เรากับแฟนคบกันได้เดือนนึงแล้ว และแฟนเราชวนไปเที่ยว (เขาเป็นคนอยากไปมากๆ) เขาก็จองที่พักอะไร เรียบร้อย ค่าที่พัก เขาก็เป็นคนจ่าย ต้องบอกก่อนว่าแฟนอายุมากกว่าเรา 20 ปี ละเราก็ยังเรียนอยู่ ปี 2 แล้วทีนี้ เขาก็พูดเปรยๆว่า เลี้ยงขนมพี่ด้วยนะ เราก็โอเค  และค่าอาหาร การกินเขาก็จ่ายให้ แต่เวลาจ่ายค่าอะไรต่างๆดูเขาเสียดายมากกก แต่ก็อยากให้เข้าใจว่าเรายังไม่มีรายได้เป็นของตัวเอง ยังไม่ได้ทำงาน ก็เลยไม่ได้มีตังจ่ายอะไรแบบนี้ และถึงตอนเช้าของอีกวันนึง เขาก็บอกว่าให้เราซื้อข้าวให้เขากินหน่อย เซเว่นก็ได้ เราก็บอกว่าจะซื้อให้ แล้วในตัวเราอ่ะมีเงินอยู่แค่ 400 ทีนี้เราก็บอกว่าต้องกดตังก่อน เเต่ตู้ atm แถวนั้นไม่มีธนาคารที่เราใช้ เราก็เลยบอกว่างั้นเราโอนให้เขา 200 ละให้เขากดเอาเอง เขาก็รับ แต่ทีนี้ที่เราติดใจคือ เขามีรายได้มากกว่าเราตั้งเยอะ ทำไมยังรับเงินเล็กๆน้อยๆแค่นี้จากเรา ทั้งๆที่ในตัวเราแทบไม่มีเงินเหลือแล้ว และเขาชอบบอกให้เราไปอยู่กับเขาที่บ้านบ่อยๆ ละค่าบีทีเอสก็ไม่ใช่ถูกๆ ก็ไม่เคยเสนอออกให้เลยสักครั้ง ถ้าเทียบกับแฟนเก่าเรา ไม่เคยให้เราเสียตังเลยสักบาทเวลาไปไหนมาไหน แถมให้เงินใช้บ่อยๆด้วย แต่แฟนคนนี้เรารู้สึกไม่ค่อยเชื่อใจเวลาอยู่ด้วย ให้เราไปหา ละข้าวก็ไม่คิดจะซื้อให้กิน ชอบบอกให้เราซื้อนู่นซื้อนี่ให้กิน แต่ไม่เคยถามว่าเรามีเงินซื้อไหม ดูเหมือนว่าเราต้องเป็นฝ่ายเสียสละตลอดเวลา คือถ้าเรามีตังอ่ะ เราจะไม่คิดอะไรแบบนี้เลย เราให้ได้อยู่แล้ว เราเคยบอกถามเขาแล้วนะว่าบ้านหนูฐานะไม่ดี พี่จะรับได้ไหม เขาก็บอกว่ารับได้ ดูแลเราได้บลาๆๆ คือเราไม่ได้อยากจะให้ใครมาเลี้ยง แต่เราอยากรู้สึกว่าแฟนพึ่งพาได้อะไรประมาณนี้ คืออย่าว่าเราเห็นแก่เงินเลยนะ เพราะเราไม่ได้หวังอะไรจากเขาเลย เราแค่รู้สึกว่าแฟนดูแลเราได้ไม่ดีขนาดนั้นอ่ะ เพื่อนๆคิดว่าเราควรทำไงดีคะ