(ผมเป็นคนที่เล่าเรื่องไม่เก่งนะครับ) 

เมื่อก่อนผมเป็นคนที่รู้สึกแย่ได้ง่ายมากรู้สึกแย่เกือบตลอดเวลาก็ว่าได้
 
ยกเว้นเวลาที่อยู่กับเพื่อนรึว่าคุยกับแฟน 

เเถ๋มเป็นคนที่เบื่อตลอดเวลาอีกด้วย ทำอะไรก็เบื่อไปหมด

ช่วงนั้น ทรมานมากๆ มีแค่การคุยกับแฟนเท่านั้นที่ทำให้ผมหลุดพ้นไปได้

เมื่อก่อนผมเป็นคนอ่อนไหวง่ายงี่เง่า อะไรนิดๆหน่อยๆ ผมก็รู้สึกแย่ล่ะ

แต่พอมาตอนนี้ผมกลับไม่รู้สึกแย่เลยแม้แต่นิดเดียว
พอวันนึงผมมีแฟน (กลายเป็นแฟนเก่าไปแล้วนะครับ)
แฟนคนนี้หงุดหงิดง่ายชอบขึ้นเสียงใส่ แต่ผมไม่รู้สึกแย่รึว่าน้อยใจเลยชักนิดนึง มันเป็นความรู้ที่บอกไม่ถูกอ่ะ แบบนี้มันก็ดีอยู่หรอกครับแต่
ข้อเสียคือ ผมไม่take care เขาเลยไม่เชฟความรู้เขาด้วย
 บ้างทีผมก็พูดคำแรงๆออกไป ซึ่งเมื่อก่อนผมเซฟความรู้สึกแฟนมาก
ผมจะรู้ว่าคำไหนไม่ควรพูด เหมือนใจเขาใจเราอ่ะ 
 
อารมณ์เหมือนเย็นชาแต่ก็ไม่ใช่