอใครแบบเธอคนนี้มาก่อน
ตอนเเรกๆมันก็รู้สึกแปลกครับ ที่อยู่ๆวันนึงก็มีคนคุยกับคุณ เฮฮา หัวเราะด้วยกัน เเชร์เรื่องต่างๆกัน ทัศนคติตรงกันอย่างหน้าแปลก
เเล้ววันนึงเราก็นัดเจอกันที่โรงหนัง ซึ่งก่อนหน้านั้นเธอกลับบ้านที่ตจวมาเเล้วเขาป่วยหนักเเต่พอเขากลับมาเขาก็รักษานัดที่ให้กับผม ในตอนนั้นผมก็รู้สึกชอบเเล้วเเละพอเจอตัวจริงผมก็ยิ่งหลงรักผญคนนี้เข้าไปอีก

ผมเลยบอกว่าผมจะจีบเขา ซึ่งระหว่างที่คุยกันผมก็รู้ว่าเขาเคยผ่านประสบการณ์ที่ไม่ดีอะไรมาบ้าง เเต่เขาก็เปิดใจให้ผม จากนั้นเราได้เดทกันประมาณ 2-3 ครั้งหลังจากนั้นเเล้วก็ตกลงเป็นแฟนกันในที่สุดครับ ในช่วงเวลา 2 เดือนเเรกมันโคตรมีความสุขเลย  ด้วยความที่ก่อนหน้านั้นที่คุยกันผมก็ถามเเล้วว่าโสดมั้ยเขาก็บอกว่าโสดสนิท ผมจึงไม่ระเเวงอะไรเลยสักนิดเพราะผมคิดว่า เมื่อเรารักใครสักคนผมก็อยากเชื่อใจเขาเต็มร้อย เขาบอกเช็คโทรศัพท์อะไรได้เลยนะ ผมก็เช่นกัน เเต่เราไม่เคยเช็คกันเลย เพราะผมเชื่อใจมาก ผมรักผญคนนี้แบบสุดหัวใจเลยครับ ผมไม่ค่อยมีเวลา+กับที่บ้านค่อนข้างไม่อยากให้ไปหาบ่อย เเต่ผมก็ไปหาทุกครั้งที่มีโอกาส พามาบ้านบ้างอะไรบ้าง ที่บ้านผมรับรู้ทุกอย่าง เเต่เราไม่ได้ตั้งสถานะคบกันในไอจี จริงๆผญก็ถามแหละว่าตั้งมั้ยผมบอกว่าเเล้วเเต่เขาเลยเเต่ผมอ่ะตั้งทั้งลงรูปคู่ทั้งแท็กเขาทำหมด เเต่เขาไม่ทำซึ่งผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรตรงนั้น เวลาลงสตอรี่ด้วยกันเขาก็จะลงเเต่ close friend 

เวลาผ่านไปผมยิ่งรักเขามาขึ้นเรื่อยๆ คริสมัสไปถ่ายรูปด้วยกัน เคาท์ดาวน์ไม่ได้ไปเเต่ก็คอลคุยกัน พอกลับจากปีใหม่มาผมก็ไปรับเขา เขาไปค่ายกลับมาเหนื่อยๆผมก็ขับรถไปรับบางซื่อ เขาอยากไปกินไอติมก็พาไป อยากไปเที่ยวไหนก็พาไป ซึ่งผมอ่ะไม่ชอบขับรถเลย เเต่พอผมมีแฟนผมก็พยายามเเล้วก็ขับรถเซียนเลย 555555 บอกไว้ก่อนว่าเราสองคนคือกอด หอมอะไรกันเป็นเรื่องปกติเลย บอกรักกันทุกวันเหมือนที่คนรักทำกัน

