ครอบครัวนึงอยู่มา 8,000 ชั่วอายุคนแล้วก็ยังอยู่ที่เดิมไม่เคยย้ายบ้านกันไปซักที

พ่อ "แสดงว่าบ้านทนทานมาก"

ลูก "น่าสงสัยถึงประวัติศาสตร์มนุษยชาติมากกว่าน่ะ"

แม่ "พวกผู้ชายก็เงี้ย แทนที่จะสนใจชีวิตความเป็นอยู่ของครอบครัวกัน"

ลูก "พูดมาก็ทำให้นึกขึ้นได้เลยว่าเราป่วยอยู่"

แม่ "ใช่ เจ้าต้องนอนบนเตียงเฉย ๆ ซัก 2-3 สัปดาห์"

คนลูกก็นอนไป 1 อาทิตย์ต่อมาก็มีสิ่งมีชีวิตประหลาดตัวเล็ก ๆ โผล่ออกมาจากใต้เตียง

สิ่งมีชีวิตประหลาด "เรียกเราว่านายตัวผอมละกัน"

ลูก "ได้ นายตัวผอม เรามาเล่นกัน"

สิ่งฯ "เล่นไรว่ามา"

ลูก "ข้างนอกมีเหวใช่มะ เจ้าโดดลงไปดิ"

สิ่งฯ "ได้ เราจะทำ"

นายตัวผอมก็โดดหน้าผาลงไปและตายลง

ลูก "สำเร็จอีกรายแล้วหึหึ"

ตอนนั้นเองแม่ก็เดินเข้ามา

แม่ "หลอกตัวประหลาดให้ฆ่าตัวตายอีกแล้ว หลุมฝังศพไม่พอแล้วนะ"

ลูก "ต้องซื้อที่เพิ่ม"

เดือนถัดมาทั้ง 3 จึงไปสำรวจดูที่

เจ้าของที่ "40 ไร่ 4ร้อยล้าน เคปะ"

ลูก "นัดธนาคารพรุ่งนี้เลยไหมล่ะ"

เจ้าของที่ "วันนี้เลยก็ได้"

ก็ไปธนาคารโอนเงินโอนที่ดินกันเรียบร้อย

พ่อ "คราวนี้ลูกก็สามารถหลอกฆ่าตัวประหลาดได้อีกหลายตัวเลยทีเดียว"

ลูก "เราพอแล้ว เราไม่อยากหลอกใคร ๆ อีกต่อไปแล้ว"

แม่ "เพิ่งซื้อที่ดินมาเองจะเลิกแล้วรึ?"

ลูก "ไม่ คราวนี้เราจะฆ่าตรง ๆ ไม่หลอกอีกต่อไป"

พ่อ "ผิดหวังมาก เราตัดขาดพ่อลูกกัน"

แม่ "เช่นกัน"

ลูกเมื่ออยู่ตัวคนเดียวแล้วจึงย้ายไปเมืองเอดกัส ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความป่าเถื่อน

ณ บาร์

ลูก "ขอเบียร์แก้ว"

บริกร "มาใหม่สินะ เตือนไว้ก่อนว่าอย่ายุ่งกะแก๊งค์โบมิโบ"

ลูก "พวกมันกบดานกันอยู่ที่ไหน?"

บริกร "แคมป์กลางป่า ห่างจากตัวเมืองไป 8 กิโล"

ลูก "ค่อยยังชั่ว นึกว่าอยู่กันแถวนี้"