อีพี 3
จำนวนเหตุการณ์ที่ความไม่ชอบจะกลายเป็นความชอบ
กระจกหน้าร้านแตกเป็นเสี่ยงๆ กระจายร่วงลงพื้นทั้งบานด้วยแรงของกระสุนลูกเหล็กกลิ้งตกในร้าน โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
ที่สถานีตำรวจ
แฮงซอนใส่เป็นชุด รัวเหมือนปืนกล . . ตำรวจที่เป็นไม้กระบองของประชาชน ก็ต้องจับมันมา . .
ชียอลนั่งฟังตาปริบ แทรกขึ้นเสียงจริงจัง . . ไม่ค้ำ ต่างหากครับ ไม้ค้ำของประชาชน . .
เป็นครูอะเนอะ เจออะไรผิดต้องแก้ ๕๕๕๕๕๕๕๕
ตำรวจถาม . . ตกลงคุณสองคนเป็นแค่เถ้าแก่เนี้ยกับลูกค้า ใช่ไหมครับ ..
ชียอลตอบสั้น . . ครับ . . แฮงซอนปรายตาแล้วว่า . . เป็นผู้กระทำผิดและเหยื่อด้วยค่ะ . .
แล้วนางก็เริ่มร่ายยาว ชียอลลุกขึ้นมายืนอธิบาย นางบ่นกลับ ตำรวจคอตกบอก . . พอๆๆ พอได้แล้ว เดี๋ยวไปเถียงกันต่อข้างนอกนะ . . ๕๕๕๕๕
ตำรวจถามเพิ่ม แฮงซอนบอกอยู่ละแวกนี้มาสี่ปีไม่เคยมีปัญหาอะไรกับใคร เป็นแม่ค้าสุภาพน่ารักดูแลลูกค้าอย่างดี
ตำรวจบอก เห็นชวนคนข้างๆ ทะเลาะไม่เลิก . . ๕๕๕๕๕๕๕
ชียอลกระซิบตำรวจ เดินห่างออกมาจากเคาท์เตอร์อยากเข้าไปคุยในห้อง ห้องแรกตำรวจบอกไม่ได้ ขยับไปอีกห้อง ตำรวจบอกไม่ได้อีก ขยับอีกทีก็ส้วมแล้ว (แค่นี้ทำไมฉันขำ แอบคิดว่าอันนี้ความ ad-lib โดยธรรมชาติของคยองโฮรึเปล่า)
ชียอลบอกตำรวจ บางทีเป้าหมายอาจจะเป็นผมก็ได้ครับ
ตำรวจทำหน้างง ชียอลพยักหน้าหงึกๆ ถอดหมวกเสยผมให้ตำรวจเห็นหน้าเขาชัดๆ
ชียอลพูด . . ใช่ครับ ผมเองครับ . . ตำรวจทำปากจู๋ถาม . . ดูกู๊ . . ตรูไม่รู้จัก ๕๕๕๕๕๕๕๕
ตำรวจไม่รู้จักเขา ชียอลเริ่มอธิบาย . . ผมเป็นคนดัง เวลาออกข้างนอกชอบมีคนถ่ายรูปแล้วเอาไปลงโซเชี่ยล มีครั้งหนึ่งผมหาว ก็เอารูปไปโพส มีคนมาซูมแล้วบอกผมน้ำลายไหล แต่จริงๆ ไม่ใช่น้ำลายนะครับ ก่อนหน้านั้นผมดื่มกาแฟ รอบปากผมเลยเปียก . . (๕๕๕๕๕๕๕๕๕)
กางมือยักไหล่แล้วว่าต่อ . . มันคือข้อเสียของความเป็นคนดัง ความทุกข์ที่จะมาพร้อมการมีชื่อเสียงครับ . . (โถถถถถถถถ)
ตำรวจยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ดงฮุนวิ่งพุ่งเข้ามาในสถานีตำรวจ ชียอลมองไปเรียกชื่อดงฮุนน้ำเสียงเกือบสะอื้น สองหนุ่มกางแขนโอบกอดกันแน่น ห่วงใยขั้นสุด ซึ้งอึ้งตะลึงกันไปทั้งสถานีตำรวจ (๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕)
เปิดอีพีสามมาก็น้ำตาไหลเลยค่ะ ขำน้ำตาไหล หมั่นเขี้ยวคยองโฮมาก ><)
ต่อในคอมเมนต์ค่ะ
[Crash Course in Romance] จำนวนและการปฏิวัติ ep 3-4
จำนวนเหตุการณ์ที่ความไม่ชอบจะกลายเป็นความชอบ
กระจกหน้าร้านแตกเป็นเสี่ยงๆ กระจายร่วงลงพื้นทั้งบานด้วยแรงของกระสุนลูกเหล็กกลิ้งตกในร้าน โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
ที่สถานีตำรวจ
แฮงซอนใส่เป็นชุด รัวเหมือนปืนกล . . ตำรวจที่เป็นไม้กระบองของประชาชน ก็ต้องจับมันมา . .
