ขอเกริ่นก่อนนะคะ เรากับแฟนเคยคบกันตอนจบม.6 ก็ประมาณ 3 ปี แล้วก็เลิกกัน เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วเค้าก็มีคนอื่น (คนใหม่ก็รู้อยู่แล้วว่ามีแฟนแล้วแต่ก็รับบทเป็นคนใจกว้างรับได้ รอเราเลิกกัน )

ตอนที่เลิกกันไปก็มีคุยกันเรื่อยๆและเค้าก็มีคนอื่นแต่ก็ยังไม่เลิกทักมาหาเรายังคุยกันเราก็รักเค้ามากก็ทนอยู่ซักพัก
จนเราเริ่มมีแฟนใหม่ พอเค้ารู้ก็รับไม่ได้เลยเลิกติดต่อมา (งงเลิกกันแล้วเค้าก็มีคนอื่นอยู่แต่จะมารับเราไม่ได้) 
ระหว่างที่ต่างคนต่างมีแฟนใหม่ก็ไม่ลืมกันเลยและเราก็ยังรักเค้าอยู่ไม่ได้อยากครอบครอง แค่เห็นเค้ามีความสุขก็ดีแล้ว (น้ำเน่าชะมัด แต่มันคือความจริง)
เราก็เลิกกับแฟนใหม่เพราะลืมแฟนเก่าไม่ได้และก็สงสารเค้าด้วยก็จบกันไปแล้วเราก็โสดมาเป็นปี 

จนกระทั่งได้กลับมาเจอกันอีกครั้งเค้าบวชและก็รู้สึกผิดกับเราเลยอยากเจอและอยากคุย  ก็ได้คุยกันและก็เล่าความในใจให้กันฟัง
ต่างคนต่างร้องไห้และเสียใจตลอดเวลาที่ผ่านมาเราไม่เคยไม่คิดถึงเค้าเลย คิดถึง ผิดหวังและเสียใจมาตลอด ...ต่างคนต่างรู้สึกเหมือนกัน
(ตอนนี้เค้ายังไม่เลิกกับแฟนใหม่นะคนที่ที่ทำให้เรากับเค้าเลิกกัน พอเค้ามาเจอกับเราอีกเค้าก็เลิกกับแฟนคนนั้นเลย)

