โรงเรียนฝึกนักบินอวกาศได้เชิญนายพุ้ย ผู้ซึ่งเป็นนักบินในตำนานมาเป็นครูฝึก
ผอ. "เห็นว่าไปลงทุนทำธุรกิจปลากรอบกระป๋องร่ำรวยจนติดท็อป 10 ของจักรวาลมา"
พุ้ย "ใช่ มาให้เป็นครูฝึกนี่มีเงินจ้างอ่อ"
ผอ. "ให้ทำฟรี ประเทศบังคับให้เจ้าทำ"
พุ้ย "ได้ แล้วคอยดู"
นายพุ้ยก็สอนไป ๆ และกิจการให้คนอื่นดูแลและเจ๊งลงในเวลาไม่นาน
พุ้ย "เราเหลือเงิน 0 บาทแล้ว"
นักเรียน 88 "แล้วเย็นนี้จะกินไร?"
พุ้ย "คงต้องกรอกน้ำดื่มไปประทังหิว"
3 วันต่อมานายพุ้ยก็หมดสติ ณ โรงพยาบาล
ผอ. "เจ้าต้องทำงานหาเงินใช้หนี้ค่ารักษา ซึ่งก็ทำไม่ได้ เพราะติดเป็นครูฝึกของเราอยู่"
พุ้ย "งั้นต้องทำไง?"
ผอ. "ดอกเบี้ยร้อยละ 20 ต่อเดือน หากขึ้นไปถึง 1 ล้านบาทเจ้าต้องถูกบังคับมาเป็นภารโรงโรงพยาบาล"
พุ้ย "แต่ติดเป็นครูฝึกเนี่ยดิ"
ผอ. "ปัญหานั้นเราจะต้องแก้กันต่อไป"
หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว ผอ. ก็นำข้อสรุปมาบอกนายพุ้ย
ผอ. "ตกลงเราจะให้เงินเดือนเจ้าแล้ว จำนวนเงินประมาณทำให้หนี้เจ้าไม่ถึง 1 ล้านบาทภายใน 1 เดือน"
พุ้ย "หลังจากนั้นล่ะ"
ผอ. "เนื่องจากเจ้าไม่มีข้าวกิน กินแต่น้ำก็น่าจะอยู่ได้ไม่เกินเดือน เมื่อเจ้าตายแล้วก็ถือว่าจบกัน"
พุ้ย "แล้วหนี้โรงพยาบาลล่ะ"
ผอ. "นั่นเป็นปัญหาของโรงพยาบาลน่ะ ไม่เกี่ยวกะทางเรา"
แต่หลังจากทำหน้าที่สอนไปได้ 6 วันนายพุ้ยก็ตายลง
ณ ปรโลก
คนเฝ้าประตู "เจ้ามีทางเลือก 2 ทาง"
พุ้ย "ว่ามา"
คนเฝ้าประตู "1. ไปเกิดเป็นหมูให้คนกิน 2. เกิดเป็นพยาธิอยู่ในลำใส้คน"
พุ้ย "เลือกไม่อยากเลยเป็นพยาธิดิเป็นอิสระ ไม่ต้องอยู่ในคำสั่งใคร"
คนเฝ้าประตู "ดีมาก เจ้าได้เกิดเป็นหมูเดี๋ยวนี้"
พุ้ย "ได้เป็นในสิ่งที่ไม่ได้เลือก สมเป็นปรโลก"
เมื่อนายพุ้ยเกิดเป็นหมูแล้วก็ลืมอดีตชาติจนหมดสิ้น
หมู 3 "เรากำลังถูกหลอก บั้นปลายสุดท้ายในชีวิตของเราคือโดนทุบหัวและถูกเชือด"
หมู 8 "ฟาร์มชาวบ้านเลี้ยงสินะแย่ การฆ่าไม่ได้มาตรฐาน"
พุ้ย "ไร้สาระ เกิดมาเราไม่เคยเจอเรื่องเลวร้ายงั้น มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน"
นิทานก่อนนอน 134
ผอ. "เห็นว่าไปลงทุนทำธุรกิจปลากรอบกระป๋องร่ำรวยจนติดท็อป 10 ของจักรวาลมา"
พุ้ย "ใช่ มาให้เป็นครูฝึกนี่มีเงินจ้างอ่อ"
ผอ. "ให้ทำฟรี ประเทศบังคับให้เจ้าทำ"
พุ้ย "ได้ แล้วคอยดู"
นายพุ้ยก็สอนไป ๆ และกิจการให้คนอื่นดูแลและเจ๊งลงในเวลาไม่นาน
พุ้ย "เราเหลือเงิน 0 บาทแล้ว"
นักเรียน 88 "แล้วเย็นนี้จะกินไร?"
