“พี่ว่าจะซื้อรถใหม่ คันเก่าจะให้ พี(ลูกชายป้า) ใช้ ไปไหนใน เมือง นคร จะได้สะดวกหน่อย อยากได้รถกระบะ เอาไว้ขนของได้ด้วย เกษียณมา อาจจะไปทำสวนด้วยกัน” ป้าพูดในค่ำคืนหนึ่ง ก่อนนอน
“จริงๆ ตอนนี้ ผมอยากให้พี่ประหยัดก่อนอะไร ที่ ว่าแน่มันไม่แน่ ของแพงขึ้นทุกวัน แต่ก็ นะถือเป็นรางวัลชีวิต พี่” ค้านไงก็ต้องยอมป้า
ก็ดี เพราะ เราก็คิดกันว่า ป้าเกษียณ มาอยู่ชลบุรี มีเวลา เงินเหลือๆ เราก็ เที่ยวกันบ้าง ขับรถกันสองลุงป้า
“ตอนนี้ ราหูออกหมดแล้ว รวยแล้ว ไม่อยากให้ ใครมาว่าได้” ป้าบอก
ผมติดใจประโยคท้าย มันคือเรื่องสังคมคนทำงานจริงๆป้าพันทำงานในหน่วยงาน มีสังคม วัดกันที่รถ เครื่องมือเครื่องใช้ ผิดกับผม จะใช้รถ เก่า รถใหม่ ไม่มีผลกับชีวิต
ยิ่ง สมัยนี้ กรรมกรไอที รีโมทไปทั่วโลกได้สบายๆ รถใช้เช้าซื้ออาหารเสร็จ จอดนิ่งในโรงรถ ก่อนหน้านี้ ผม มี มิตซู อีคาร์ เก่ามากแล้วแต่ผมก็ยังใช้ เพราะชอบในเบาะที่นั่งสบาย ขับได้ความเร็วสะใจ ไปอยุธยา เหยียบ 140 สบายๆ แต่วันหนึ่งผมพลาด ด้วยสายตาพร่า ตอนขับรถลงหาดบางแสน รถเลยชนกับกระบะพัง ลูกเลยบอกให้ขาย ผมก็คิดถึงและเสียใจด้วยซ้ำ
คนเราทุกวันนี้ มันก็แปลกนะ ที่เราเป็นทาสการตลาด ซื้อรถคันละ เป็นล้าน ใช้ไปใช้มา มีคนตีราคาบอกว่ารถคันนี้เหลือ ค่า สี่แสน เราก็ขายไปในราคา นี้ ทั้งที่ลองแยกชิ้นส่วน หรือ ซื้อชิ้นส่วนมาประกอบ ซิ มูลค่าต่ำกว่าล้านไม่เท่าไร เผลอๆ มากกว่าด้วย
เรายังเป็นทาสปากคน ใส่เสื้อผ้า ซ้ำเดิมบ่อยๆ คนก็ซุบซิบ กัน ผมเคยทำงานบริษัท ก็ได้ยินพนักงาน ขาเม้าท์ ชอบว่า คนนั้นแต่งตัวใส่กางเกงซ้ำ เสื้อซ้ำ มันยุ่งไรกับเขา ดีนะที่พวกผมเป็นทีม dev แต่งตัวไงก็ได้ ถ้าไม่ไปพบลูกค้าอยู่บริษัท เสื้อยืดคอกลม กางเกงยืน ตามสบายๆ อย่าถึงขนาดนุ่งผ้าขาวม้า ก็พอ
“มีคน ทักพี่ว่าขับรถ เล็กๆ คันนี้ขึ้นกทม หรือไปได้ไง” ป้า เล่า
“ก็บอกไปว่าใช่ ผมก็ยังชอบ รถเล็กๆ รถพี่ยังวิ่งดี เสียตรง รถฝรั่ง สวิทช์มันอยู่ตรงข้ามกับรถญี่ปุ่น ขับใหม่ๆ งง เล็กน้อย แค่นั้นเอง”
จริงๆ ผมก็เคยหงุดหงิด กับปาก คน ผมอยู่กับ ย่าป้า มาตั้งแต่เกิด
“บ้านนี้ ต่อไปย่าป้าตายแล้ว ก็ต้องดูแลต่อไปนะ” ย่าพูดตลอด
แล้ววันหนึ่งป้าที่เลี้ยงผมมา เป็นคนไข้ติดเตียงผมก็ต้องดูแลต่อไป แต่บางคนอาจจะบอกว่านี่คือ บ้านมรดก ไม่ได้หาเอง ทำไมนะ ผมก็ต่อยอด เรื่องอื่น ทำมาหากิน ของผมโดยไม่ต้องห่วงที่อยู่
แคร์ปากคนมาก ก็มากความ ทุกข์ สู้คิดง่ายๆ แบบผม
กูจะทำแบบนี้ แล้วไง
เรียกแฟนตัวเองว่า ป้า เอ้ย พี่ ตลอด ก็แปลกดีออก มีแฟนแก่ กว่าอบอุ่นดีออก
“พี่เกษียณ เราไปขับรถเที่ยวกันนะ คิดไว้เลย ว่าจะพาพี่ไปไหนบ้างล่ะ” ป้าถาม
“สันเขื่อนดีไหม !!”
