ช่วงนี้เรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง
มั่งโทษตัวเองตลอดว่าไม่ดีพอ ไม่หน้าเกิดมาเลย และก็จะร้องไห้ทุกครั้ง เรื่องลบๆในอดีตก็จะขึ้นมาในสมอง เป็นแบบนี้ตลอดค่ะ
เราเคยบอกกับพี่ที่รู้จักว่า เราอาจเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า  แต่พี่คนนั้นก็บอกกับเราว่า เราคิดมากไปเองเดี๋ยวก็หาย เราก็เลยคิดแบบนั้น จนมันมีอาการทรุดลงเรื่อยๆ จากที่เรายิ้มได้บ้างตอนนี้ เราต้องฝืนยิ้ม ฝืนหัวเราะ ทำให้คนรอบข้างมีความสุข แต่ข้างในเราไม่มีความสุขกับสิ่งที่ทำเลย เราพยายามทำตัวร่าเริงตลอดเวลา แม้จะโดนด่าโดนตะคอกใส่ก็ยังยิ้มได้  แต่พออยู่คนเดียวก็จะร้องไห้ออกมาทุกครั้ง
เราไม่ได้รู้สึกอยากฆ่าตัวตายนะคะ
แต่ก็ไม่ได้อยากมีชีวิตอยู่ต่อ แค่หวังว่าจะมีใครสักคนมาฆ่าเราหรือหลับไปโดยไม่ต้องตื่นอีกเลย