คือมันมีคนมาชอบเราตอนเราอยู่อ
.2อ่ะคะทีงี้พ่อแม่พวกเรารู้จักกันแล้วพวกพ่อแม่ก็รู้เราก็เป็นเพื่อนกันมานี่แหละค่ะพออยู่ป.3เขาแสดงออกชัดเจนมากเขาช่วยเราทุกอย่างเลยอ่ะค่ะไม่ว่าจะเป็นพอเวลามีคนมาแกล้งหรือทำร้ายเราเขามักจะมาช่วยเราตลอดแถมเขายังสอนเล่นบอลไปทิ้งขยะด้วยกันพอเวลามีอะไรที่เขาขาดเราก็คอยช่วยเขาตลอดแหละค่ะขนาดเขามีขนมยังให้เราเลยเราก็โดนเขาใช้ไปซื้อขนมให้ทุกวันเลยล่ะค่ะเรามีความสุขกับช่วงป.3มากเลยที่ได้อยู่กับเขาอ่ะค่ะคุยกันทุกวันรักกันมากขึ้นทุกวันก่อนที่จะปิดเทอมขึ้นป.4อ่ะค่ะเราได้สอบห้องเดียวกันด้วยก็รู้สึกดีเหมือนกันนะคะพอสอบเสร็จวันสุดท้ายก็กินเลี้ยงกันเขาให้เราขี่หลังด้วยค่ะเขาเป็นคนที่ให้ความสุขกับเราเยอะมากๆเลยล่ะค่ะตอนป.4ได้เรียนออนไลน์ก็เลยไม่ได้คุยกันเลยห่างหายกันไป1ปีเต็มพอขึ้นป.5มาอ่ะค่ะได้เรียนที่โรงเรียนแล้วก็ได้อยู่ห้องเดียวกันนี่แหละคะแต่..ทุกอย่างเปลี่ยนไปจริงๆจากที่สนิทกันมากจน..คำว่า"เพื่อน"หายไปเลยล่ะค่ะแถมเขาก็บอกให้แม่เขารู้ว่าเขาเลิกชอบเราแล้วเรารู้สึกนอยด์มากๆเมื่อไม่มีเขาอยู่แล้วอ่ะค่ะทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปหมดรู้สึกอยากได้เขากลับมาไม่ได้คุยกันเหมือนแต่ก่อนแล้วก็หมดไฟเลยค่ะคิดถึงและผูกพันธ์ต่อให้เราต่างศาสนากันก็เถอะเราคอยส่องเขาคอยเป็นห่วงรักแบบมากๆเลยล่ะค่ะตอนเปิดเทอมป.5แรกๆก็เขาไปสนิทกับหัวหน้าห้องที่เป็นผญ.แล้วหัวหน้าบอกต่อหนเาทุกคนว่า"ไอ(ชื่อเขา)ขอกูเป็นแฟนเว้ย"ตอนนั้นน้ำตาไหลเลยค่ะแล้วหัวหน้าก็มองมาที่เราหลังจากนั้นตอนเทอม2มีเด็กใหม่เข้ามาก็เป็นแฟนกับหัวหน้าอ่ะแหละหลังจากนั้นเขาก็ชอบไปๆมาๆกับเพื่อนเขาอ่ะแหละค่ะแต่บางทีเขาก็มาพูดอะไรกับเรานิดๆเหมือนกันนะคะแบบพูดแล้วก็ไปอ่ะแต่เขาก็เหมือนใช้ชีวิตปกติของเขาเราอยากเข้าไปคุยกับเขามากเลยนะคะอยากจะพูดคุยอะไรบ้างปต่ทำไม่ได้เพราะเราไม่สนิทกันแล้วแถมเรายังกลัวเขาอีกอ่ะรู้สึกเศร้ามาก้ลยนะคะที่ไม่มีเขาแล้วฟิลแบบเจอกันแล้วมองหน้าแล้วเดินผ่านแถมไม่พูดด้วยคือเราเจอหน้าเขาแล้วเขินแต่เขารู้สึกเหมือนไม่มีความรู้สึกอ่ะค่ะเรายังไม่เข้าใจเลยสรุปเราเป็นอะไรกันอ่ะมูฟไม่ได้จริงๆนะเนี่ย..พิมพ์ไปน้ำตาไหลไปเลยแหละค่ะ=)
