จะทำอย่างไรให้ความรู้สึกอยากมีความเป็นส่วนตัวกลายเป็นไม่เป็นไรดีคะ 

เราอาศัยอยู่บ้านสามีค่ะ มีสามี เรา และแม่สามี อาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน แม่สามีจะเทียวไปเทียวมากับบ้านตัวเอง แต่หลังๆก็จะอยู่ยาว

เคยถามสามีแล้วว่าเราออกไปซื้อบ้านอยู่ด้วยกันมั้ย แต่สามีไม่ไปเพราะห่วงแม่ 

ความรู้สึกของเราคือเราไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องทำ เช่น ซักผ้า พับผ้า ดูแลอาหารการกิน หรือทำอาหารที่อยากทาน เพราะแม่จะทำให้ทั้งหมด เหมือนหน้าที่เราแม่ทำหมดแล้ว 

ด้วยความที่อยู่ห้องเดียวกันเลยทำให้เรากับสามีไม่ได้มีประติสัมพันธ์กันเลย เวลาจะไปเที่ยวกันสองคน สามีก็จะชวนแม่ไปด้วย เพราะว่าแม่อยู่คนเดียว พ่อเสียแล้ว สามีก็อยากดูแลแม่แทนพ่อ

หลังๆแม่เริ่มเข้ามามีบทบาทในเรื่องส่วนตัว เช่นการซื้อของใช้ส่วนตัว การใช้จ่าย จากเดิมที่เคยคูณสองกลายเป็นคูณสาม เราไม่ชอบที่เค้าเริ่มมาเปลี่ยนการจัดวางภายในบ้าน หรือยุ่งกับข้าวของส่วนตัวของเรา ถึงแม้จะหวังดีก็เถอะ ถามว่าเค้าดีมั้ย ดีมากค่ะ แต่ก็แลกมาด้วยความเป็นส่วนตัวหายไป เราอยากจะคิดว่าไม่เป็นไรหรอก เพราะเราไม่ได้มีปัญหากับแม่เป็นการส่วนตัว เราแค่อยากอยู่ในพื้นที่ส่วนตัวของเรากับสามี 

ตอนนี้เราอึดอัดมากเลยค่ะ จนคิดอยากจะหย่า เราไม่อยากมีลูกเพราะยังไม่พร้อม แต่คิดว่าถ้าหย่าเราก็เอาเงินที่เคยคูณสามไปจ่ายค่าเช้าห้องตรงนี้แทนได้ 
มันอึดอัด แต่ทำได้แค่ ค่ะแม่ ได้ค่ะแม่ กลายเป็นว่าเราไม่ได้ทำหน้านี้ในส่วนของภรรยา หรือแม้กระทั่งภารกิจบนเตียงเลยค่ะ