ทุกๆวัน ก็พยายามทำดีให้เธอ ดูแล ใส่ใจ
ซื้อข้าว ไปรับส่ง...
แม้ต้องไปรอดึกๆก็ยินดี...
มาวันนี้ จากกลับปกติก็แปลกใจให้รออีกเป็นชั่วโมง
ขึ้นรถมาตลอดเวลากลับไม่คุยกัน
เล่นแต่ไลน์มือถือตลอด....
พอใกล้ถึงห้อง ก็แวะลงไปซื้อของ
พอเข้ามาเจอกันก็ไม่หยุดจากมือถือ แต่เธอกับไม่คุย ไม่เอ่ยปากจะคุยกันเลย...
เธอแอบ ปิดบังอะไรไว้
คุยไลน์อะไรนักหนา....

มันเป็นเวลาที่อืมครึม เจอกันไม่คุยกัน ไม่บอกเหตุผลใดๆ...

จนทักไปในไลน์ เกิดเป็นไม่พอใจ โน่นนี่ แถมไล่ให้กลับ...
ผมผิดอะไร..
ผมพยายามทำให้เธอทุกอย่าง
อยากได้อะไร ก็พยายามหาให้เเล้ว

แต่มาวันนี้ปั้นปึงเย็นชา แถมมาอรมณ์เสียใส่
ไล่ให้กลับอย่างเปนตัวประหลาด
มันไม่มีค่า ไม่มีประโยชน์
ไม่รู้นะว่ามีอะไรเกิดขึ้น แต่มันผิดปกติไป...

หากจะหยุด ก็บอกตรงๆ อย่าหาเหตุ อย่าหาความผิดจากผมเลย....

เสียใจ และทรมาน
ถ้าจะจบ ก็บอกกันตรงๆ
จะหยุด ก็บอก...

แต่มาทำเหตุเหมือนผมผิด
มันไม่ถูก....เลย

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
เพราะมีเหตุจึงเกิดผล...

หวังว่าพรุ่งนี้ทุกอย่างจะกระจ่าง