คือเราทำร้ายตัวเองบ่อยมาก ตอนทำรู้สึกว่า มันโล่งที่ได้ทำ
บางครั้งที่เราเสียใจ เรากรีดข้อมื้อตัวเอง ให้เลือดออก ให้เราคิดว่า สิ่งที่เราเสียใจ คือข้อมือที่มีเลือด
ไม่ใช่ ความเสียใจ
- (ทะเลาะกับที่บ้าน) ร้องไห้เสียงดัง กรี๊ดดังๆ ทำร้ายข้าวของ
--------- ช่วงชีวิตที่เปลี่ยนไปแบบหน้ามือ เป็นหลังมือ (ไม่ขอเล่า คือมันยาว55555)
-(ทะเลาะกับแฟน)*อยู่หอพัก* ทะเลาะกันแล้วหนีออกจากห้อง หายไปเป็นชั่วโมงๆ
-(ทะเลาะกับแฟน) ปากระจก ทำร้ายข้าวของ กรี๊ดเสียงดัง ทะเลาะเสียงดัง จนมีการทำร้ายร่างกายเรากับแฟน
-(ทะเลาะกับแฟน) ปากระจก กรี๊ดข้อมือ ไม่ลึกมาก
-(ทะเลาะกับแฟน) เสียงดัง ปาขวดเหล้าแตก กระเด็นโดนขาแฟนเลือดออก
-(ทะเลาะกับแฟน) กรี๊ดข้อมือลึกมาก เยอะมาก
--------- หลังจากนั้นก็หายไปได้สักพัก
ล่าสุด -(ทะเลาะกับแฟน) ปาโทรศัพท์พัง
-(ทะเลาะกับแฟน) เราจะออกจากห้อง แฟนวิ่งไปกันประตู บอกว่าไม่ให้ไป ถ้าจะไป ก็ออกไปทางหน้าต่าง
เราวิ่ง ไม่คิดอะไรเลย ไม่มีความคิดอะไรมาหยุดการกระทำอันนี้ บังคับตัวเองไม่อยู่
สรุป ปีนหน้าต่าง กระโดดลงมา ทะลุกันสาดสังกะสี เท้าลง มานั่งนิ่งกึก
คือในความคิดคือ มองลงไปข้างล่าง มันมีปูน คือ1ชั้น ถ้าลงปูนไม่น่าจะเป็นอะไร แค่ชั้นเดียว
ลงปูนเสร็จก็เข้าทางหน้าต่างละออกมาง่ายๆแต่เปล่าเลย มันไม่ลงปูน มันลงกันสาด สรุป เป็น2 ชั้น +กับ ชั้นห้องเรา เป็น3ชั้น
กู้ภัยที่มาดู ก็คิดว่าแค่2ชั้น 4เมตร เพราะชั้น 2 ปูนมันบังหน้าต่างน้อยๆ เลยมองไม่เห็น แต่เรารู้มันคือ3 ชั้น แต่เราก็ไม่พูดอะไร
ตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาล หมอให้อดข้าวอดน้ำ รอตรวจว่าข้างในมีอะไรช้ำไหม แต่ ร่างกายไม่มีอะไรหัก
คือเข็ดเลยอะ รอบนี้นอนโรงพยาบาล
คือจะมาถามนะคะ ไม่ใช่ให้ยั่วยุให้เลิกกับแฟนเด้อ
คือเรากับแฟน คบกันนานแล้ว เราะทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ ไม่เป็นเรื่อง นิดๆหน่อยๆก็ทะเลาะกัน ไม่มีการทะเลาะกันเรื่องคนอื่น
คือเราเอง เป็นคนหัวรุนแรง โมโหร้าย ทำอะไรไม่คิด แฟนไม่มีส่วนทำเรา เพราะถ้ามันทำเรา คือเราไปตีมันก่อน ตีแบบว่ามันแรงมากๆ มันถึงจะทำคืน
แฟนเราเป็นคนใจเย็น ไม่ทำเรา ไม่ตีเรา เว้นแต่ถ้าเราทำมันก่อน
ตอนนี้แฟนก็มาเฝ้าที่โรงพยาบาลทุกวัน มาดูแล แฟนเราก็ถามนะว่า อยากให้ไปหาจิตแพทย์ เรากลัว
เราเองเหมือนคนปกติ แต่นั่นแหละ โมโหรุนแรง ทำอะไรไม่คิด ยับยั่งอารมณ์ตัวเองไม่ได้
คือเราอยากหาย เราควรทำยังไงดีคะ
ขอโทษนะคะ ถ้าพิมพ์ผิดถูก เว้นวรรคผิดถูก. ใช้ ค่ะ/คะ ผิดถูก อันนี้คือแยกไม่ออกจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ตอนนี้คือเข็ดมาก นอนเหง็ก อยู่โรงพยาบาล ไม่ตาย ไม่พิการก็บุญแล้วเนาะ5555
ตอนนี้เรา อายุ17นะ แฟนเราอายุ16. แฟนเป็นทอมนะ ปีหน้าเรา 18 ไม่ได้เรียน ทำงานทั้งคู่
