ส่วนตัวทำงานอิสระอยู่ที่บ้าน โดยเนื้องาน เป็นการทำงานตัวคนเดียวแทบจะ 100%
จะมีติดต่อกับคนอื่นในเรื่องงานบ้างผ่านอีเมล์และโซเชี่ยลเท่านั้น

เป็นคนรักสันโดษ ชอบอยู่ติดบ้าน ไม่ค่อยอยากออกไปไหนถ้าไม่จำเป็น ทุกวันนี้ก็ใช้ชีวิตตัวคนเดียวเป็นหลัก
ไม่คบเพื่อนและไม่สังสรรค์กับใครเลย จะมีบ้างก็คือคนในครอบครัวเท่านั้น (ส่วนตัวก็โตมาในครอบครัวเล็กๆที่ญาติพี่น้องไม่เยอะด้วย)

ปัจจุบันอายุใกล้เลขสี่แล้ว รู้สึกได้เลยว่ายิ่งอายุมากขึ้น นิสัยรักสันโดษ ชอบอยู่คนเดียวของตัวเอง ชักจะหนักข้อเข้าไปทุกวัน
จนหลายครั้งเวลาที่ต้องไปอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆจะรู้สึกรำคาญ อึดอัด คือกลายเป็นคนที่เกลียดความวุ่นวายไปเลย

ทั้งที่ตอนอายุยังน้อยกว่านี้ก็ไม่เคยเป็น คือตอนนั้นแทบไม่มีปัญหาในการเข้าสังคมเลย คุยเก่ง เข้ากับคนง่าย
แต่ปัจจุบันรู้สึกว่าสกิลพวกนี้จะหายไปแล้ว 555

ไม่รู้จะเข้าข่ายที่เรียกว่า "กลัวการเข้าสังคม" หรือเปล่า แต่รู้สึกว่าตัวเองเป็นแบบนั้น คืออยู่คนเดียวจนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว
ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากจะไปพบป่ะหรือพูดคุยกับใครเลย (ยกเว้นคนในครอบครัวที่จะกลับไปเยี่ยมบ่อยๆ)

แต่ภาพรวมก็ยังโอเคกับชีวิตของตัวเองในตอนนี้ ก็มีสุข-มีทุกข์ทั่วไปตามมนุษย์ปุถุชนปกติ
แต่การที่ได้อยู่เงียบๆคนเดียว ไม่มีใครมาวุ่นวาย มันมีความสุขมากจริงๆ 

มีใครที่มีชีวิตประมาณนี้บ้างครับ มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันหน่อย จะเรียกว่ากระทู้หาพวกก็ได้ 555

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