เราอายุ 45 เป็นหม้ายลูก 1 ค่ะ คบกับแฟนทำงานที่เดียวกัน ที่ผ่านมาเราคอยเป็นกำลังใจให้กัน มีสุขมากกว่าทุกข์ ที่คบกันเค้าก็ดูแล เทคแคร์ดี เหมือนสามี ภรรยา ซึ่งเราก็รู้สึกว่าเขารักเรามาก  แต่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันเพราะเรามีลูกต้องดูแล ส่วนเค้าก็อยู่กับพ่อแม่และดูแลลูกเพราะเมียก็ไปมีคนใหม่ไปอยู่ต่างประเทศ เราคุยกันว่า รอลูกโตและโอกาสที่เหมาะสมเราจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันในวันข้างหน้า  เขาเป็นคนออกจะเจ้าชู้เพราะเลิกแม่ของลูกเพราะไปมีสัมพันธ์กับหญิงอื่นจนเกิดปัญหา ชีวิตคู่ต้องพัง จากนั้นก็มาคบกับเราซึ่งก็พังมาก่อนแล้ว แต่ตลอดเวลาที่อยู่กับเราถึงจะมีระแคะระคายเรื่องผู้หญิงบ้างแต่ก็ไม่มีปัญหาหรือมีหลักฐานให้เราจับได้ ก็อยู่ดูแลกันเรื่อยมา  
..... จนก่อนปีใหม่เริ่มรู้สึกว่า เขาดูผิดปกติ เหมือนไม่ค่อยใส่ใจเราเท่าที่เคย ก็พยายามคิดว่าเขาคงเครียดงาน ได้แต่แอบน้อยใจมีงอนบ้างแต่เค้าสะกิดก็หาย  จนหลังปีใหม่ 2566 จับได้ว่านอกใจจีบกับน้องที่ทำงาน อายุ 30   เราข็อคคมากเพราะไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ ก่อนนี้ยังคุยกัน ดูแลกันปกติ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ดิ่งมาก ตอนเลิกกับพ่อของลูกยังไม่ขนาดนี้ ตอนแรกเขาปฏิเสธว่าไม่ได้มีอะไรกับใคร พอเราถามรายละเอียดก็เลือกที่จะเงียบ และไม่คุย
....พอผ่านไปสองวันเราเริ่มอารมณ์นิ่งขึ้น  นัดเคลียร์กัน .....สรุปเราโดนทิ้ง เราพยายามง้อ ขอแก้ตัวหากมีข้อบกพร่อง เพราะรักมาก หายใจเข้าออกมีแต่ผู้ชายคนนี้มา 13 ปี เราง้อทั้งที่เราไม่ผิดอะไร แต่ก็ไร้ผล จนเราละอายใจที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้   เขาแสดงเจตนาว่าจะไป บอกเราว่าให้ไปโฟกัสที่ลูก เดี๋ยวก็ดีขึ้น ถึงเลิกก็ไม่ได้ไปไหน มีอะไรก็จะช่วยเหลือเหมือนเดิม เป็นเพื่อนร่วมงานกันไป...เราอึ้งมากกก คนที่เคยรักกันมาก ทำไมใจดำและตัดเยื่อใยกันได้ขนาดนี้ พยายามส่งข้อความง้อ และบอกยังรักและทำใจไม่ได้ แต่คนมันหมดรัก ก็ไร้ค่า
....ตอนนี้พยายามทำใจยอมรับ ร่างกายทรุดโทรม นอนไม่ได้ ต้องพึ่งยาหมอเพื่อให้หลับ แต่หลับได้แป็บๆ ก็ตื่น คิดแต่เรื่องนี้ทุกนาที  หัวใจก็เต้นเร็ว จนกลัวตัวเองตาย แล้วใครจะดูแลแม่ และลูก ตอนนี้ยังหาทางออกให้ตัวเองหยุดคิดฟุ้งซ่านไม่ได้เลย คิดถึงแต่ความดี ความเลวของเขาและคิดว่าเขากำลังมีความสุขกับคนใหม่ ส่วนเราต้องเอาชีวิตรอดจากความเจ็บปวด
.....คนที่ผ่านเหตุการณ์ประมาณนี่มาแล้ว ต้องทำยังไงบ้างคะ ใช้เวลานานมั้ยกว่าจะผ่านไปได้ หรือดีขึ้น กลับมาเป็นตัวตนของเราอีกครั้ง  ตอนนี้กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวันมันยากมาก  ต้องเจอกับผู้ชายและผู้หญิงคนนั้นทุกวัน หันหน้าเข้าที่ทำงานมันเจ็บจี้ด ๆ คิดฟุ้งซ่านตลอดเวลาค่ะ