ผมเป็นคนนึงที่ไม่ชอบเที่ยวเลย ตั้งแต่เด็ก เอาเป็นว่าไม่ค่อยออกไปใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นเลย
ตั้งแต่เรียนจบก็ทำงานๆ ทำงานตั้งแต่เรียนจบ จนตอนนี้อายุ 30 นิดๆ
เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ชอบออกกำลังกาย
สังคมก็มีบ้าง เพื่อนสนิทหรอ ผมไม่มีหรอก แต่ถ้าคำว่าเพื่อนเฉยๆ ก็มี 2-3คน
แต่ไม่ค่อยได้เจอกันหรอก และก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะนับเราเป็นเพื่อนมั้ยด้วยสิ ฮ่าๆ
คุยกันผ่านเฟสมากกว่า เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่การงานที่ต้องทำ
ตอนนี้ผมทำงานอยู่บ้านมาเกือบสามปี งานหยุดแค่วันเดียว ก็นอนมันทั้งวัน
ตื่นเที่ยงๆ ก็อาบน้ำกินข้าว หาหนังดู ทำอะไรไปเรื่อย
พูดจริงๆนะ ชีวิตผม คลุกคลีกับอินเตอร์เน็ตแทบ 24 ชม.
เปิดคอมทำงาน งานเสร็จก็หาหนังดู เล่นเกมส์บ้าง เย็นมาก็ออกกำลังกาย
ขอแค่มีอินเตอร์เน็ตใช้ ชีวิตผมก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไร คือมันแทบไม่เหงาเลย
จนคิดว่า ไม่อยากออกไปเที่ยวแล้ว
ถึงแม้จะมีรถยนต์ ที่สามารถขับไปไหนก็ได้ แต่ผมกลับรู้สึกไม่อยากไป ไม่รู้จะไปทำไม ขี้เกียจขับรถไกลๆ 3-4 ร้อยกิโล
ไม่รู้จะไปทำไมให้เสียเงิน ที่เราหามาได้ กับการเที่ยวทำไม
ผมจะรู้สึกเสียดายเงินที่หาหา ถ้าจะเอาไปใช้เที่ยวแบบผิวเผิน ความสุขชั่วคราว
แต่ภาพตัดคือ ผมกลับไม่รู้สึกเสียดาย เมื่อผมช็อปออนไลน์ จนตอนนี้น่าจะเป็นลูกค้าพรีเมี่ยมของลาซาด้ากับชอปปี้แล้ว
ก็นะ เราทำงาน หาเงินได้ด้วยตัวเอง ความสุขของเราก็คือการใช้เงิน แลกกับความสุข แบบที่มันจับต้องได้และอยู่กับเรานาน
วันก่อนก็เพิ่งซื้อตู้เย็นแบบ 2 ประตูบานใหญ่ ราคาเกือบสี่หมื่นของซัมซุงให้ที่บ้าน
ซึ่งเท่ากับเงินเดือนของผมหนึ่งเดือนเลย แค่ตู้เย็นบานเดียว ฮ่าๆ
ก็ใช้กันทั้งบ้านแหละ ซื้อเป็นของขวัญให้แม่ครับ แต่ว่าจริงๆก็คือตู้เย็นส่วนรวมนั่นแหละ
รู้สึกตู้เย็น แค่ 2 ตู้ไม่พอแล้ว เลยเพิ่มอีกตัว เป็นตัวใหญ่ไปเลย
เนี่ย เวลาซื้อของอะไรแพงๆแบบนี้ เข้าบ้าน แบบจับต้องได้ ผมกลับไม่รู้สึกเสียดายเงินเลยนะ
แต่ผม จะรู้สึกเสียดายเงินมาก หากจะเอาไปเที่ยว แล้วได้ความสุขแค่ชั่วคราว
ไม่รู้นะ คนอื่นอาจจะชอบเที่ยว เพราะอย่างว่ามันก็แลกมาด้วยความสุข ความทรงจำ ได้ผ่อนคลายก็ได้
ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แต่ตัวผม ผมว่า ชีวิตของผมตอนนี้ก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร
มีเพื่อนๆในพันทิปคนไหน เป็นแบบผมบ้างครับ มาแชร์ประสบการณ์กันได้ครับผม
มีใครไม่ชอบเที่ยวแต่ชอบอยู่บ้าน ขอแค่มีเน็ตก็อยู่ได้แล้วบ้างครับ
ตั้งแต่เรียนจบก็ทำงานๆ ทำงานตั้งแต่เรียนจบ จนตอนนี้อายุ 30 นิดๆ
เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ชอบออกกำลังกาย
สังคมก็มีบ้าง เพื่อนสนิทหรอ ผมไม่มีหรอก แต่ถ้าคำว่าเพื่อนเฉยๆ ก็มี 2-3คน
แต่ไม่ค่อยได้เจอกันหรอก และก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะนับเราเป็นเพื่อนมั้ยด้วยสิ ฮ่าๆ
คุยกันผ่านเฟสมากกว่า เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่การงานที่ต้องทำ
ตอนนี้ผมทำงานอยู่บ้านมาเกือบสามปี งานหยุดแค่วันเดียว ก็นอนมันทั้งวัน
ตื่นเที่ยงๆ ก็อาบน้ำกินข้าว หาหนังดู ทำอะไรไปเรื่อย
พูดจริงๆนะ ชีวิตผม คลุกคลีกับอินเตอร์เน็ตแทบ 24 ชม.
