คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
ขอพูดแบบอคตินะครับ...
สามีคุณใช่ลูกบ้านนี้จริงๆเหรอ บ้านสามีคุณมันเชื้อเทวดาหมดเลยนะ...มีแต่สามีคุณเท่านั้นที่ไม่เหมือนคนอื่นในบ้าน ขนาดสามีคุณยังเอือมระอากับคนในบ้านตัวเองเลย คุณเป็นคนนอกย่อมเอือมระอาเป็นธรรมดา ค่อนข้างมั่นใจว่าที่คนในบ้านเป็นแบบนี้เป็นเพราะ "แม่ยายของคุณ" ทั้งนั้นเลย เด็กก็เลยโดนร่างแหไปด้วย
การหย่าเป็นการหลุดพ้นที่ชัดเจนที่สุดครับ แต่หย่าเพราะคนนอกผมว่ามันไม่แฟร์สำหรับคุณกับสามีเลย ลึกๆอยากให้คุณกับสามีเห็นแก่ตัว...ออกไปใช้ชีวิตตามประสาผัวเมียกันแค่สองคนครับ ถ้าครอบครัว (สามี) มันไม่มีความสุขก็ออกมาเถอะครับ บางทีแม่ยายคุณอาจจะสำนึกได้บ้างหากคุณยอมหักดิบกับเขาให้เด็ดขาด
คนเราเป็นคนดีไม่ได้ทุกเรื่องหรอกครับ...
สามีคุณใช่ลูกบ้านนี้จริงๆเหรอ บ้านสามีคุณมันเชื้อเทวดาหมดเลยนะ...มีแต่สามีคุณเท่านั้นที่ไม่เหมือนคนอื่นในบ้าน ขนาดสามีคุณยังเอือมระอากับคนในบ้านตัวเองเลย คุณเป็นคนนอกย่อมเอือมระอาเป็นธรรมดา ค่อนข้างมั่นใจว่าที่คนในบ้านเป็นแบบนี้เป็นเพราะ "แม่ยายของคุณ" ทั้งนั้นเลย เด็กก็เลยโดนร่างแหไปด้วย
การหย่าเป็นการหลุดพ้นที่ชัดเจนที่สุดครับ แต่หย่าเพราะคนนอกผมว่ามันไม่แฟร์สำหรับคุณกับสามีเลย ลึกๆอยากให้คุณกับสามีเห็นแก่ตัว...ออกไปใช้ชีวิตตามประสาผัวเมียกันแค่สองคนครับ ถ้าครอบครัว (สามี) มันไม่มีความสุขก็ออกมาเถอะครับ บางทีแม่ยายคุณอาจจะสำนึกได้บ้างหากคุณยอมหักดิบกับเขาให้เด็ดขาด
คนเราเป็นคนดีไม่ได้ทุกเรื่องหรอกครับ...
ความคิดเห็นที่ 22
http://ppantip.com/topic/31090735
ฝากจขกท. และสามี อ่านกระทู้นี้ให้จบซักรอบนะคะ
ช่วงนั้นแองเจลิน่าโจลี่ เธอป่วยเป็นโรคเครียดและซึมเศร้า
ทีแรกสามีก็เบื่อ และคิดจะทิ้งเธอไป
เพราะไม่มีใครอยากอยู่กับคนที่เอาแต่ร้องไห้ ไม่ดูแลตัวเอง อารมณ์เสียหงุดหงิดทั้งวัน
แต่พอสามีฉุกคิด ว่าเค้าเลือกเธอคนนี้เป็นคู่ชีวิต ก็ต้องดูแลเธอให้ดีที่สุด
มอบความรักให้เธอให้มากกว่าเดิม ทำให้เธอค่อยๆ ดีขึ้น จนกลับเป็นปรกติได้
เมื่ออ่านแล้วคงจะเข้าใจคุณแม่ได้มากขึ้น และหาวิธีทำให้ท่านมีความสุข
ซึ่งจะทำให้ชีวิตครอบครัวมีความสุขมากขึ้นค่ะ
ท่านพูดกับคุณว่าอาหารที่คุณทำไปซื้อมาใช่ไหม
ท่านอาจจะอยากชม ว่าอาหารอร่อยมาก นึกว่าซื้อมาจากร้าน แต่คุณก็น้อยใจ
แทนที่คุณจะดีใจ ว่าอร่อยจนเหมือนขายตามร้านที่อร่อยๆ