ขอบคุณมากนะคะ
ทำร้ายตัวเอง แต่รู้สึกเหมือนคนปกติ
บางครั้งที่เราเสียใจ เรากรีดข้อมื้อตัวเอง ให้เลือดออก ให้เราคิดว่า สิ่งที่เราเสียใจ คือข้อมือที่มีเลือด
ไม่ใช่ ความเสียใจ
- (ทะเลาะกับที่บ้าน) ร้องไห้เสียงดัง กรี๊ดดังๆ ทำร้ายข้าวของ
--------- ช่วงชีวิตที่เปลี่ยนไปแบบหน้ามือ เป็นหลังมือ (ไม่ขอเล่า คือมันยาว55555)
-(ทะเลาะกับแฟน)*อยู่หอพัก* ทะเลาะกันแล้วหนีออกจากห้อง หายไปเป็นชั่วโมงๆ
-(ทะเลาะกับแฟน) ปากระจก ทำร้ายข้าวของ กรี๊ดเสียงดัง ทะเลาะเสียงดัง จนมีการทำร้ายร่างกายเรากับแฟน
-(ทะเลาะกับแฟน) ปากระจก กรี๊ดข้อมือ ไม่ลึกมาก
-(ทะเลาะกับแฟน) เสียงดัง ปาขวดเหล้าแตก กระเด็นโดนขาแฟนเลือดออก
-(ทะเลาะกับแฟน) กรี๊ดข้อมือลึกมาก เยอะมาก
--------- หลังจากนั้นก็หายไปได้สักพัก
ล่าสุด -(ทะเลาะกับแฟน) ปาโทรศัพท์พัง
-(ทะเลาะกับแฟน) เราจะออกจากห้อง แฟนวิ่งไปกันประตู บอกว่าไม่ให้ไป ถ้าจะไป ก็ออกไปทางหน้าต่าง
เราวิ่ง ไม่คิดอะไรเลย ไม่มีความคิดอะไรมาหยุดการกระทำอันนี้ บังคับตัวเองไม่อยู่
สรุป ปีนหน้าต่าง กระโดดลงมา ทะลุกันสาดสังกะสี เท้าลง มานั่งนิ่งกึก
คือในความคิดคือ มองลงไปข้างล่าง มันมีปูน คือ1ชั้น ถ้าลงปูนไม่น่าจะเป็นอะไร แค่ชั้นเดียว
ลงปูนเสร็จก็เข้าทางหน้าต่างละออกมาง่ายๆแต่เปล่าเลย มันไม่ลงปูน มันลงกันสาด สรุป เป็น2 ชั้น +กับ ชั้นห้องเรา เป็น3ชั้น
กู้ภัยที่มาดู ก็คิดว่าแค่2ชั้น 4เมตร เพราะชั้น 2 ปูนมันบังหน้าต่างน้อยๆ เลยมองไม่เห็น แต่เรารู้มันคือ3 ชั้น แต่เราก็ไม่พูดอะไร
ตอนนี้นอนอยู่โรงพยาบาล หมอให้อดข้าวอดน้ำ รอตรวจว่าข้างในมีอะไรช้ำไหม แต่ ร่างกายไม่มีอะไรหัก
คือเข็ดเลยอะ รอบนี้นอนโรงพยาบาล
คือจะมาถามนะคะ ไม่ใช่ให้ยั่วยุให้เลิกกับแฟนเด้อ
คือเรากับแฟน คบกันนานแล้ว เราะทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ ไม่เป็นเรื่อง นิดๆหน่อยๆก็ทะเลาะกัน ไม่มีการทะเลาะกันเรื่องคนอื่น
คือเราเอง เป็นคนหัวรุนแรง โมโหร้าย ทำอะไรไม่คิด แฟนไม่มีส่วนทำเรา เพราะถ้ามันทำเรา คือเราไปตีมันก่อน ตีแบบว่ามันแรงมากๆ มันถึงจะทำคืน
แฟนเราเป็นคนใจเย็น ไม่ทำเรา ไม่ตีเรา เว้นแต่ถ้าเราทำมันก่อน
ตอนนี้แฟนก็มาเฝ้าที่โรงพยาบาลทุกวัน มาดูแล แฟนเราก็ถามนะว่า อยากให้ไปหาจิตแพทย์ เรากลัว
เราเองเหมือนคนปกติ แต่นั่นแหละ โมโหรุนแรง ทำอะไรไม่คิด ยับยั่งอารมณ์ตัวเองไม่ได้
คือเราอยากหาย เราควรทำยังไงดีคะ
ขอโทษนะคะ ถ้าพิมพ์ผิดถูก เว้นวรรคผิดถูก. ใช้ ค่ะ/คะ ผิดถูก อันนี้คือแยกไม่ออกจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ตอนนี้คือเข็ดมาก นอนเหง็ก อยู่โรงพยาบาล ไม่ตาย ไม่พิการก็บุญแล้วเนาะ5555
ตอนนี้เรา อายุ17นะ แฟนเราอายุ16. แฟนเป็นทอมนะ ปีหน้าเรา 18 ไม่ได้เรียน ทำงานทั้งคู่
ขอบคุณมากนะคะ