ปีที่ผ่านสำหรับผมเหนื่อยมากกับหลายเรื่องทั้งเรื่องการเรียนและก็เรื่องเงิน ต้องส่งตัวเองเรียนฐานะทางบ้านก็ไม่ดี ผมอดทนมากบ้างวันกินข้าวแค่ข้าวเย็น บางวันไม่ได้กิน งานพาสไทม์ทำนะครับแต่บ้างทีก็ทำไม่ได้ผมเรียน จ.-ศ. 08.00-18.00 น. ส.-อา. บางวันก็ต้องไปเรียน ก็คือหางานทำไม่ได้เลย เคยคิดที่จะลงงาน 20.00 เลิก 05.00 น. แต่เจ้าของร้านหลายร้านไม่ผมทำเพราะ เค้ากลัวผมไม่จะไหวเอามันก็จริงครับ แต่ผมก็อยากทำงานนะครับ เพราะที่บ้านเค้าไม่ได้ให้เงินเลย ถึงผมจะบอกว่ามันไม่พอแล้วก็ตาม ผมได้ทุนเรียนนะครับ แต่มันก็ไม่พอใช้สักเท่าไหร่ผมต้องแบ่งเงินไปให้น้องสาวได้เรียนอีก เพราะแม่ก็ไม่ค่อยได้ให้น้องสาว พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก แม่มีพ่อใหม่เค้ามีลูกกันเค้าก็สนใจแต่ลูกเค้า ผมกับน้องสาวได้แต่กัดฟันสู้ว่าเราต้องเรียนให้จบ ผมสู้สุดๆงานอะไรที่ทำได้เงินตั้งแต่ต้นปียันปลายปีผมทำหมด เด็กเสริฟ ล้างจาน ทำขนม พนักงานคล็กสินค้า ทุกอย่างที่ได้เงินทำหมด นี้ก็จะสินปีแล้วผมร้องไห้เสียใจอยู่ทุกวัน บ้างทีผมต้องโทรไปร้องไห้กับน้องสาวสองคน เพราะทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ผมข้างชำระค่าปรับหอพักเพราะจ่ายช้าอยู่อีก 4,000 ผมหมดหนทางจริงๆ ไม่รู้จะหาเงินไหนมาจ่ายกลัวจะโดนไล่ให้ไปนอนข้างถนนอยู่ครับ บอกแม่เค้าก็ช่วยอะไรไม่ได้ได้แต่ให้เหตุผลว่าไม่มี งานก็ทำไม่ได้เพราะติดเรียน ส.-อา. ที่ทำได้ก็ต้องเก็บไว้กินในสัปดาห์เดี๋ยวจะตายเอา

  ใครที่กำลังท้อใจหรือรู้สึกหมดกำละงใจกับปีที่ผ่านมา ผมขอเป็นกำลังใจให้นะครับ คิดว่สอย่างน้อยมันก็มีคนที่ลำบากมากกว่าเรา สู้ๆนะครับเป็นกำลังใจให้ตัวเองและก่อนคนอื่นๆด้วย