เนี่ย แค่คำพูด และวิธีคิด ก็ทำให้แตกต่างละ
ลองมาค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำกันใหม่นะคะ
คุณให้ปุ๋ยต้นไม้ คุณก็ได้ต้นไม้ที่งอกงาม
ให้น้ำใจ ให้ความรัก ความอ่อนโยน เข้าใจ เอาใจใส่กันดูนะคะ
ท่านก็รักลูกรักหลาน ควรจะใช้ความรักนั้นให้เป็นประโยชน์
เอามาเปลี่ยนเป็นแรงใจ ที่จะทำอะไรดีๆ ตอบแทนท่านดีกว่ามั้ยคะ
แค่คุณพูดดีๆ ถามท่าน อยากกินอะไร หนูจะทำของที่คุณแม่ชอบให้
แค่นี้ ท่านก็ดีใจมากมายแล้วค่ะ
ฟังชื่นใจกว่าที่ท่านต้องมาถาม ว่าทำอะไรกิน มีเผื่อท่านหรือเปล่า
แปลว่าท่านไม่มั่นใจในความรักของลูกหลาน
กลัวว่าตัวเองเป็นที่รำคาญ ต้องมาขอข้าวลูกกิน
เค้าไม่ได้ทำให้เพราะอยาก ทำเพราะหน้าที่ ไม่ได้รักและเป็นห่วงท่านจริงๆ
ถามคำก็ตอบคำ เพราะรำคาญค่ะ
คนแก่ก็ขี้น้อยใจ กลัวลูกหลานไม่รัก
กลัวทำไม่ถูกใจลูกหลาน เลยเรียกร้องความสนใจมากหน่อย
อย่างโคนันทิวิสาลพอพราหมณ์มาพูดไม่ดีด้วย ก็เสียความตั้งใจที่จะทำดี
เปรียบเหมือนคุณแม่สามี ลูกชายมาเถียง มาทะเลาะด้วย
ท่านก็น้อยใจ ยิ่งวางอำนาจ จะเอาให้ได้ดังใจ
ถ้าเปลี่ยนเป็นพูดจาเอาใจท่าน ค่อยๆ หลอกล่อให้ท่านเห็นด้วย
ท่านก็จะโอนอ่อนตามใจ เหมือนเวลาหลานน้อยพูด ผิดก็เป็นถูกได้
เราโตๆ กันแล้ว ก็พูดจาดีๆ เอาใจท่าน ค่อยๆ แจงเหตุผลเอาเมื่อท่านอารมณ์ดีก็ได้ค่ะ
"ภิกษุทั้งหลาย ชื่อว่า คำหยาบ ไม่เป็นที่ชอบใจของใครๆ แม้กระทั่งสัตว์เดียรัจฉาน"
แล้วได้ตรัสพระคาถาว่า
"บุคคลควรพูดแต่คำที่น่าพอใจเท่านั้น ไม่ควรพูดคำที่ไม่น่าพอใจในกาลใดๆ เมื่อพราหมณ์พูดคำที่น่าพอใจ โคนันทิวิสาลได้ลากสัมภาระอันหนักได้ ทั้งยังทำให้หราหมณ์ผู้นั้นได้ทรัพย์อีกด้วย ส่วนตนเองก็เป็นผู้ปลื้มใจ เพราะการช่วยเหลือนั้นด้วย"
http://www.dhammathai.org/chadoknt/chadoknt317.php
ปีหน้าก็วันเด็กต้นปี หาเวลาพูดคุย นัดแนะกันไปทำกิจกรรมดีๆ อย่างเลี้ยงอาหารบ้านพักคนชรา
หรือบ้านเด็กกำพร้า หรือทั้ง 2 ที่เลยก็ได้
เผื่อจะได้กระชับความสัมพันธ์ทั้งแม่สามี
และสอนให้ลูกน้อยได้เห็นโลกมากขึ้น เผื่อจะคิดได้มากขึ้นนะคะ
จากนั้นก็หมั่นคิดถึงท่านให้มากขึ้น แล้วท่านก็จะรักคุณทั้ง 2 มากขึ้นอีกค่ะ
ยิ่งเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วย ท่านอยากไปรพ. ไปหาหมอ ยิ่งเป็นเรื่องดีนะคะ
เวลาท่านป่วยเป็นอะไร จะได้ตรวจเจอแต่เนิ่นๆ อย่างมะเร็ง ถ้าตรวจเจอช้าก็จะยิ่งรักษายาก
