คือตอนนี้เรามีความรู้สึกเหนื่อยๆเนือยๆค่ะ มันแบบไม่มีความรู้สึกมีความสุขกับที่เป็นอยู่เลย มันไม่อยากทำอะไรเลย มันไม่ได้เหนื่อยเรื่องงานนะคะ แต่มันเหนื่อยใจ มันไม่มีความสุขเหมือนตอนเด็กๆที่ยิ้มได้ หัวเราะได้ที่ออกมาจากความรู้สึกจริงๆเลย เหมือนพอโตขึ้นเหมือนมันต้องแกล้งยิ้ม หัวเราะทั้งๆที่ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย เหมือนว่าแกล้งทำเพื่อให้คนอื่นสบายใจเฉยๆ เราถอนหายใจเป็นพันครั้งแล้ว ที่เราเป็นแบบนี้มันอาจจะเป็นเพราะสิ่งที่เราเจอด้วยมั้งคะ ยิ่งโตความสุข ความสมหวังก็หายไป ไม่ว่าเราจะวางแผนชีวิตไว้ยังไงทุกอย่างผิดเพี้ยนไปหมด ไม่ตรงกับที่เราวางไว้ซักอย่าง ไม่สมหวังซักอย่างเลย ทุกอย่างดูยืดเยื้อ มืดมนไปหมด จนตอนนี้คนอื่นๆที่อยู่รอบตัวเราที่เป็นเหมือนเรา เค้าไปได้ดี ได้ไกลกันหมด มีชีวิตดีทุกคนแล้ว เราก็ไม่อยากกดดันตัวเองหรอกนะคะ ไม่อยากเปรียบเทียบกับคนอื่นหรอก แต่เราก็รุ้สึกสงสัยว่าทำไมเราไม่เคยสมหวังอะไรเลย ทั้งๆที่เราก็พยายามทำให้มันออกมาดีแล้วนะ ทั้งด้านการงาน ความรักทุกๆอย่างพังหมด จริงใจไปมากแค่ไหนก็เสียใจกับมาทุกครั้ง ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ด้อยอะไรเลย ไม่ได้ทำผิดอะไรตรงไหนด้วยแต่เราไม่เคยถูกเลือกให้สมหวังเลย เราอยู่กับอารมณ์แบบนี้มาจน10ปีแล้วมั้ง ตั้งแต่เรียนมหาลัยจนทำงานเราหวังว่าวันนึงเราจะสมหวังไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่ง หวังหวังมาตลอด แต่ก็ไม่เคยมีอะไรกระเตื้องเลย จนเราคิดในใจว่าเราควรหวังควรรอต่อไปมั้ย หรือปล่อยให้ชีวิตมันเรื่อยๆพังๆแบบนี้ต่อไปไม่ต้องพยายามทำอะไรเลย ไม่ต้องรอแล้วก็อยากรู้เหมือนกันถ้าไม่พยายามทำอะไรเลยชีวิตมันจะเป็นแบบนี้อีกนานมั้ย แต่สิ่งที่เรากลัวคือว่าถ้าเรายังอยู่ในอารมณ์ดิ่งแบบนี้เรื่อยๆ เราเองจะรับไม่ไหว วันนึงยิ่งเราไม่มีความสุข ไม่ยิ้ม ไม่หัวเราะ ไม่มีอะไรฮีลใจเหมือนแต่ก่อน เราอาจจะ ทนไม่ไหวเราอาจจะไม่รอให้มันสมหวังแล้ว เราอาจจะไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้วก็ได้ เพราะความอดทนคนเรามันไม่เท่ากัน ในเมื่อเราทนมาหลายปีมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราก็ไม่รู้จะทนทำไม อยากอยู่ทำไม เพราะมันไม่มีด้านไหนดีขึ้นเลย เราก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเราไปทำอะไรไว้เราถึงทำอะไรออกมาแล้วไม่สมหวังอะไรเลย เราเบื่อมาก ทำยังไงให้ใจเราดีขึ้นอะคะ ธรรมะหรืออะไรก็ได้ให้เราได้กับมายิ้ม มาสมหวังจริงๆซักเรื่องนึงก็ยังดี ถ้ามันมีดีซักเรื่อง เรื่องงานหรือความรัก เราก็คงไม่มีความรู้สึกแบบนี้มากหรอก แต่นี่ไม่สมหวังอะไรเลย เหมือนมันพังความรู้สึกหมดเลย เราอยากยิ้มได้อีกซักครั้งต้องทำยังไง ขอโทษที่มาละบายในนี้นะคะ เราไม่มีคนรับฟังเราเลย ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังดี เราเหนื่อยกับชีวิตค่ะ