"ฝากจดหมายนี่ไปให้พี่เจ้าหน่อย" นายนาทู่บอกกับนางสาวมาโฟ่

มาโฟ่ "จีบพี่เรา เค เดี๋ยวจัดการให้"

นาทู่ "ไม่หวงพี่สาวไรเลย ใช้ไม่ได้มาก"

วันต่อมา ณ โรงฆ่าหมู

นาทู่ "ตกลงพี่สาวเจ้าว่าไงบ้าง"

มาโฟ่ "เราไม่ได้ให้พี่สาว เราเปิดอ่านเอง"

นาทู่ "รู้เลยดิ"

มาโฟ่ "ใช่ รู้แล้วว่านั่นเป็นจดหมายขู่ฆ่าไม่ใช่จดหมายจีบ"

เจ้าของโรงฆ่าหมูก็มา

เจ้าของฯ "วันนี้ฆ่าหมูกันไปเยอะมาก ขยันกันดี"

แล้วเจ้าของโรงฆ่าหมูก็ไปเดินตลาดต่อไป

มาโฟ่ "แต่ไร้ประโยชน์เสียแล้ว เพราะพี่สาวเราตายไปได้ปีนึงละ"

นาทู่ "มีคนชิงฆ่าก่อนเราหรือนี่"

มาโฟ่ "นั่นล่ะปริศนา ใครคือคนฆ่าพี่สาวเรา"

ทั้ง 2 เลยไปสืบกัน

มาโฟ่ "เราสงสัยว่าจะเป็นครูงูงู"

นาทู่ "ครูงูงูที่สอนวิชาไสยศาสตร์เนี่ยนะ ไม่น่าเป็นบุคคลต้องสงสัยได้นะ"

มาโฟ่ "เราเคยเห็นครูงูงูเอามีดแทงคอพี่สาวเราทะลุมาแล้ว แต่ตอนนั้นพี่สาวเราไม่ตาย"

นาทู่ "อาจจะหยอกเล่นกันเฉย ๆ ก็ได้ม้าง"

มาโฟ่ "จึงต้องมาที่บ้านครูงูงูนี่แหละ"

ทั้ง 2 พบว่าบ้านไม่มีคนอยู่ เลยระเบิดประตูเข้าไปข้างในกัน

มาโฟ่ "เพื่อความง่าย เราจะเผาสิ่งที่ไม่ใช่หลักฐานให้หมดเลยละกัน"

แต่นายนาทู่สะกิดนางสาวมาโฟ่ให้ดูข้อความบนกำแพงเสียก่อน โดยมีข้อความว่า

"ใช่แล้วเราฆ่าพี่สาวเจ้าเอง เพราะงั้นไม่ต้องเผาไรแล้ว"

นาทู่ "เค หายสงสัยแล้วใช่ม่า"

ฟาโม่ "ก็ตามนั้น งั้นเผาบ้านทิ้งเพื่อตอบแทนครูงูงูที่ให้คำตอบพวกเราละกัน"