คุณแม่เราเป็นมะเร็งตับ ระยะสุดท้าย ตรวจเจอเมื่อ 3-4 เดือนก่อน ทั้งๆ ที่พบหมอทุก 1-3 เดือน
แต่ไม่ได้ตรวจละเอียดแบบ CT สแกน ก็เลยไม่เจอ มาเจอตอนที่ปวดท้องติดต่อกันหลายวัน และซีดมาก
ถามอะไรแล้วตอบไม่ได้ เพราะเลือดจางมาก
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่าให้ต้องเสียใจทีหลังนะคะ ที่คิดว่าทำเต็มที่แล้ว คุณทำเต็มที่จริงหรือเปล่า ลองทบทวนอีกทีนะคะ
ฝากจขกท. และสามี อ่านกระทู้นี้ให้จบซักรอบนะคะ
ช่วงนั้นแองเจลิน่าโจลี่ เธอป่วยเป็นโรคเครียดและซึมเศร้า
ทีแรกสามีก็เบื่อ และคิดจะทิ้งเธอไป
เพราะไม่มีใครอยากอยู่กับคนที่เอาแต่ร้องไห้ ไม่ดูแลตัวเอง อารมณ์เสียหงุดหงิดทั้งวัน
แต่พอสามีฉุกคิด ว่าเค้าเลือกเธอคนนี้เป็นคู่ชีวิต ก็ต้องดูแลเธอให้ดีที่สุด
มอบความรักให้เธอให้มากกว่าเดิม ทำให้เธอค่อยๆ ดีขึ้น จนกลับเป็นปรกติได้
เมื่ออ่านแล้วคงจะเข้าใจคุณแม่ได้มากขึ้น และหาวิธีทำให้ท่านมีความสุข
ซึ่งจะทำให้ชีวิตครอบครัวมีความสุขมากขึ้นค่ะ
ท่านพูดกับคุณว่าอาหารที่คุณทำไปซื้อมาใช่ไหม
ท่านอาจจะอยากชม ว่าอาหารอร่อยมาก นึกว่าซื้อมาจากร้าน แต่คุณก็น้อยใจ
แทนที่คุณจะดีใจ ว่าอร่อยจนเหมือนขายตามร้านที่อร่อยๆ
เนี่ย แค่คำพูด และวิธีคิด ก็ทำให้แตกต่างละ
ลองมาค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำกันใหม่นะคะ
คุณให้ปุ๋ยต้นไม้ คุณก็ได้ต้นไม้ที่งอกงาม
ให้น้ำใจ ให้ความรัก ความอ่อนโยน เข้าใจ เอาใจใส่กันดูนะคะ
ท่านก็รักลูกรักหลาน ควรจะใช้ความรักนั้นให้เป็นประโยชน์
เอามาเปลี่ยนเป็นแรงใจ ที่จะทำอะไรดีๆ ตอบแทนท่านดีกว่ามั้ยคะ
แค่คุณพูดดีๆ ถามท่าน อยากกินอะไร หนูจะทำของที่คุณแม่ชอบให้
แค่นี้ ท่านก็ดีใจมากมายแล้วค่ะ
ฟังชื่นใจกว่าที่ท่านต้องมาถาม ว่าทำอะไรกิน มีเผื่อท่านหรือเปล่า
แปลว่าท่านไม่มั่นใจในความรักของลูกหลาน
กลัวว่าตัวเองเป็นที่รำคาญ ต้องมาขอข้าวลูกกิน
เค้าไม่ได้ทำให้เพราะอยาก ทำเพราะหน้าที่ ไม่ได้รักและเป็นห่วงท่านจริงๆ
ถามคำก็ตอบคำ เพราะรำคาญค่ะ
คนแก่ก็ขี้น้อยใจ กลัวลูกหลานไม่รัก
กลัวทำไม่ถูกใจลูกหลาน เลยเรียกร้องความสนใจมากหน่อย
อย่างโคนันทิวิสาลพอพราหมณ์มาพูดไม่ดีด้วย ก็เสียความตั้งใจที่จะทำดี
เปรียบเหมือนคุณแม่สามี ลูกชายมาเถียง มาทะเลาะด้วย
ท่านก็น้อยใจ ยิ่งวางอำนาจ จะเอาให้ได้ดังใจ
ถ้าเปลี่ยนเป็นพูดจาเอาใจท่าน ค่อยๆ หลอกล่อให้ท่านเห็นด้วย