ป้าค้อนงามๆ ทีหนึ่ง แหม เขาฮิตกันออก
=====ลุงป้าเล่าเรื่อง ปากคนมันร้าย=====
“จริงๆ ตอนนี้ ผมอยากให้พี่ประหยัดก่อนอะไร ที่ ว่าแน่มันไม่แน่ ของแพงขึ้นทุกวัน แต่ก็ นะถือเป็นรางวัลชีวิต พี่” ค้านไงก็ต้องยอมป้า
ก็ดี เพราะ เราก็คิดกันว่า ป้าเกษียณ มาอยู่ชลบุรี มีเวลา เงินเหลือๆ เราก็ เที่ยวกันบ้าง ขับรถกันสองลุงป้า
“ตอนนี้ ราหูออกหมดแล้ว รวยแล้ว ไม่อยากให้ ใครมาว่าได้” ป้าบอก
ผมติดใจประโยคท้าย มันคือเรื่องสังคมคนทำงานจริงๆป้าพันทำงานในหน่วยงาน มีสังคม วัดกันที่รถ เครื่องมือเครื่องใช้ ผิดกับผม จะใช้รถ เก่า รถใหม่ ไม่มีผลกับชีวิต
ยิ่ง สมัยนี้ กรรมกรไอที รีโมทไปทั่วโลกได้สบายๆ รถใช้เช้าซื้ออาหารเสร็จ จอดนิ่งในโรงรถ ก่อนหน้านี้ ผม มี มิตซู อีคาร์ เก่ามากแล้วแต่ผมก็ยังใช้ เพราะชอบในเบาะที่นั่งสบาย ขับได้ความเร็วสะใจ ไปอยุธยา เหยียบ 140 สบายๆ แต่วันหนึ่งผมพลาด ด้วยสายตาพร่า ตอนขับรถลงหาดบางแสน รถเลยชนกับกระบะพัง ลูกเลยบอกให้ขาย ผมก็คิดถึงและเสียใจด้วยซ้ำ
คนเราทุกวันนี้ มันก็แปลกนะ ที่เราเป็นทาสการตลาด ซื้อรถคันละ เป็นล้าน ใช้ไปใช้มา มีคนตีราคาบอกว่ารถคันนี้เหลือ ค่า สี่แสน เราก็ขายไปในราคา นี้ ทั้งที่ลองแยกชิ้นส่วน หรือ ซื้อชิ้นส่วนมาประกอบ ซิ มูลค่าต่ำกว่าล้านไม่เท่าไร เผลอๆ มากกว่าด้วย
เรายังเป็นทาสปากคน ใส่เสื้อผ้า ซ้ำเดิมบ่อยๆ คนก็ซุบซิบ กัน ผมเคยทำงานบริษัท ก็ได้ยินพนักงาน ขาเม้าท์ ชอบว่า คนนั้นแต่งตัวใส่กางเกงซ้ำ เสื้อซ้ำ มันยุ่งไรกับเขา ดีนะที่พวกผมเป็นทีม dev แต่งตัวไงก็ได้ ถ้าไม่ไปพบลูกค้าอยู่บริษัท เสื้อยืดคอกลม กางเกงยืน ตามสบายๆ อย่าถึงขนาดนุ่งผ้าขาวม้า ก็พอ
“มีคน ทักพี่ว่าขับรถ เล็กๆ คันนี้ขึ้นกทม หรือไปได้ไง” ป้า เล่า
“ก็บอกไปว่าใช่ ผมก็ยังชอบ รถเล็กๆ รถพี่ยังวิ่งดี เสียตรง รถฝรั่ง สวิทช์มันอยู่ตรงข้ามกับรถญี่ปุ่น ขับใหม่ๆ งง เล็กน้อย แค่นั้นเอง”
จริงๆ ผมก็เคยหงุดหงิด กับปาก คน ผมอยู่กับ ย่าป้า มาตั้งแต่เกิด
“บ้านนี้ ต่อไปย่าป้าตายแล้ว ก็ต้องดูแลต่อไปนะ” ย่าพูดตลอด
แล้ววันหนึ่งป้าที่เลี้ยงผมมา เป็นคนไข้ติดเตียงผมก็ต้องดูแลต่อไป แต่บางคนอาจจะบอกว่านี่คือ บ้านมรดก ไม่ได้หาเอง ทำไมนะ ผมก็ต่อยอด เรื่องอื่น ทำมาหากิน ของผมโดยไม่ต้องห่วงที่อยู่
แคร์ปากคนมาก ก็มากความ ทุกข์ สู้คิดง่ายๆ แบบผม
กูจะทำแบบนี้ แล้วไง
เรียกแฟนตัวเองว่า ป้า เอ้ย พี่ ตลอด ก็แปลกดีออก มีแฟนแก่ กว่าอบอุ่นดีออก
“พี่เกษียณ เราไปขับรถเที่ยวกันนะ คิดไว้เลย ว่าจะพาพี่ไปไหนบ้างล่ะ” ป้าถาม
“สันเขื่อนดีไหม !!”
ป้าค้อนงามๆ ทีหนึ่ง แหม เขาฮิตกันออก