เพื่อนๆคิดยังไงครับ พ่อกับแม่เลิกกันตอนเด็ก แล้วให้ยายเลี้ยง หลานสองคน  พ่อส่งเสียเป็นหลัก(พ่อส่งให้เยอะมากๆ) แม่ไปทำงานที่อื่นส่งให้บ้างเล็กน้อย
ต่อมาพ่อเสีย น้องสาวพ่อก็มาช่วยส่งเสียทุกเดือน  แต่ยายขอค่าเลี้ยงดูเยอะเกินไป (1-2 หมื่น/ด ให้ผมโทรขอนู่นนี่นั่น บางเดือน แตะ 3 หมื่น สมัยเมื่อ 20 ปีที่แล้ว)  ส่งอยู่ 2-3 ปีเค้าก็ตัดสินใจไม่ส่งต่อเพราะเค้ารู้ว่าเงินไม่ได้ถึงหลานเท่าไหร่ หลานยังใส่เสื้อเก่าๆไปเรียน ย้ายมาโรงเรียนรัฐบาล ตั้งแต่นั้นผมกับน้องสาวพ่อก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกจนปัจจุบัน หลังจากนั้นค่ากินค่าอยู่ยายเป็นคนจ่าย ส่วนค่าขนมไปโรงเรียนกับค่าไฟแม่เป็นคนจ่าย แม่แต่งงานใหม่ 3 รอบ ย้ายไปอยู่ตามจังหวัดที่สามีอยู่ แต่ก็ยังไม่ได้รับผมกับน้องไปอยู่ด้วย   ผมอยู่กับยาย จนผมและน้องโต มีทำงาน 20 กว่าปีผ่านมา แม่ตกงาน ร่างกายไม่ค่อยแข็งเเรง เลิกกับสามีคนล่าสุด กลับมาอยู่บ้านยาย แต่เหมือนแม่กับยายจะไม่ค่อยลงรอยกัน ต่างคนต่างอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน แม่จ่ายค่าไฟ ยายจ่ายค่าน้ำ แม่ก็เอาแต่พรำ่บอกว่า ยายไม่เคยพึ่งพาอะไรได้เลย ทำเหมือนแม่ไม่ใช่ลูก เจ็บป่วยก็พึ่งไม่เคยได้ อยากออกไปจากบ้านยาย อยากไปอยู่ให้ไกลๆไม่ต้องพบเจอกันอีก เล่าวีรกรรมของยายให้ฟัง ส่วนยายก็ว่าแม่มาเสี้ยมให้ผมกับน้องเกลียดยาย
เพื่อนๆมีความคิดเห็นยังไงครับ เงินเดือนผมกับน้องก็ไม่ได้เยอะ (ผมจบม.3 น้องอน ปรญ )เดือนชนเดือน สมบัติก็ไม่ได้มีทิ้งไว้ให้ ตอนนี้ส่งเงินให้แต่ยาย ส่วนแม่เงินเก็บเริ่มหมด ผมกับน้อง ต้องส่งให้ ยาย (ไม่มีงานทำ) ตอนนี้ยายไม่พอใจที่ผมกับน้องจะให้เงินแม่ด้วย เรื่องเลยเกิด ยายไม่พอใจ หาเรื่องชวนทะเลาะแม่ แม่ก็อยากไปหาบ้านเช่าอยู่ ผมควรแค่ส่งเงินให้แม่กับยาย หรือ หาบ้านเช่าให้แม่อยู่ด้วย ผมควรทำยังไงดี เพื่อให้ทุกคนสบายใจ ถ้าเพิ่มค่าเช่าบ้านผมก็จะมีพาระหนักพอสมควร เรื่องเงินเก็บคงไม่ต้องพูดถึงอีก