คือหนูมีคุณยาย อายุ 67 ปีค่ะ หนูให้ยายยืมเงินไปซื้อมือถือใหม่ ประมาณ  4,000 กว่าบาท  หนูบอกว่ายายต้องคืนหนูด้วยนะ เดือนล่ะ 1,000บาท ยายก็บอกยายคืนให้ไม่ผิดสัญญาหรอก ซึ่งยายก็คืนมาให้ 2,000 กว่าบาท เหลือแค่ไม่กี่บาท ปกติหนูทวงยายก็ให้ตลอด  พอทวงรอบหลังๆ เริ่มไม่ให้เลย พอหนูทวงก็หาว่าทวงบุญคุณ และจะเอามือถือคืน แล้วให้จ่ายเงินค่าน้ำมันที่ไปส่งเรียนทุกวันด้วย ซึ่งหนูไม่ได้ทำงานกำลังเรียนใกล้จะจบปีนี้แหละ เงินที่ให้ไปกินข้าวกลางวันแค่ วันล่ะ 50 บาท งั้นหนูก็คงไม่ได้กินข้าวกลางวัน เพื่อแลกกับเงิน 2,000กว่าบาทที่ยายยืมค้างไว้  ยายหนูกลับบ้านมาก็จะเอาอารมณ์มาลงที่หนูตลอด  จนหนูมีคำถามในใจว่าหนูอะเป็นหลานเขาแท้ๆไหม  เวลาทะเลาะกันชอบหาคำพูดที่ทำร้ายจิตใจตลอด  ชอบเอาคนอื่นมาเปรียบเทียบ เช่นน้องเรา ยายมักจะพูดว่า ก็นิสัยมันไม่เหมือนไง  เห้อ ฟังแล้วก็จุกอก หนูพยายามทำดีแค่ไหน มันก็คงไม่ดีพอสำหรับยายเลย ยายบอกว่าแค่นี้ก็ทวง ถ้ามีงานทำไม่ไล่กูออกบ้านหรอ?  เอาง่ายๆวันนี้ทะเลาะกันแค่เรื่องสายชาร์จมือถือยาย   ทั้งๆที่แฟนน้องสาวยืมไปบ้าน และมาพูดว่า อยู่กันทั้งวันทำไม่ชาร์จ หนูอธิบายไป1 รอบ ว่ารอหนูพักท้องจากการจากการกินมาม่าได้ไหม เดี๋ยวหนูชาร์จให้ วันนี้หนูไม่นอน หนูต้องรอท้องย่อยและใส่ยาสอดในช่องคลอดก่อน ยายประชดไม่ต้องชาร์จมันล่ะ ปล่อยมันแบตหมด ไม่ต้องใช้มัน  หนูก็งงไงว่าทำไมต้องอารมณ์เสีย และหงุดหงิดใส่ ยายจะทำแบบนี้ประจำ แล้วเอาเราเป็นสนามรองรับอารมณ์   ต้องรอแม่มาบอกถึงจะเชื่อว่าแฟนน้องสาวยืมไป  เรานอนร้องไห้อย่างเดียว เสียใจ และจุกอกในสิ่งที่ยายพูดออกมา  อยากทราบว่าครอบครัวบ้านอื่นเป็นแบบนี้ไหมคะ หรือหนูควรกินยาฆ่าตัวตายดี ยายถึงจะเห็นว่าหนูมีความดีบ้าง🥺