ท่านก็จะโอนอ่อนตามใจ เหมือนเวลาหลานน้อยพูด ผิดก็เป็นถูกได้
เราโตๆ กันแล้ว ก็พูดจาดีๆ เอาใจท่าน ค่อยๆ แจงเหตุผลเอาเมื่อท่านอารมณ์ดีก็ได้ค่ะ
"ภิกษุทั้งหลาย ชื่อว่า คำหยาบ ไม่เป็นที่ชอบใจของใครๆ แม้กระทั่งสัตว์เดียรัจฉาน"
แล้วได้ตรัสพระคาถาว่า
"บุคคลควรพูดแต่คำที่น่าพอใจเท่านั้น ไม่ควรพูดคำที่ไม่น่าพอใจในกาลใดๆ เมื่อพราหมณ์พูดคำที่น่าพอใจ โคนันทิวิสาลได้ลากสัมภาระอันหนักได้ ทั้งยังทำให้หราหมณ์ผู้นั้นได้ทรัพย์อีกด้วย ส่วนตนเองก็เป็นผู้ปลื้มใจ เพราะการช่วยเหลือนั้นด้วย"
http://www.dhammathai.org/chadoknt/chadoknt317.php
ปีหน้าก็วันเด็กต้นปี หาเวลาพูดคุย นัดแนะกันไปทำกิจกรรมดีๆ อย่างเลี้ยงอาหารบ้านพักคนชรา
หรือบ้านเด็กกำพร้า หรือทั้ง 2 ที่เลยก็ได้
เผื่อจะได้กระชับความสัมพันธ์ทั้งแม่สามี
และสอนให้ลูกน้อยได้เห็นโลกมากขึ้น เผื่อจะคิดได้มากขึ้นนะคะ
จากนั้นก็หมั่นคิดถึงท่านให้มากขึ้น แล้วท่านก็จะรักคุณทั้ง 2 มากขึ้นอีกค่ะ
ยิ่งเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วย ท่านอยากไปรพ. ไปหาหมอ ยิ่งเป็นเรื่องดีนะคะ
เวลาท่านป่วยเป็นอะไร จะได้ตรวจเจอแต่เนิ่นๆ อย่างมะเร็ง ถ้าตรวจเจอช้าก็จะยิ่งรักษายาก
คุณแม่เราเป็นมะเร็งตับ ระยะสุดท้าย ตรวจเจอเมื่อ 3-4 เดือนก่อน ทั้งๆ ที่พบหมอทุก 1-3 เดือน
แต่ไม่ได้ตรวจละเอียดแบบ CT สแกน ก็เลยไม่เจอ มาเจอตอนที่ปวดท้องติดต่อกันหลายวัน และซีดมาก
ถามอะไรแล้วตอบไม่ได้ เพราะเลือดจางมาก
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่าให้ต้องเสียใจทีหลังนะคะ ที่คิดว่าทำเต็มที่แล้ว คุณทำเต็มที่จริงหรือเปล่า ลองทบทวนอีกทีนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ชีวิตครอบครัวจะพัง เพราะแม่สามี..
หลังจากแต่ง ได้2เดือนเริ่มละ เริ่มเยอะ! (แม่สามีนะ)
โอ้โห้!! เเม่สามี เเละสามี ทะเลาะกันบ่อยมาก!! ทะเลาะกันเสียงดัง (คือเเม่สามีเขาคิดว่าเขาใหญ่สุดในบ้าน ทุกต้องฟัง เวลาพูดจะถูกเสมอ ต้อง ครับ/ต้องค่ะ )
ครั้งแรกที่สามีกับแม่ ทะเลาะกันเพราะ สามีขอร้องแม่ว่าอย่าเข้ามายุ่งวุ่นวายกับครอบครัวเรามากไปมันอึดอัด แม่สามีเป็นคนควบคุมทุกอย่าง1. ตั้งเเต่เงินเดินสามี เงินเดือนหลักแสนนิดๆ ซึ่งจะไม่ใช้เงินสด จะใช้ในวงเงินบัตรเครดิต ส่วนมากจะมีเงินสดไว้ใช้ เเค่เดือนละ3หมื่นบาท เรื่องเงินเราไม่มีปัญหา เราไมได้สนใจเงินเท่าไหร่ ต่อมาก่ควบคุมเรื่องความคิด เเสดงความคิดเห็นไม่ได้ !! พูดอะไรก่ไม่เชื่อ ! ต้องฟังเเม่แก เชื่อเเม่แก ควบคุมเรื่องเสื้อผ้า เรื่องไปกิน การไปการการมา แกจะเข้ามาจัดการให้หมด เราก่เข้าใจว่า แม่เเกคงจะรักลูกมาก จึงอยากให้ลูกอยู่ใกล้ๆ อะไรประมานนี้