ชียอลนั่งฟังตาปริบ แทรกขึ้นเสียงจริงจัง . . ไม่ค้ำ ต่างหากครับ ไม้ค้ำของประชาชน . .
เป็นครูอะเนอะ เจออะไรผิดต้องแก้ ๕๕๕๕๕๕๕๕
ตำรวจถาม . . ตกลงคุณสองคนเป็นแค่เถ้าแก่เนี้ยกับลูกค้า ใช่ไหมครับ ..
ชียอลตอบสั้น . . ครับ . . แฮงซอนปรายตาแล้วว่า . . เป็นผู้กระทำผิดและเหยื่อด้วยค่ะ . .
แล้วนางก็เริ่มร่ายยาว ชียอลลุกขึ้นมายืนอธิบาย นางบ่นกลับ ตำรวจคอตกบอก . . พอๆๆ พอได้แล้ว เดี๋ยวไปเถียงกันต่อข้างนอกนะ . . ๕๕๕๕๕
ตำรวจถามเพิ่ม แฮงซอนบอกอยู่ละแวกนี้มาสี่ปีไม่เคยมีปัญหาอะไรกับใคร เป็นแม่ค้าสุภาพน่ารักดูแลลูกค้าอย่างดี
ตำรวจบอก เห็นชวนคนข้างๆ ทะเลาะไม่เลิก . . ๕๕๕๕๕๕๕
ชียอลกระซิบตำรวจ เดินห่างออกมาจากเคาท์เตอร์อยากเข้าไปคุยในห้อง ห้องแรกตำรวจบอกไม่ได้ ขยับไปอีกห้อง ตำรวจบอกไม่ได้อีก ขยับอีกทีก็ส้วมแล้ว (แค่นี้ทำไมฉันขำ แอบคิดว่าอันนี้ความ ad-lib โดยธรรมชาติของคยองโฮรึเปล่า)
ชียอลบอกตำรวจ บางทีเป้าหมายอาจจะเป็นผมก็ได้ครับ
ตำรวจทำหน้างง ชียอลพยักหน้าหงึกๆ ถอดหมวกเสยผมให้ตำรวจเห็นหน้าเขาชัดๆ
ชียอลพูด . . ใช่ครับ ผมเองครับ . . ตำรวจทำปากจู๋ถาม . . ดูกู๊ . . ตรูไม่รู้จัก ๕๕๕๕๕๕๕๕
ตำรวจไม่รู้จักเขา ชียอลเริ่มอธิบาย . . ผมเป็นคนดัง เวลาออกข้างนอกชอบมีคนถ่ายรูปแล้วเอาไปลงโซเชี่ยล มีครั้งหนึ่งผมหาว ก็เอารูปไปโพส มีคนมาซูมแล้วบอกผมน้ำลายไหล แต่จริงๆ ไม่ใช่น้ำลายนะครับ ก่อนหน้านั้นผมดื่มกาแฟ รอบปากผมเลยเปียก . . (๕๕๕๕๕๕๕๕๕)
กางมือยักไหล่แล้วว่าต่อ . . มันคือข้อเสียของความเป็นคนดัง ความทุกข์ที่จะมาพร้อมการมีชื่อเสียงครับ . . (โถถถถถถถถ)
ตำรวจยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ดงฮุนวิ่งพุ่งเข้ามาในสถานีตำรวจ ชียอลมองไปเรียกชื่อดงฮุนน้ำเสียงเกือบสะอื้น สองหนุ่มกางแขนโอบกอดกันแน่น ห่วงใยขั้นสุด ซึ้งอึ้งตะลึงกันไปทั้งสถานีตำรวจ (๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕)
เปิดอีพีสามมาก็น้ำตาไหลเลยค่ะ ขำน้ำตาไหล หมั่นเขี้ยวคยองโฮมาก ><)
ต่อในคอมเมนต์ค่ะ