สวัสดีค่ะหนูชื่อ เกรซ อายุ 12 หนูได้รับการวินิจฉัยโดยจิตแพทย์ว่าหนูเป็นโรคโรค dissociative amnesia,depression ซึ่งอาจจะเกิดมาจากการถูกบูลลี่และปัญหาครอบครัวของดิฉันเองและเมื่อดิฉันโตขึ้นจิตใจของดิฉันเปลี่ยนไปดิฉันเริ่มไม่รู้สึกอะไรไม่ว่าจะเป็น สุข เศร้า เครียด กลัว ความรู้สึกสงสาร ความรู้สึกผิด ทั้งๆที่เมื่อก่อนเป็นคนที่มี Empathy แบบเต็มร้อย ขนาดเห็นเพื่อนร้องไห้ยังร้องไห้ตามเพราะสงสารที่เป็นแบบเดียวกัน...คือ..เมื่อก่อนเราเป็นคนที่ร้องไห้บ่อยจึงถูกเพื่อนบูลลี่อยู่เสมอว่าอ่อนแอ ซึ่งเราจำได้แต่เพียงว่าเราเสียใจมากและถูกกระทำซ้ำๆจนเราไม่รู้สึกอะไร..ก็..ไม่ถึงกับไม่รู้สึกเลยยังพอมีความรู้สึกโกรธอยู่นิดหน่อย..Ok..ตัดมาปัจจุบันวันหนึ่งเรารู้สึก เบื่อโรงเรียนมากกกที่ต้องเรียนแบบเดิมๆซ้ำๆทุกวันเราจึงมีความคิดเกิดขึ้นมาว่าถ้าเราแกล้งเพื่อนเราจะรู้สึกยังไงจะดีเหมือนที่เราทำร้ายสัตว์หรือเปล่าเราเลยเริ่มบีบคอเพื่อนทำยัง ไงก็ไดให้เพื่อนเจ็บและเราก็รู้สึกดีกับมันเราจึงเริ่มแกล้งแรงขึ้นเรื่อยๆถ้าถามว่ารู้สึกยังไงน่ะหรอมันก็รู้สึกมีความสุขในแบบแปลกๆอ่ะ(อธิบายไม่ถูก)และเราก็มักจะ ชอบจินตนาการว่าถ้าเราฆ่าเพื่อนและกินเนื้อเพื่อนจะเป็นยังไงอร่อยหรือเปล่า..เอ..น่าจะอร่อยนะ..และน่าจะรู้สึกดีด้วย...และเราก็เคยเกือบฆ่าแม่ตัวเอง... จนเราต้องอยู่ในห้องผอ.ตลอดและโดน พักการเรียนแต่ก็ไม่ได้เครียดนะสบายดี...และตอนนี้เราก็โดนพักการเรียนอยู่ด้วย...อ่ะ..แล้วเราก็ไปราชานุกูลด้วยอยู่ที่นั้นประมาณ 2 อาทิตย์ เราก็ใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆจนวันหนึ่งเราไปเจอกับคำว่า psychopath มันก็คล้ายๆกับเรามากเราเลยสงสัยว่าแบบนี้เรียก psychopath หรือเปล่า?
เราเป็น psychopath เปล่า?