เรามีอาการวิตกกังวล เครียดง่าย คิดมาก รู้สึกว่าชีวิตมันไม่มีความหมายอะไรมากขนาดนั้น เวลาที่เศร้าหรือเสียใจ เรามักจะติดร้องไห้โดยไม่มีเสียงมันทรมาณมาก จนเราต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น เราเผลอกัดตัวเองโดยไม่รู้ตัว ตอนนั้นมือเราสั่นมากเลยค่ะ เราะพยายามที่จะควบคุมไม่ให้ตัวเองเตลิด มันใช้เวลานานมาก กว่าเราจะทำได้ พอเราสงบลง เราเริ่มรู้สึกกว่าครั้งนี้มันหนักกว่าครั้งก่อนๆที่ผ่านมา เราไม่เคยทำร้ายตัวเอง หรือกัดตัวเองโดยไม่รู้ตัวมาก่อน ไม่เคยร้องจนเตลิดแบบนี้เราอยากไปรักษาหากเราเริ่มที่จะป่วยทางจิตจริงๆ ไม่อยากให้มันหนักไปมากกว่านี้ เราเลยเริ่มคิดว่าควรไปจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาดีไหม แต่เราตอนนี้ยังอายุแต่15ปี ครอบครัวไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อน ว่าเรามีอาการแบบนี้ เราไม่รู้ว่าควรเริ่มตรงไหนก่อนดี เราควรบอกให้ครอบครัวทราบไหมคะ เรายอมรับเลยค่ะว่าเราไม่กล้า ครอบครัวเราเคยพูดเกี่ยวกับคนที่เป็นโรคซึมเศร้าว่ามันไม่ได้ป่วยอะไรหรอกแค่คิดไปเอง พวกเขาค่อนข้างที่จะคิดไปอีกแบบ เรารู้สึกอึดอัดไม่กล้าที่จะบอกออกไปให้พวกเขาทราบถึงเรื่องนี้