เเต่พอมาหลังปีใหม่ไม่นานนักเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เวลากอดหอมเริ่มหงุดหงิดใส่ผม นอนกอดกันก็ไม่หันหน้าหาผมเลย ผมก็เลยเปิดใจคุยกันไปเขาบอกว่าเขาเครียดหลายเรื่องบลาๆ ซึ่งผมก็บอกมีอะไรระบายกับผมได้เลย เราเป็นแฟนกันอะไรแบบนี้ เเต่เขาไม่เคยเล่าเลย หลังจากนั้นเราก็เริ่มตึงใส่กัน มันเป็นฟีลผมไม่กล้าพูดอะไร พูดเเล้วก็โดนเหวี่ยงใส่ เขาก็ไม่ชวนคุยไม่อะไรเลย ผมก็พยายามถามพยายามอะไรเขาก็ไม่พูด จนตอนนั้นผมก็ทำใจเเล้วแหละเพราะมันถึงขนาดว่า วันนึงเขาทำงานเเถวสาทรผมก็กลัวเขาเหนื่อยอ่ะเนาะ เพราะเเท็กซี่เเถวนั้นไม่ค่อยรับเท่านั้น ผมเลยอาสาจะไปรับเขาตอน 4 โมง เเล้วจะไปกินไอติมเเถวอนุกัน ซึ่งรถติดเลย 555555 เราก็คุยกันว่าผมจะไปรับ พอเขาบอกเลิกงานผมก็ขับรถออกไปเลย สักแปปเขาโทรมาบอกว่าเธอไม่ต้องมาเเล้วก็ได้เดี๋ยวนั่งเเท็กซี่ไปลงหอเลยอะไรประมาณนนั้น เเต่ผมขึ้นทางด่วนมาเเล้วไง 55555 ผมก็เลยโทรหาเขา เเต่เขาพูดมาว่า "เธอโทรมามีอะไรรึเปล่า" ด้วยน้ำเสียงเย็นชามาก ซึ่งขอบอกเลยว่าระหว่างคบกันผมไม่เคยพูดคำหยาบกับผญเลยเพราะเราคุยกันเเล้วว่าผมไม่ชอบเขาไม่ชอบก็เลยไม่ทำ เเต่พอผมเจอเสียงแบบนั้นผมเลยแบบใจตกไปตาตุมเลย เเต่ก็กลั้นใจเอาไว้เเล้วบอกว่า "เค้าขึ้นทางด่วนมาเเล้วอ่ะ" ผญก็เลยจะไปลงอนุเเทน อ่ะทีนี้ ผมก็เอารถไปจอดที่ห้างเเถวนั้น เเล้วเขาใส่ส้นสูงน่าจะเจ็บเท้าผมก็ถือรองเท้ามาให้เปลี่ยนด้วย ทีนี้เขาก็มาถึงอนุเเล้วก็ถ่ายรูปว่าอยู่ตรงนี้ๆ ผมก็ไปนะเเต่ผมไม่เจอ ผมก็เลยบอกว่าไปที่ร้านไอติมเลยก็ได้ เเต่เขาบอกไม่กินเเล้ว จะกลับเลย ผมก็เลยบอกว่าก็กลับด้วยกันสิ เขาบอก "เธอกลับเลยก็ได้ เดี๋ยวนั่ง 166 กลับ" ผมตื้อยังไงเขาก็ไม่ยอมกลับ ซึ่งผมงงมากว่าผมทำอะไรผิด เเต่มันไม่มีเลย หลังจากนั้นเขาก็บอกว่าขึ้นรถมาเเล้ว ผมก็เลยกลับไปที่รถเเล้วขับกลับ ตอนนั้นใจผมเเหลกสลายมาก เเต่ผมก็ยังคิดว่า "เออเขาคงเหนื่อยแหละ ไม่เป็นไรนะ" ซึ่งผมก็ไม่ได้ไปบ่นรึไรเขาเลยเป็นฟิลเข้าใจ เขาก็ทักมาบอกผมว่าขอโทษหงุดหงิดกับหลายเรื่อง ผมเลยบอกไปว่า "ไม่เป็นไร เค้าเข้าใจ" หลังจากนั้นมันก็มีกระทบกระทั่งเพราะเขาส่งข้อความมาบอกผมว่าถึงเเล้ว เเต่ผมอ่านไม่ตอบเพราะขับรถ เเล้วบอกผมประมาณว่า "ถ้าไม่อยากคุยก็บอกนะ จะได้ไม่ต้องพิมพ์บอก" ผมก็เลยใส่ไปว่า "ถามจริงขับรถไปรับขนาดนี้ ไปหาทุกครั้งที่มีโอกาส เธอคิดว่าเราไม่อยากคุยจริงเหรอ เธอเป็นอะไรเนีย" ผญก็เลยขอโทษผมมา ลองเดาสิว่าผมตอบไปว่าไง ใช่ครับ "ไม่เป็นไรค้าบ"

