ปีนี้เรา15แล้วค่ะ เรากับน้องชายอายุห่างกัน10ปี ยอมรับว่าเราเป็นคนอารมณ์ร้อนเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ถึงขั้นทำร้ายร่างกาย แค่โมโหแล้วก็เงียบใส่ไม่ก็เดินหนีไปเลย ตอนแรกก็พูดดีๆนะคะแต่น้องก็ไม่ฟังเลยไม่พูดด้วย น้องเราเป็นคนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายค่ะ บทจะดีก็ดี บทจะดื้อก็ดื้อมากๆค่ะ บอกก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ทำตามบ้างไม่ทำตามบ้าง เวลาบอกสวัสดีญาติบางคนก็ไม่ยอมสวัสดีค่ะ พูดดีด้วยยังไงก็ไม่ยอม ชอบเอาชนะมากๆค่ะ เราก็รำคาญมากๆ เพราะบางที เวลาจะสอนมันดีๆมันก็หนีไปหายายเราค่ะ ไม่ก็ไปหาแม่มัน(ไม่ใช่น้องจริงๆค่ะ เป็นลูกพี่ลูกน้องแต่อยู่บ้านเดียวกัน)ซึ่งคนอื่นๆในบ้านก็สปอยน้องเราเอามากๆเลยค่ะ อย่างเช่น เวลาน้องจะเอาโมเดลเราไปเล่นเราก็จะฝึกให้นางขอเราดีๆแล้วก็ขอบคุณครับเราดีๆนะคะ แต่ส่วนใหญ่นางก็ไม่ทำตามอ่ะค่ะ เราก็บอกว่า "ถ้าอยากเล่นมินต้องขอเจ๊ดีๆด้วยนะครับ "แต่น้องเราก็ตอบไม่กลับเรามา เราหงุดหงิดมากค่ะ แล้วถ้ายิ่งไม่ให้เค้าแล้วรอเค้าขอเราดีๆนานเท่าไหร่เค้ายิ่งก้าวร้าวมากขึ้นเท่านั้นค่ะ ไม่ว่าจะกรี๊ด ปาของใส่ เดินมาตี โดนต่อยท้อง เราโดนมาหมดเลยค่ะ วนๆอยู่แบบนี้ แล้วพอน้องเราเป็นแบบนี้ คนอื่นๆในบ้านก็จะหาว่าเราแกล้งน้อง บอกยอมๆมันไปไม่รำคาญมันบ้างหรอ คือเราก็รำคาญมันแหละค่ะ แต่เราอยากให้มันรู้ว่าถ้าอยากจะขอของจากคนอื่นต้องทำดีๆกับเขาก่อน เราก็ไม่รู้ว่าเราเคร่งไป หรือเอาแต่ใจไป หรือการที่เราไม่ยอมน้องแบบนี้จะทำให้น้องก้าวร้าวขึ้น หรือที่จริงเราเลี้ยงน้องผิดมาตลอด ช่วยบอกด้วยค่ะ