คน ๆอย่างผมจะไปสู้อะไร
กับคนฉลาดอย่างมันละ คน ๆคนนี้พร้อมที่จะปกป้องเธอตลอดกับไม่เห็นค่า

มันจะมีสักกี่คน ที่เวลาผิดและไม่ผิด กูก็ขอโทษ
ตลอด

มันจะมีสักกี่คนที่ยอมโดนต่อย ยอมโดนตี ยอมโดนแกล้งทั้งๆที่เจ็บแต่ก็ยิ้ม แล้วบอกว่าไม่เจ็บ ไม่เป็นไร

มันจะมีสักกี่คนเวลากูแกล้งแล้วอาจารย์ว่า กูต้องรีบไปอธิบายให้อาจารย์ฟังว่า ไม่ผิด ผมผิดเองครับ บางคนมันไม่สนใจหรอกนะว่าใครผิดไม่ผิด มันไม่คิดจะไปอธิบายเลยด้วยซ้ำ แต่ผม ก็ไปอธิบายให้ครูฟังจนครูเข้าใจ ทั้งๆที่กูก็โดนครูด่า แต่ก็บอกว่าเคลียกับอาจารย์ให้แล้วนะอาจารย์บอกว่าไม่เป็นไร แต่ในใจมันยังเคืองๆก็ตาม

มันจะมีสักกี่คนที่ ยอมเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่รัก

มันจะมีอยู่กี่คนที่เป็นห่วงเวลาเธออยู่คนเดียว
แต่ผมมันคนขี้อายไง ได้แต่มอง แต่ผมก็ตามดูเธออยู่ตลอด ไม่อยากให้เธออยู่คนเดียว อยากให้ไปอยู่กับเพื่อน ถึงแม้ผมจะโดดเดี่ยวก็ตาม

มันจะมีสักกี่คนว่ะ ที่เวลาเธอเศร้า กูนี้แหละเจ็บปวดใจที่สุด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะยังไม่ได้เป็นอะไร ได้แต่เจ็บปวดใจที่ตนเองนั้นทำอะไรไม่ได้ แม้แต่เข้าไปปลอบยังทำไม่ได้

มันมีอยู่หรอคนที่ ตามหาว่าเธออยู่ที่ไหน เมื่อไม่เห็นเธอเดินมาพร้อมกับเพื่อนๆในกลุ่ม ผมเดินตามทุกที่ว่าเธออยู่ที่ไหน พอเห็นเธอมาผมก็สบายใจ

มันจะมีสักกี่คนว่ะ เวลาเธอเดินช้าๆหรืออยู่ข้างหลัง ผมพยายามที่จะเดินช้ากว่าเธอ เพื่อที่จะไปอยู่ข้างหลังเธอ แล้วให้เธอเดินไปพร้อมกับเพื่อนส่วนผมนะหรอ เดินอยู่ข้างหลังคนเดียว แต่ก็ไม่เป็นไร ผมเดินคนเดียวได้

มันจะมีสักกี่คน ที่เวลาเธอเศร้าผมก็อยากเข้าไปปลอบอยากเข้าไปกอด อยากให้เธอไปเจอเพื่อนดีๆ ที่คอยฟังเรื่องกันและกัน ผมก็พร้อมที่จะรับฟังด้วย แต่ก็นะสถานะคนแอบชอบ+คนขี้อาย
เจ็บจี๊ๆๆๆ

มีอีกหลายเรื่องที่ผมอยากจะพิมพ์บอก แต่มันจะ
เยอะเกินไปนะสิ 

แต่ก็นะคน ๆอย่างผมนี้แหละที่เสียใจที่สุด และจะไปจากเธอให้ไว้ที่สุดเหมือนกัน ผมทนเจ็บทนมาหลายๆอย่าง ผมไม่ใช่มันหนิ คุณก็เลยไม่เห็นค่าผม......

ผมว่าผมควรปล่อยเธอไปแล้วแหละ 
คิดไปเองตลอด ยอมมาตลอด แต่สุดท้าย
คนที่ใช่ไม่ต้องพยายาม