ควรคิดยังไงดีคะแงงๆๆ
.2อ่ะคะทีงี้พ่อแม่พวกเรารู้จักกันแล้วพวกพ่อแม่ก็รู้เราก็เป็นเพื่อนกันมานี่แหละค่ะพออยู่ป.3เขาแสดงออกชัดเจนมากเขาช่วยเราทุกอย่างเลยอ่ะค่ะไม่ว่าจะเป็นพอเวลามีคนมาแกล้งหรือทำร้ายเราเขามักจะมาช่วยเราตลอดแถมเขายังสอนเล่นบอลไปทิ้งขยะด้วยกันพอเวลามีอะไรที่เขาขาดเราก็คอยช่วยเขาตลอดแหละค่ะขนาดเขามีขนมยังให้เราเลยเราก็โดนเขาใช้ไปซื้อขนมให้ทุกวันเลยล่ะค่ะเรามีความสุขกับช่วงป.3มากเลยที่ได้อยู่กับเขาอ่ะค่ะคุยกันทุกวันรักกันมากขึ้นทุกวันก่อนที่จะปิดเทอมขึ้นป.4อ่ะค่ะเราได้สอบห้องเดียวกันด้วยก็รู้สึกดีเหมือนกันนะคะพอสอบเสร็จวันสุดท้ายก็กินเลี้ยงกันเขาให้เราขี่หลังด้วยค่ะเขาเป็นคนที่ให้ความสุขกับเราเยอะมากๆเลยล่ะค่ะตอนป.4ได้เรียนออนไลน์ก็เลยไม่ได้คุยกันเลยห่างหายกันไป1ปีเต็มพอขึ้นป.5มาอ่ะค่ะได้เรียนที่โรงเรียนแล้วก็ได้อยู่ห้องเดียวกันนี่แหละคะแต่..ทุกอย่างเปลี่ยนไปจริงๆจากที่สนิทกันมากจน..คำว่า"เพื่อน"หายไปเลยล่ะค่ะแถมเขาก็บอกให้แม่เขารู้ว่าเขาเลิกชอบเราแล้วเรารู้สึกนอยด์มากๆเมื่อไม่มีเขาอยู่แล้วอ่ะค่ะทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปหมดรู้สึกอยากได้เขากลับมาไม่ได้คุยกันเหมือนแต่ก่อนแล้วก็หมดไฟเลยค่ะคิดถึงและผูกพันธ์ต่อให้เราต่างศาสนากันก็เถอะเราคอยส่องเขาคอยเป็นห่วงรักแบบมากๆเลยล่ะค่ะตอนเปิดเทอมป.5แรกๆก็เขาไปสนิทกับหัวหน้าห้องที่เป็นผญ.แล้วหัวหน้าบอกต่อหนเาทุกคนว่า"ไอ(ชื่อเขา)ขอกูเป็นแฟนเว้ย"ตอนนั้นน้ำตาไหลเลยค่ะแล้วหัวหน้าก็มองมาที่เราหลังจากนั้นตอนเทอม2มีเด็กใหม่เข้ามาก็เป็นแฟนกับหัวหน้าอ่ะแหละหลังจากนั้นเขาก็ชอบไปๆมาๆกับเพื่อนเขาอ่ะแหละค่ะแต่บางทีเขาก็มาพูดอะไรกับเรานิดๆเหมือนกันนะคะแบบพูดแล้วก็ไปอ่ะแต่เขาก็เหมือนใช้ชีวิตปกติของเขาเราอยากเข้าไปคุยกับเขามากเลยนะคะอยากจะพูดคุยอะไรบ้างปต่ทำไม่ได้เพราะเราไม่สนิทกันแล้วแถมเรายังกลัวเขาอีกอ่ะรู้สึกเศร้ามาก้ลยนะคะที่ไม่มีเขาแล้วฟิลแบบเจอกันแล้วมองหน้าแล้วเดินผ่านแถมไม่พูดด้วยคือเราเจอหน้าเขาแล้วเขินแต่เขารู้สึกเหมือนไม่มีความรู้สึกอ่ะค่ะเรายังไม่เข้าใจเลยสรุปเราเป็นอะไรกันอ่ะมูฟไม่ได้จริงๆนะเนี่ย..พิมพ์ไปน้ำตาไหลไปเลยแหละค่ะ=)