เปิดคอมทำงาน งานเสร็จก็หาหนังดู เล่นเกมส์บ้าง เย็นมาก็ออกกำลังกาย
ขอแค่มีอินเตอร์เน็ตใช้ ชีวิตผมก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไร คือมันแทบไม่เหงาเลย
จนคิดว่า ไม่อยากออกไปเที่ยวแล้ว
ถึงแม้จะมีรถยนต์ ที่สามารถขับไปไหนก็ได้ แต่ผมกลับรู้สึกไม่อยากไป ไม่รู้จะไปทำไม ขี้เกียจขับรถไกลๆ 3-4 ร้อยกิโล
ไม่รู้จะไปทำไมให้เสียเงิน ที่เราหามาได้ กับการเที่ยวทำไม
ผมจะรู้สึกเสียดายเงินที่หาหา ถ้าจะเอาไปใช้เที่ยวแบบผิวเผิน ความสุขชั่วคราว
แต่ภาพตัดคือ ผมกลับไม่รู้สึกเสียดาย เมื่อผมช็อปออนไลน์ จนตอนนี้น่าจะเป็นลูกค้าพรีเมี่ยมของลาซาด้ากับชอปปี้แล้ว
ก็นะ เราทำงาน หาเงินได้ด้วยตัวเอง ความสุขของเราก็คือการใช้เงิน แลกกับความสุข แบบที่มันจับต้องได้และอยู่กับเรานาน
วันก่อนก็เพิ่งซื้อตู้เย็นแบบ 2 ประตูบานใหญ่ ราคาเกือบสี่หมื่นของซัมซุงให้ที่บ้าน
ซึ่งเท่ากับเงินเดือนของผมหนึ่งเดือนเลย แค่ตู้เย็นบานเดียว ฮ่าๆ
ก็ใช้กันทั้งบ้านแหละ ซื้อเป็นของขวัญให้แม่ครับ แต่ว่าจริงๆก็คือตู้เย็นส่วนรวมนั่นแหละ
รู้สึกตู้เย็น แค่ 2 ตู้ไม่พอแล้ว เลยเพิ่มอีกตัว เป็นตัวใหญ่ไปเลย
เนี่ย เวลาซื้อของอะไรแพงๆแบบนี้ เข้าบ้าน แบบจับต้องได้ ผมกลับไม่รู้สึกเสียดายเงินเลยนะ
แต่ผม จะรู้สึกเสียดายเงินมาก หากจะเอาไปเที่ยว แล้วได้ความสุขแค่ชั่วคราว
ไม่รู้นะ คนอื่นอาจจะชอบเที่ยว เพราะอย่างว่ามันก็แลกมาด้วยความสุข ความทรงจำ ได้ผ่อนคลายก็ได้
ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แต่ตัวผม ผมว่า ชีวิตของผมตอนนี้ก็ไม่ได้รู้สึกขาดอะไร
มีเพื่อนๆในพันทิปคนไหน เป็นแบบผมบ้างครับ มาแชร์ประสบการณ์กันได้ครับผม