อีพี 12
จุดตัดระหว่างสุขนาฏกรรมและโศกนาฏกรรม

สายสืบตามมาทัน ทั้งคู่หิ้วปีกฮีแจขึ้นรถไป ซอนแจดิ้นพล่านอยู่ข้างรถ แต่ช่วยอะไรฮยองไม่ได้เลย มองฮยองที่อยู่ในอาการหวาดกลัวแล้วก็ได้แต่พูดย้ำๆ ว่า . . พี่ผมทำอะไรผิด พี่ผมกำลังป่วยอยู่นะ . .  



ซูอาออมม่าอยู่ในทุกที่เกิดเหตุ ยุ่งเรื่องเรียนลูกไม่พอ ยุ่งเรื่องชาวบ้านก็ไม่เคยพลาด ไวยิ่งกว่าผู้สื่อข่าวตัวจริง



ผลประโยชน์ต่างตอบแทน
ออมม่าของฮีแจและซอนแจ ช่วยหัวหน้าฝ่ายวิชาการที่โรงเรียนทำคดีเรื่องลูกของเธอจากโทษหนักกลายเป็นคดีเบา เธอบอกว่าต่อไปเรื่องซอนแจ อะไรที่เธอช่วยได้เธอยินดีช่วยทุกเรื่อง 



แซมกับแฮงซอนพาซอนแจตามมาที่โรงพัก เมื่อออมม่ามาถึงก็ดุซอนแจทันที ไล่ให้กลับบ้านไปอ่านหนังสือ แฮงซอนอยากจะช่วยอธิบาย แต่แซมดึงแขนแฮงซอนไว้  



ออมม่าเข้ามาในห้องสอบสวนในฐานะทนายความของฮีแจ ท่าทางออมม่าไม่ประหลาดใจไม่ตื่นเต้นตกใจอะไรเลย สายสืบย่อมสังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ ช่วงพักเบรค ออมม่าสั่งฮีแจห้ามพูดอะไรทั้งสิ้น ตั้งใจจะใช้เป็นข้ออ้างในความป่วยไข้ทางจิตของลูก เพราะตัวเองก็ปักใจเชื่อไปแล้วว่าลูกคือฆาตกร



แฮอีเป็นห่วงซอนแจมาก พยายามติดต่อหา แต่ซอนแจไม่ติดต่อกลับเธอเลย 



ต่อในคอมเมนต์ค่ะ