2. เรื่องลูก เเม่สามีเลี้ยงลูกเขาจนนิสัยเสีย มารยาทเเย่มาก !! ดื้อมาก ซนมาก เป็นเด็กก้าวร้าว ไม่ทานข้าวเอง ต้องป้อน เสื้อผ้าใส่เองไม่เป็น เเละก่ ขี้เกียจมากๆ เวลาเราจับใส่เสื้อผ้าก่จะทำตัวอ่อนๆ ไม่มีเรี่ยวเเรง ให้เราทำยากๆ ข้าวถ้าไม่ป้อนก่จะไม่กิน กินข้าวยากมากๆ พูดอะไรก่ไม่ฟัง !! สามีก่ไม่ชอบลูกจะคอยดุตลอด พอดุปุ๊บ คุณย่า(แม่สามี) ก่จะด่า สามีเราทันที ด่า ๆ (เราก่คิดโอ้ยเเตะต้องไม่ได้เลย) ลูกกหลานเทวดา!! เราก่ต้องอดทน! แต่เด็กคนนี้ร้ายกาจเเต่เด็กเชียว เวลาอยู่กับเราทำอีกอย่าง อยู่ ย่า ทำอีกอย่าง เรียกง่ายๆว่า ! เด็กคนนี้จะมานอน บ้านเรา ทุกวันศุกเสาร์อาทิตย์
เด็กก่ไม่ชอบพ่อเพราะพ่อจะดุบ่อยๆ ชอบคนตามใจ เหมือนย่าเจาตามใจ เเต่บางครั้งก่อยากจะเรียกร้องความสนใจจากพ่อเหมือนกัน สามีเขากับเรา จะเน้นเหตุผล ในสอนเด็ก คนนี้เสมอ เช่น อยากได้อะไร ต้องบอกเหตุผลมาก่อนว่าทำไมถึงอยากได้ จำเป็นมากเเค่ไหน มีครั้งนึง เขาชอบ รูปโลกเเละดวงดาว
เราก่ซื้อโปสเตอร์ /หนังสือ/โมเดล รูปดาวเคราะต่างๆ/สติ๊กเกอร์ เชื่อไหม ว่าเขาต้องการไม่หยุด ทั้งๆที่มันเหมือนกัน
เขาก่ต้องการ เรื่อย จนเต็ม เลย เหมือนหุ่นยนต์อ่ะ มีประมานสามลัง ได้ ถ้าไม่ได้เขาก่จะ โวยวาย ร้องไห้ ร้องลั่น!! คุณย่าเขาก่จะซื้อให้ตลอดดด # เราก่คิดว่า เฮ้ยไม่ไหวเเละ ทำยังงี้ต่อไป นิสัย ยิ่งจะก้าวร้าว เด็กโตขึ้น เขาต้องเอาแต่ใจมากๆเราเป็นห่วงเด็กด้วย .. เรื่องข้าวไม่ยอมทาน ผัก เนื้อหมู ไก่ ปลา อาหารทะ เลทุกอย่างที่เป็นเนื้อ จะไม่ทาน จะทานเเต่ไข่กับแฮม เเละขนม /ปัง/ช๊อคโกเเล็ต/อื่นๆ ที่ไม่มีประโยชน์
ซึ่งเวลาไม่ทานข้าว พ่อเด็กก่จะดุ ว่าเวลาทานข้าว ต้องทานข้าวอย่างเดียวห้ามทำอย่างอื่น ใช้เวลาทานข้าว 1-2 ชม . สำหรับเด็ก อายุ7 ขวบ ซึ่งน่าจะโตพอที่ จะพูด รู้เรื่อง