พุ้ย "คงต้องกรอกน้ำดื่มไปประทังหิว"
3 วันต่อมานายพุ้ยก็หมดสติ ณ โรงพยาบาล
ผอ. "เจ้าต้องทำงานหาเงินใช้หนี้ค่ารักษา ซึ่งก็ทำไม่ได้ เพราะติดเป็นครูฝึกของเราอยู่"
พุ้ย "งั้นต้องทำไง?"
ผอ. "ดอกเบี้ยร้อยละ 20 ต่อเดือน หากขึ้นไปถึง 1 ล้านบาทเจ้าต้องถูกบังคับมาเป็นภารโรงโรงพยาบาล"
พุ้ย "แต่ติดเป็นครูฝึกเนี่ยดิ"
ผอ. "ปัญหานั้นเราจะต้องแก้กันต่อไป"
หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว ผอ. ก็นำข้อสรุปมาบอกนายพุ้ย
ผอ. "ตกลงเราจะให้เงินเดือนเจ้าแล้ว จำนวนเงินประมาณทำให้หนี้เจ้าไม่ถึง 1 ล้านบาทภายใน 1 เดือน"
พุ้ย "หลังจากนั้นล่ะ"
ผอ. "เนื่องจากเจ้าไม่มีข้าวกิน กินแต่น้ำก็น่าจะอยู่ได้ไม่เกินเดือน เมื่อเจ้าตายแล้วก็ถือว่าจบกัน"
พุ้ย "แล้วหนี้โรงพยาบาลล่ะ"
ผอ. "นั่นเป็นปัญหาของโรงพยาบาลน่ะ ไม่เกี่ยวกะทางเรา"
แต่หลังจากทำหน้าที่สอนไปได้ 6 วันนายพุ้ยก็ตายลง
ณ ปรโลก
คนเฝ้าประตู "เจ้ามีทางเลือก 2 ทาง"
พุ้ย "ว่ามา"
คนเฝ้าประตู "1. ไปเกิดเป็นหมูให้คนกิน 2. เกิดเป็นพยาธิอยู่ในลำใส้คน"
พุ้ย "เลือกไม่อยากเลยเป็นพยาธิดิเป็นอิสระ ไม่ต้องอยู่ในคำสั่งใคร"
คนเฝ้าประตู "ดีมาก เจ้าได้เกิดเป็นหมูเดี๋ยวนี้"
พุ้ย "ได้เป็นในสิ่งที่ไม่ได้เลือก สมเป็นปรโลก"
เมื่อนายพุ้ยเกิดเป็นหมูแล้วก็ลืมอดีตชาติจนหมดสิ้น
หมู 3 "เรากำลังถูกหลอก บั้นปลายสุดท้ายในชีวิตของเราคือโดนทุบหัวและถูกเชือด"
หมู 8 "ฟาร์มชาวบ้านเลี้ยงสินะแย่ การฆ่าไม่ได้มาตรฐาน"
พุ้ย "ไร้สาระ เกิดมาเราไม่เคยเจอเรื่องเลวร้ายงั้น มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน"