เอาสั้นๆคือผมรู้สึกว่าในประเทศนี้ทำไมคนขี้เกรงใจจะเป็นคนแพ้แล้วโดนเอาเปรียบครับ

-ขับรถตามกฎเปิดไฟเลี้ยว พวกไม่เปิดปาดไปอย่างไว ปาดคอสะพานได้ไปก่อน มอไซสวนเลน สวนสะพานกลับรถ ตำรวจไม่จับ ถึงบ้านไว
-ไปร้านอาหารสมมติคิวผมเรียกไปแล้ว10คิว ต้องกดคิวใหม่รอเป็นชม. เจ๊อีกคนคิวหลังผมคิวเดียว โวยลั่นร้าน ด่าเช็ด ด่าไม่เลิก  ได้เข้าเฉย
-ipad เครื่องงอไม่ให้เปลี่ยน พี่กล้ามโตเข้าประชิดแบบนักมวยปล้ำอะ เปลี่ยนได้ทันที
-ข้างบ้านหมาเห่าเสียงดังพูดไปเถอะไม่ได้ผลง่ายๆ  เจอนักเลงพวกเยอะๆไปขู่ทีเดียว หมาฟังภาษาคนรู้เรื่องทันทีและตลอดไป
-นายเก่าผมเคลมประกันกันชนท้ายรถbenz พนักงานเคลมบอกต้องจ่ายเพิ่มเพราะมีรอยเดิม เอาไฟส่องแล้วเห็น นายเรียกช่างยืนล้อม5-6คน
ล้อมเฉยๆนะ เคลมฟรีได้ทันที ถ่ายลงงานเคลมไม่เห็นรอยเฉย
-หลานไปรร. (ผู้ชายผอมตัวเล็ก) โดนเพื่อนอ้วนใหญ่ตบหัวทุกวัน ไปพูดดีๆกับครูกับผู้ปกครองเฉยพูด พูดรอบนึงก็เลิกตบไปวัน ถัดไปก็ตบอีก
วันนั้นแฟนอาไม่พอใจดักตบหัวครูบ้าง
แฟนอาชุดมีบาระมีอยู่ เรียกว่าครูคงนึกไม่ออกว่าจะไปฟ้องใคร  บอกถ้าลูกโดนตบอีกสวยแน่   หลังจากนั้นหลานผมไม่โดนแกล้งอีกนาน
-แฟน(เด็กผม) เอากางเกงแพงไปตัดขาแล้วร้านมันตัดผิดสั้นเกินเพราะร้านมันชุ่ย เขียน 37 กับ 31 แบบชุ่ยๆ ลายมือช่างเอง ไม่ยอมชดใช้
บอกไม่มีตังค์ให้ผ่อนจ่ายก็ไม่ยอม  ผมกระชากคอเสื้อได้จับลอยขู่ไปสาระพัด   ช่างหาเงินมาจ่ายได้ทันที

ทำไมประเทศนี้มันถึงพูดดีๆไม่ได้ครับ เอาแค่เมืองหลวงก่อนก็พอทำไมถึงอยู่แบบสุภาพชนกันไม่ได้ครับ ต้องเถื่อน