พอพ่อบอก พ่อสอน หรือดุเวลาดื้อ เเม่สามีก่จะเข้ามาด่า มาว่าเรากับสามีตลอดว่า อย่าดุ อย่าด่า เเละก่พาลมาว่าเราว่า ถ้าสามีเราด่าลูก ให้เรานะ ด่าสามี !! หรือเวลาลูกทำอะไรไม่ดี ทำอะไรผิด อย่าบอกพ่อ !! เราก่เอ้า ! นี่คนเป็นพ่อจะไม่ให้เขารับรู้เรื่งของลูกเขาเลยหรอ??? ถึงเราไม่บอกสามีก่รู้ เพราะพฤติกรรมต่างๆ ที่เด็กเเสดงออกมา ใครเห็น ใครก่ว่ามันผิดปกติ จากเด็กคนอื่น สมาธิสั้น โมโหร้าย ก้าวร้าวไม่มีมารยาท เรากับสามีเราก่กลัวโตขึ้นจะนิสัยไม่ดี เเต่เเม่สามีไม่คิด คิดเเต่ว่ายังเด็ก ทำอะไรก่ดีหมด เราก่อดทนนะ ทำดีมากๆ กับเด็กคนนั้น เพราะสงสารเขาที่ขาดความอบอุ่น ไม่เคยเกลียดเลย เเต่จะมีบ้างที่เหนื่อยใจ เพราะเลี้ยงยาก ~~~ ถือว่าได้บุญ เลั้ยงเด็ก
3. เรื่องจำกัด การมีลูก ของเรา !! เราเเต่งงานเราก่อยากมีลูกสามีก่อยากมี เรากับสามีอยากได้ลูกสาว เพราะลูกชายมีเเล้ว(เราคิดสะว่าด็กผช. คนนั้นคือลูกของเรา) พอเราพูดเรื่องนี้ขึ้นมารู้ไหม เเม่สามีบอกเราว่าไง ?? ลูกผู้หญิง ฟังเเล้วเจ็บปวด คือ ห้ามเรา มีลูก!!! เราฟังเเล้วอึ้งมาก! เเละก่เสียใจ น้อยใจ ด้วย เเต่ก่ไม่ได้เเสดงออกอะไร ให้เหตุผลว่า เราต้องเลี้ยงหลานเขาเท่านั้นเพราะถ้าเรามีลูกออกมาเราจะรักลูกเรามากกว่า ซึ้งเราฟังเเล้ว คิด ทำไมเเม่เห็นเเก่ตัวจัง ถ้าเรามีลูก เราก่รู้จักผิดชอบชั่วดีในการเลี้ยง เเต่บางคนอาจจะคิด รักลูกเรามากกว่า เเเต่เรากลับคิดว่า ถ้าเรามีลูกจะได้มาเป็นเพื่อนเล่นกัน อารมณ์ของเด็กรนนัเนก่จะแผ่วเบาลง ใจเย็นขึ้น และเด็กมันก่จะโตขึ้นเรื่อยๆ ช่วยเหลือตัวเองได้เอง สามีกับเเม่ก่ทะเลาะกันเรื่องนี้อีก เชื่อไหม วันต่อมา เเม่ส่มีไปซื้อถุงยางให้เราเเถบจะเหมาหมดร้านขายยา !! มา ให้ เพราะเราบอกว่าเราไม่ทานยาคุมนะ สามีโกรธ มากที่เเม่มาก้าวก่ายชีวิต ครอบครัวมากไป
4. เรื่องฉันสั้งต้องทำ ตอบคะอย่างเดียว ถามต้องตอบ คะอย่างเดียว อืมมม....... ถามว่าอึดอัดไหม อึดอัดมาก ได้เเต่เก็บกดไว้เพราะไม่ยากให้แม่สามีเเละสามีเราทะเลาะกันบ่อย ๆ5. เวลาเด็กรนนั้นพูดกับย่าว่า ไม่ชอบ พ่อ ไม่ชอบเรา เพราะเราไม่เล่นด้วยไม่ตามใจ ไม่ให้กินขนมพ่อชอบด่า ตกใจ เเละกลัว เอาละงาน น้ำตามาไม่อยากไไปบ้านพ่อ เมื่อเป็นเช่นจะเหลือหรอ??? แม่สามีก่โทรมาด่าใหญ่เลย ด่าเราด้วย # ไม่ฟังเหตุผลด้วยนะ
6. ความรู้สึกเหมือนเป็นคนใช้! ทำความสะอาดบ้าน สองบ้านชั้นต้องทำด้วย ร่วมกับเเม่บ้านนึงคน เเม่เเก่สั่ง ให้ทำกับข้าวให้เเกตอนเช้า เย็น ต้องมาทานด้วยกันเเต่ สามีไม่อยากไปทานด้วยเพราะไปเจอหน้าเเม่ทีไร ต้องทะเลาะกัน เพราะเเม่จะออกคำสั่ง มีหลายครั้ง ที่ฉันทำกับข้าวเเล้วอร่อยเเก่จะไม่ชม เเต่จะบอกว่าซื้อมาจากไหน เราก่ ได้เเร่ทำหน้า ถอนหายใจบอกว่า ทำเองคะ ไม่ได้ซื้อ
หรือบางครั้งสามีสั่งของมาทาน อยากทานสองคนกับเมีย อยากมีเวลาส่วนตัว เอาละ เเม่เเกอาละวาด โทรมาด่าเราใหญ่ บอกว่า กินกันเเค่สองคน ไม่ชวนเขา !!! เเละก่จะชอบให้เราล้างห้องน้ำซักรองเท้าให้เเม่ ทำความสะอาดให้เเม่ เเละยังลามไปถึงบ้านพี่สาวเขา บอกเราค้องไปช่วยพี่สาวทำ เเละต้องไปทำกับข้าวให้พี่สาวสามีกินด้ว! เอ้า ชีวิต วันๆนึงไม่ได้พักเลย ต้องคอยเเทคเเคร์คนนั้นคนนี้ ! เวลาส่วนตัวหรือดูเเลตัวเองไม่มีเลย สั่งให้เราทำนั้นทำนี้อยู่เรื่อยๆ ไม่ถูกใจก่ด่า ด่าเเบบไม่รักษาน้ำใจ เรา ก่ได้เเต่อดทนเพื่อสามี
7.ไม่ว่าเราจะทำอะไร จะไปไหน จะเเค่งตัวยังไง จะซื้ออะไร เเม่สามีก่จะเข้ามาจุ้นหมด ไม่ว่าจะย่างก้าวทำอะไร จะเข้ามายุ่งวุ่นวายไปหมด เราไม่มีพื้นที่ส่วนตัวเลย หรือเวลาสวีทหรือออกเดทกับสามี เเทบไม่มีเลย เพราะเเม่สามีจะไม่ไห้ไปต้องดูเเลลูกเอาลูกมาอ้าง เบื่ออีกอย่างคือ จะคอยถามว่า ทำอะไร ทำอันนี้หรือยัง ทำอันนั้นหรือยัง หรือเลี้ยงเด็กคนนั้นอยุ่ก่จะคอยมาบอกว่า อาบน้ำด้วยนะ กินอันนี้ด้วยนะ เวลาไปไหนทำไรห้ามด่านะ ใส่ชุดนี้ด้วยนะ กินยาอันนี้ด้วย ไปเที่ยวตรงนี้ด้วย ไปมายัง? ทำไรอยู่ สอนการบ้านยัง? เล่นด้วยไหม?
คือแแบย โอ้ยยย ฉันอายุป่านนี้เเล้ว ฉันคิดเองได้นะ !! นี้มาควบคุมเเม้กีะทั้งความคิด !!!
8.ปีๆนึงเราไม่สบาย หลายครั้ง เพราะพักผ่อนน้อยเเละเครียดเยอะสามีจะคอยดูเเลเอาใจใส่พาไปหาหมอ ไปนอนเฝ้า รพ.เอาละเเม่สามีมาละโรคกำเริบ บอก เเม่ก่ไม่สบายนะ เจ็บตรงนั้นปวดตรงนี้ ไปหาหมอ ทำไม สามีเราไม่มาดูเเลเขาเเบบนี้บ้าง?. คือเขาไม่ได้ป่วยจริง เเต่เขาอยากเรียกร้องความสนใจ จากลูกเขา เเต่กับเป็นเราที่คอยดูเเลเเม่เขาเเทน ซึ่งสามีก่จำเลือกที่จะทำงานแทนเพราะรู้ว่าเเม่ไม่ได้ป่วยจริง มีครั้งนึง เรานอนรพสามวันเพราะเป็นไข้สูง เเละต่อมทอมซินอักเสบ เจ็บคอมาก ทานอะไรไม่ได้เลย คุณเเม่สามีก่เอาละ ชั้นก่เจ็บคอเหมือนกัน ชั้นจะไปหาหมอ? แม่เเกบอก ไป รพ.เดียวกะชั้นด้วย เเล้วก่พูดประชดว่า จะเเร่งงานใหม่ดีกว่าจะได้มีสามีมาคอยดูเเลเอาเอาใจ เหมือนเรา # เราก่คิดว่า เเทนที่จะเป็นห่วงเรา ถามเราสักคำว่าเป็นอะไรมากไหม เป็นไงบ้าง ไม่มี มีเเต่คำ ประชดประชัน ซึ่งเราก่ได้เเต่อดทน เเต่ไม่เถียงไม่ตอบโต้ มาตลอด# จนสามี บอกว่า เราใจสวยมาก555 (ความจริวเราก่โกรธ ก้เเค้นนะเเต่ พอปล่อยวางไม่คิดอะไร มันก่ลืมไปเอง )