อ่ะทีนี้ผ่านไปความสัมพันธ์เราก็ไม่ดีขึ้นเลย ไปไหนมาไหนก็ยังตึงใส่กันเเต่ผมก็ยังทำหน้าที่เเฟนปกติพยายามชวนคุยเเต่มันชวนไม่ได้เขาตึงใส่ผม ขึ้นรถมาก็เปิดเดอะโกสเเล้วก็หลับบ้าง ไม่พูดบ้าง ผมจับหัวจับมือกก็บ่นบ้าง ไม่จับมือผมบ้าง เเละเเล้ววันที่ต้องลาจากก็มาถึง เขาทักมาขอลดสถานะกับผม ซึ่งลดสถานะสำหรับผมมันก็คือเลิกกันแหละ ด้วยเหตุผลว่าเขาเห็นว่าเราตึงใส่กันตลอด กลัวว่ามันจะทำร้านอีกฝ่าย เขาบอกลดเป็นคนคุยเป็นเพื่อนเเต่ยังคุยได้เหมือนเดิม ผมก็เลยแบบทำไมอ่ะปัญหาตรงนี้เราหันหน้าคุยกันได้นิ เธอเหนื่อยผมเข้าใจอะไรแบบนั้นไป เเต่เขาก็บอกว่าเขาตัดสินใจไปเเล้ว ผมก็เคารพเเต่คนมันยังรักก็เลยไปขอโอกาส ผมบอกเธอไปว่า "เรายังมีโอกาสกลับมาเป็นเหมือนเดิมมั้ย" เขาบอกว่ามีเพราะเขาก็ยังรักผมอยู่ ผมเลยแบบจะทำทุกอย่างเพื่อให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม 2-3วันหลังจากนั้นผมเฮิร์ทหนักมาก กินอะไรไม่ได้ นอนไม่กลับ ร่างกายไม่มีเเรง เจ็บหัวใจ เเต่ทว่าหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ให้ความหวังผม ผมก็เลยกลับมาใจฟูอีกครั้ง จนกระทั่งเช้าวันนึง ผมตื่นมาเเล้วเห็นว่าเขาตั้งสถานะว่าคบกับผชอีกคนซึ่งผมเคยได้ยินเขาพูดถึงอยู่ เเต่ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวหรอก ผมก็เลยกดบล็อคผญคนนี้เลยทันทีแบบไม่คิดอะไร เเถมสบายใจมากที่รู้ว่าโดนนอกใจเพราะระยะเวลามันใกล้กันมาก ประมาณว่าลดสถานะกับผม 3 วัน วันที่ 5 เปิดตัวอีกคนเลย เเม่งคุยซ้อนเเน่ๆผมคิด

อ่ะหลังจากบล็อคทุกช่องทางเลย ผมลืมบล็อคเบอร์ ผญก็โทรมาหาผมว่า "เธอบล็อคเลยเหรอ ไม่ถามอะไรสักคำ โอ๊ยเค้าเเค่ประชด" ผมก็แบบกูต้องถามอะไรวะมันเห็นขนาดนี้ คนที่ยังรักอยู่มันทนไม่ได้หรอกนะ เเต่ผญขออธิบายผมก็เลยอ่ะฟังหน่อยละกัน เขาบอกกับผมว่า "อยู่ๆเธอก็หายไป เค้าไม่รู้จะทำยังไง เพื่อนเลยเเนะนำให้ตั้งแบบนี้" ผมก็แบบอ้อ เพื่อนเเนะนำเดี๋ยวไปด่าสักที 55555 อะไรแบบนั้น จากนั้นก็ปรับความเข้าใจกันเเล้วก็คุยกันดีครับ ผมคุยเหมือนเดิมฟิลเเฟนเลย จะชวนผมไปที่นั้นที่นี้บลาๆ บอกว่าสักวันจะชวนไป"จตุจักร"  จำสถานที่นี้ไว้นะครับ เเล้วผมก็บอกเขาว่า ผมไม่ชอบไอที่ตั้งเลยเอาออกได้มั้ย เขาบอกรอ 1 วันนะ ไอจีบล็อค ด้วยความเชื่อใจผมก็ไม่ได้อะไร เเต่พอตื่นมาวันถัดไป อะไรไม่รู้มันบอกผมว่าไม่ชอบมาพากล ผมเลยทักไอผู้ชายไปเลย สรุปคือมันเป็นแฟนกันพึ่งคบกันวันที่ 14 กุมภาที่ผ่านมา เเต่ลดสถานะกับผมอ่ะประมาณ 19-20 กุมภา ผมก็เลยเเคปเเชทผช ไปให้ผญดู มันถามผมว่า "ผมทักน้องไปเหรอ" ผมก็เลยแบบ "เออ" หลังจากนั้นผมก็คุยกับผชละว่าเขาเป็นแบบนี้ๆ เเล้วก็เอาสิ่งที่ผญโกหกให้ผชดู มันตอบร้องไห้เเล้วบอกผมว่า "ผมรู้ ผมรู้มาตลอดว่าเขาเป็นคนแบบนี้ เเต่ผมรักไปเเล้วผมถอยไม่ได้เเล้ว เขาเป็นรักเเรกของผม ผมรู้ว่าเขาพาผชขึ้นห้องไม่ซ้ำหน้า คุยเยอะไปหมด" ผมก็เลยถามมันว่าคุยกันมากี่เดือนเเล้ว บอก "6 เดือน" ผมแบบเชี้ย ก่อนกูอีก เพราะผมเป็นแฟนกันมา 4 เดือน ผมก็เลยทักไปถามผญ มันบอกว่า "คุยแบบพี่น้องไง" หลังจากนั้นผมรับไม่ได้ละผมเลยบล็อคเเม่งเลยผญ เเล้วผมก็เอาของที่มันฝากไว้ไปโยนคืนหมดเลย 

