ชนเผ่าโมวแบ่งออกเป็นหลายเผ่า

โมว 88 "เราอยู่เผ่าร็อค"

โมว 35 "เจ้าจะทำลายเผ่าอื่น ๆ ทั้งหมดเลยใช่มะ?"

โมว 88 "อ้าว ในเมื่อพูดขึ้นมางี้ก็นะ"

โมวเผ่าร๊อคจึงเดินสายทำลายไป ก็ทำลายไปได้ 8,000 เผ่าละ

โมว 333 "เพิ่งรู้ว่าชาวโมวเรามีเผ่ามากขนาดนี้"

โมว 555 "นั่นแหละ แต่ก็ใกล้หมดละ เหลือเพียง 5 เผ่าเท่านั้น"

โมว 333 "งี้ก็ต้องจัดแบตเทิล"

ณ วันประลอง

โมว 88 "สุดท้ายเราก็จะชนะอยู่ดี"

โมว 999 "งั้นเราเริ่มก่อน"

โมว 999 และเพื่อนร่วมเผ่าก็เต้นกันไป

โมว 88 "เสต็ปไม่ได้ดีไรแต่ก็ดีกว่าเผ่าเรา อ่อก ตายดีกว่าละกัน"

โมวเผ่าร็อคก็ตายกันหมด ชาวเผ่าโมวก็จึงรอดกันมาได้

โมว 555 "ก็กะว่าจะฉลองอะนะ แต่ตังค์ไม่เหลือกันแล้ว"

โมว 999 "งั้นแยกย้ายไปทำงานไรของตนกันไป"

ณ โรงงานนรก

โมว 333 "ถ้าวันนี้ใครทำกระดุมได้ไม่ถึง 8,000 เม็ดก็อดค่าแรงกันไป"

โมว 999 "งั้นถ้า 2 คนรวมกันได้เกิน 8,000 เม็ดล่ะ"

โมว 333 "อ่าว หัวหมออ่อ อ่าวอ่าว"

ปรากฎว่าตลอดทั้งวันไม่มีใครทำได้ถึง 8,000 เม็ดเลย

โมว 555 "ไหน ๆ ก็ไม่ได้เงินละ งั้นเผาทิ้งให้หมดละกัน"

ทุกคนเห็นด้วย จึงเผากระดุมที่ตนทำกันทิ้ง ต่อมาไฟก็ลามไหม้โรงงาน

โมว 333 "ดังนั้นทุกคนจึงต้องทำงานใช้หนี้ค่าทำโรงงานเสียหายกันไป 20 ปี"

โมว 999 "ได้เลยเฮีย"

แต่ทุกคนก็ทำโรงงานไฟไหม้อีก ก็ต้องทำงานใช้หนี้เพิ่ม

โมว 333 "โรงงานใหม่เพิ่งทำเสร็จ อย่าให้ไฟไหม้อีกล่ะ"

โมว 555 "คราวนี้จะไม่ให้เกิดไฟไหม้อีกแล้วเฮีย"

แต่เริ่มงานวันแรกก็ไฟไหม้โรงงานอีก หนี้พอกพูนไป ทำโรงงานใหม่ก็ไฟไหม้อีกเรื่อย ๆ จน 20 ปีผ่านไป

โมว 333 "ไหม้วันละโรงงาน 20 ปีมานี้ก็ลองคำนวนดูว่ากี่โรงงานกันไปแล้ว"

โมว 999 "แต่พวกเราก็ใช้หนี้โรงงานแรกกันหมดแล้วใช่ม่า"

โมว 333 "ใช่แล้ว แม้เป็นเพียงความสำเร็จเล็ก ๆ ขั้นต้น แต่ก็มีความหมายมากกับทุกคน จงจำมันไว้ไม่ลืม"