คนเราก็ต้องมีเรื่องทุกข์ใจวิตกกังวลกันบ้างแต่เราสงสัยตัวเองว่าเราจะเป็นหนักไปรึป่าว เรารู้สึก กลัวทุกอย่าง ไม่เหมือนเมื่อก่อน เราสนุกไม่คิดมาก เรานอนได้ปกติ แต่ช่วงนี้เราเครียด รู้สึกโดดเดี่ยว อารมทุกอย่างของเราเปลี่ยนไป ความสนุกลดลง กลัวความตาย กลัวว่าตัวเองจะตาย คนใกล้ชิดจะตาย ล่าสุดแฟนพึ่งกลับไปเรียน เรามีความรู้สึกเศร้าหนักมาก ร้องไห้หลายรอบนอนไม่หลับ เราไม่เข้าใจว่าเราจะเสียใจทำไมขนาดนั้นแฟนก็คือต้องไปเรียนไกล ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้เจอกันอีก แต่กลับเสียใจและเศร้าหนัก บวกกับห่วงที่บ้านว่าเขาจะเป็นไง เรายิ่งวิตกไปอีก เมื่อพ่อเราโทรมาบอกว่า วันนี้เจอเหตุการณ์อันตราย เราก็ร้องไห้เพราะกลัวพ่อะเป็นอะไร ตอนนี้จะพูดยังไงดี คือเรานอนไม่หลับ นอนได้นิดเดียว คิดแต่เรื่องไม่ดี อายุ 21 เอง ทำไมต้องเกบอะไรมาคิดเยอะแยะ มีใครไมคะพอจะมีวิธีแนะนำทำให้อาการนี้ของเราดีขึ้นหน่อย คือเรากลัวความตายตั้งแต่ญาติที่เป็นคนใกล้ตัวตัวเองเสีย จากนั้นเรากังวลถึงเรื่องความตายตลอดเลย  เรื่องเล่าคดีอะไรๆที่เราเคยฟังก่อนนอน ตอนนี้เรากลับฟังมันไม่ได้แล้วเพราะกลัวและคิดมากจนเกินไป เรารู้สึกอยากกลับมาเหมือนเดิม แต่มันยากจังงง เราไม่เคยเจอเหตุการณ์อะไรเลยนะคะที่ทำให้หวาดกลัวแต่เราแค่กลัวว่าเหตุการณ์มันจะเกิดขึ้นกับตัวเอง กลัวมากๆๆๆๆ