ขอเกริ่นเลยว่า เรามีลูก 2 คนค่ะ คนพี่เลี้ยงเองกับมือ นิสัยจะต่างกับคนน้องมาก ตรงที่ คนพี่จะค่อนข้างเชื่อฟัง ส่วนคนน้องจะดื้อและก้าวร้าวมาก ประกอบกับคนน้อง ย่าและทวด ค่อนข้างจะตามใจมากๆ อยากได้ไรต้อง ซึ่งเราพูดอะไรมากไม่ได้ค่ะ เพราะเขาช่วยเลี้ยง แต่ตอนนี้พฤติกรรมลูกก้าวร้าวมากขึ้นจนถึงขึ้นทำร้ายร่างกายผู้อื่น ส่วนตัวเราค่อนข้างจะใจเย็นค่ะ ถ้าลูกดื้อหรืองี่เง่าเราจะทิ้งห่าง ถ้าลูกร้องจะปล่อยให้ร้อง เราไม่ตีลูกค่ะ แต่จะเป็นพ่อเขาที่ค่อนข้างดุ และมีตีบางครั้งที่เขาแสดงความก้าวร้าวมากๆ เช่นกัดพี่ ตีพี่ กรี๊ดใส่พี่ ปาของใส่  ส่วนตัวเวลาลูกโมโห เอาแต่ใจกรีดร้อง เราจะให้เขาสงบสติอารมณ์เอง ให้เขาอยู่ในสายตา พอเขาใจเย็น แล้วค่อยๆปลอบประโลมค่ะ คนน้องจะโดนสปอยค่ะ ยอมรับว่าเราเองก็ผิดค่ะ ที่ไม่มีเวลาให้เขาเหมือนอย่างพี่เขา แต่สิ่งที่เราพยายามคือ หาเวลาให้เขามากๆพยายามคุยด้วยเหตุผล ทุกครั้งที่เราสอนคนเล็กหรือคนเล็กร้องเอาแต่ใจ ย่าหรือทวดเขาจะโอ๋ทันทีค่ะ พร้อมกับใช้คำว่ายังเด็กเกินไปสำหรับการสั่งสอน ตอนนี้เหนื่อยมากค่ะ เหมือนพยายามปรับพฤติกรรมลูกอยู่คนเดียว เครียดมากด้วย ไม่รู้จะรับมือยังไงนอกจากพึ่งหมอจิตแพทย์ คนพี่เคยมีช่วงวัยทองแค่ระยะสั้นๆ ผ่านไปได้สบาย แต่คนน้องยากมากค่ะที่จะรับมือ 

เหตุการณ์ล่าสุด คือ เขาทำของตก เราเข้าไปช่วยเก็บพูดกับเขาดีๆ แต่เขาโมโห ค่ะ กรี๊ดชักดิ้นชักงอกับพื้น เราจึงแยกเขานั่งมุมค่ะ แล้วเขาก็วิ่งมากระชากเสื้อค่ะ กับตีหน้าเรา 

คุณพ่อคุณแม่คิดว่าเราทำถูกมั้ยคะ ที่จะพาน้องไปหาหมอจิตแพทย์ น้องเล็กไปมั้ยคะ