ที่ผมช้ำใจมาก คือระหว่างที่คบกันไปรับไปส่ง ไปถ่ายรูปคู่ไปอะไรกัน มันเล่าผชที่เป็นแฟนใหม่ว่า "ไปกับเพื่อน" ผมเจ็บใจมากๆ เเต่ตอนนั้นผมรู้สึกโล่งละ เเต่ไอน้องเเฟนใหม่อ่ะบอบช้ำมาก มันถามผมว่า "ทำไมเราสองคนต้องมาเจออะไรแบบนี้" ผมก็ไม่รู้จะปลอบมันยังไง เชื่อมั้ย ผมเเม่งไม่โกรธมันเลยเเถมมันยังเรียกว่าพี่ชาย ผมก็เรียกมันว่าน้องชาย เเล้วผมก็อวยพรให้มันไปในความสัมพันธ์นี้ได้ดี เพราะเอาจริงๆผมก็ยังรักผญคนนี้อยู่นะถึงจะโดนขนาดนี้ เเต่ผมไม่เอาเเล้ว ผมรับไม่ได้ ไอเเฟนใหม่บอกผมว่า "ผมพึ่งไปถ่ายรูปคู่กันมาที่จตุจักร เเต่ตอนนี้เเม่งมาชวนพี่อีกพึ่งไปกันมาเนีย เจ็บเลย" เเล้วมันก็ส่งรูปคู่ทั้งหมดมาให้ผมดู ผมก็เจ็บนะเพราะไอตอนที่มันไปถ่ายกันอ่ะ มันบอกผมว่าไปถ่ายงาน เเล้ววันที่มันคบกันก็คือวันที่ผมจะชวนผญไปเดทวันวาเลนไทร์ เเต่ผญบอกว่าไม่ว่าติดงาน ผมเลยได้คำตอบเเล้วว่า งานที่ว่าคืองานรักกับคนใหม่ไง 55555

หลังจากนั้นก็คุยเรื่องเก่าๆกันครับว่า เราโดนหลอกอะไรกันบ้าง ปรากฏว่าโดนหลอกเเม้กระทั่งวันที่ผมพาไปวันคริสมัส มันบอกว่าไปถ่ายรูปเล่นกับเพื่อน วันเคาท์ดาวน์ก็ส่งข้อความเสียงมาบอกให้รักกับเขาไปนานๆ เเต่ไม่ได้ส่งให้เเค่ผม คือผญคนนี้ร้ายมากๆ เเต่เชื่อมั้ยขนาดผมโดนขนาดนี้ก่อนบล็อคผมยังไม่ด่าผญเลยสักคำ ไม่พูดอะไรที่เขาเคยบอกผมว่าไม่ชอบด้วย คือผมคิดว่า ผมคงรักเขาจริงๆแหละ เเต่ฟ้าไม่ได้ให้เราเกิดมาคู่กันนะ เเต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาเคยรักผมบ้างมั้ย คำที่บอกรักผมมันโกหกทั้งหมดสินะ

หลังจากนั้นผมก็ยังคุยกับน้องผชอยู่ครับ น้องเขาบอกว่าตอนนี้ความสัมพันธ์กำลังดีขึ้น เขาสารภาพทุกอย่างเเล้ว ผญเขาบอกว่าผมดีมากๆ เเต่เขาเองที่ไม่ดีเอง ผมก็แบบดีเเล้วที่คิดได้ อย่าไปทำกับใครอีก ส่วนน้องก็ต้องอยู่กับความระเเวง เเต่ก็ไม่รู้สิน้องบอกว่า ผญให้แอคทุกอย่างไปเช็คเลย เเต่ก็อย่างว่าถ้าคนจะนอกใจยังไงมันก็หาทางทำ ผมก็ได้เเต่ภาวนาว่าน้องเขาจะสมหวังกับรักเเรกของเขาจริงๆครับ ส่วนผมก็คงต้องหาเจ้าหญิงของผมต่อไป ^^

ขอบคุณที่มาอ่านนะครับ เเละหวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์