ยังมีอีกเยอะสำหรับเรื่องเเม่สามี มันมีความกดดัน เก็บกด อึดอัด ตลอด2ปีโดนด่าตลอดไม่ว่าเราทำดีเเค่ไหน ก่ตาม ไม่มีทางเห็น มีเเต่สั่งๆ ให้ทำนั้นๆนี้ๆ ล่าสุดเราพาเด็กคนนั้นไปหาหมอ เเม่สามีก่ไปด้วย เเล้วถามเร่ว่าทำข้าวเย็นไว้ไหม เราบอกว่าทำ ข้าวห่อสาหร่ายไว้คะ เเก่ก่พูดคนมาทำหรือซื้อ? ทำเผื่อเเกไหม? หรือทำกินเเค่สองคนกับสามี เราฟังเเล้วเเบบ !!เสียใจอะ เราก่บอกว่าทำเผื่อคะ ทำไว้เยอะ ทานด้วยกันคะ .แกไม่พอใจ คำพูดนี้ เเกต้องการให้พูดว่า แม่คะวันนี้หนูทำข้าวห่อสาหร่ายนะคะ วันนนี้เรามาทานข้าวเย็นด้วยกันนะคะ . เเละก่บอกอีกด้วย เวลา เรรยกเขามาทานข้าวด้วยห้ามถามว่าว่างอป่าว? เพราะถ้าเเม่แกตอบว่าไม่ว่าง เราก่จะไม่ชวนเขามากิน ! โอ้ย ต้องไห้พูดเชิญมากิน ไม่ต้องถาม ??ง เอ้า เอาใจยากจริงๆ พอเรายอกสามี เรื่องที่เเม่บอกว่าเราซื้อข้าวห่อสาหร่ายมา ไม่ได้ทำเอง เราเสียใจ สามีเราก่โกรธเเม่ว่าทำไมแม่ไม่รักษาน้ำใจ กันเลยเวลาพูด ก่ทะเลาะกันอีก หลังทะเลาะกันทีไร จะเหลือหรอ? เเน่นอนเราก่โดนด่าสิ แกบอกว่า ถ้ไม่ชอบ ไม่พอใหรือมีความเครียดอะไร ให้พูดกับเขาตรงๆ ไม่ต้องไปพูดกับสามี เราก เอ้า!!! เราเเต่งงานกับสามี นะ เเต่งเพราะรักเเละอยู่ด้วยกัน มีอะไร ก่ต้องเล่าต้องระบายให้สามีฟังสิ จะเล่าให้พ่อเเม่เราฟังมากก่ไม่ได้เพราะท่าจะป็นห่วง นี้ขนาดจะปรึกษาสามียังไม่ได้ โอ้ย ตายๆ จำกัดเเม้กระทั้งความคิดเห็น เรา
ณ ตอนนี้พูดเลย อึดอัดมาก ร้องไห้บ่อยมา ตลอดสองปี เหนื่อย ต้องมาเอาใจ ดูเเละ คนนั้นคนนี้ เเม่สามี พี่สาวสามี ลูกติดอีก เรายังคิดว่า ว่าทำไม เราต้องยอมทำขนาดนี้ เพราะเราอยากอยู่กัยสามีไปนานๆไง . จนมาตอนนี้เริ่มไม่เเน่ใจ มันทุกทรมานมากที่อยู่บ้านหลังนี้ จะขอกลับบ้านไปหาพ่อเเม่ เเม่สามีก่ไม่ไห้ไป ! อยากมีลูกก่ไม่ไห้มี อยากทำงานนอกบ้านก่ไม่ไห้ทำ จน ตอนนี้ไม่ไหวเเล้ว ทางเดียวที่จะหนีจากขุมนรกนี้ คือการหย่า เครียดมาก รักก่รัก อยากมีอิสระภาพก่อยากมี ยอมรับว่า มีเเค่เวลานอน เท่านั้นที่พอจะมีความสุข เพราะได้อยู่กับคนที่เรารัก นอกนั้นไม่มีความสุขเลย มันเหนื่อยมันท้อ ไปหมด ตอนนี้ก่ก่คิดว่า เราเอาเวลาที่ดูเเลพวกเขากลับไปดูเเลพ่อเเม่เราดีกว่าไหม? เราดูเเละพวกเขามากกว่าครอบครัวเราสะอีก ร้องไห้ๆ บ่อยมาก ทำไม พวกเขาใจเเคบ ใจดำกับเราจัง !ไม่ถึงความดีที่เราทำเลย คิดนะเรายังสาว ยังสวยหาผัว ใหม่ได้สบายๆ55
เพื่อนๆ ว่า เราควรทำไงต่อไป จะหยุดหรือไปต่อ.