.....จนมาเริ่มกันใหม่อีกแรกๆก็ดีมาก เราไม่รู้สึกเสียใจ ไม่ตื่นมาร้องไห้กลางดึก ไม่ต้องการเจอคนใหม่ๆอยากอยู่กับคนนี้ตลอดไป 555555
จนกระทั่งแฟนเราได้ทำงานอยู่คนละที่กับเรา และเค้าก็เริ่มมีคนมาชอบมาจีบ (แฟนเราหน้าตาดีระดับนึงและเป็นคนที่มีสเน่ห์มากๆสำหรับเราอะนะ)
ผญในแผนกอื่นทำงานที่เดียวกันมาจีบ ตอนแรกเราไม่รู้หรอก เซ้นผญ อะเน้อะ 555 หลังๆเวลาทะเลาะกันเค้าจะไม่สนใจไม่ใส่ใจ เรื่องนิดๆหน่อยๆก็หงุดหงิด ทำเหมือนกับเราทำอะไรผิดตลอด ไม่ค่ออยากคุยด้วยและเริ่มอยากกลับมาใส่น้ำหอม (เค้าเลิกฉีดน้ำหอมเพราะเราไม่ชอบน้ำหอมเวียนหัว)
....... และวันนั้นเราตกงานเลยมาอยู่กับแฟน แฟนเราก็ไปทำงานปกติไม่มีอะไรแต่จู่ๆแฟนเราก็บอกว่า วันนี้ขอใส่เสื้อตัวใหม่ไปนะ ไม่ใส่ตอนนี้ก็ไม่รู้จะใส่ตอนไหนเพราะทำแต่งานไม่มีโอกาสได้ใส่ เราก็คิดว่าแปลกๆแต่ก็ไม่อะไร ตอนเช้าก็ถ่ายรูปอยู่ที่ทำงานมาแล้วก็บ่นเรื่องหัวหน้า จนกระทั่งเราทักหาสายๆ ปกติจะตอบเพราะเป็นเวลาพักเค้าเงียบ เราก็เลยดูใน my find ... แฟนเราไม่ได้อยู่ที่ทำงานแต่อยู่เซ็นทรัล เราก็ไม่คิดนะว่ามีคนอื่น คิดว่าบ.พาไปกินข้าวเลยอยากแต่งตัวดีๆและไม่อยากบอกเรา ..เราทั้งโทรทักหาก็ไม่รับ เราเลยส่งข้อความไปว่า เราพร้อมแล้ว เลิกกันจริงๆซักทีเหอะ แล้วเค้าก็รีบอ่านแล้วก็ส่งรูปที่ทำงานให้ดู เราก็บอกว่าเลิกโกหกซักทีเหอะ  เรารู้เรื่องหมดแล้ว ....เค้าเลยบอกว่าเดี๋ยวกลับไปคุยด้วยนะ วันนั้นเค้าไปกินข้าว ดูหนัง มันเป็นวันหยุดนักขัตแต่เราไม่รู้ 5555 เรากินมาม่าอยู่ห้อง ซักผ้า ทำความสะอาด แต่เค้ากับไปกินข้าวมีความสุขกับคนอื่น .....แล้วเค้าก้ปิดเครื่องไป จนกลับมาห้องทะเลาะกันหนักมาก เค้าก็ขอโทษและขอโอกาสไม่ได้ตั้งใจ พลาดเองที่เผลอไป เรายิ่งแบบการนอกใจไม่มีหรอกมาพลาดอะไรอ่ะ สิ่งที่พลาดอย่างเดียวคือพลาดที่ฉันรู้แค่นั้นแหละ
.... เราก็เก็บของกลับ กทม ยืดเยื้อกันพอสมควรสุดท้ายเค้าก็ยอมไปส่ง เราร้องไห้เหมือนใจจะขาดเพราะไม่คิดว่าเค้าจะทำแบบนี้ เราร้องไห้หนักมากกกก
พอวันต่อมาเค้าเลิกงานก็มารับ เค้าขอโทษและขอโอกาสเราก็รักเค้าอ่ะก็ให้แต่เราก็อยู่ในความสัมพันธ์หวาดระแวง 1 เดือน 2 เดือน 3เดือน แฟนเราติดโควิด ทำไมถึงติดเราก็ไม่รู้แต่ที่รู้คือแฟนเราไปเล่นเกมส์กับอีนั่นตลอดเวลาตั้งแต่เช้า ตอนเย็น (ปกติจะเล่นด้วยกัน) หลังๆไม่ชวนเราเพราะเล่นกับคนอื่น เราตะหงิดใจเพราะมันไม่ชวนเรานี่แหละ ใช่จริงๆด้วย โดนอีกแล้ว 55 และเรากก็เห็นแฟนเราดูหนังโป๊ และไปซื้อบริการ 55555555 เราแบบโอ้โห เชี้ยไรวะเนี่ย เราไม่ติดนะจะดูหนังโป๊อะไรอ่ะ แต่ประเด็นคือมาห้ามเราไม่ให้ดูแต่ตัวเองไปดูอะนะ ช่วงหลังๆเราไม่ค่อยไม่ sex กันปกติอาทิตย์ละ 2 ครั้งได้มั้ง แค่นี้ก็รู้แล้ว แถมไปซื้อบริการอีก เห้อ.......... เราก็ทนต่อไปเพราะเลิกไม่ได้ จนล่าสุด เราไปเห็น กกน เงิน ของขวัญ บลาๆหลังรถ เค้าบอกว่าตั้งนานแล้วลืมเอาทิ้ง เราก็แบบยอมแล้วเราไมม่รู้เราควรรู้สึกยังไง เสียใจ ผิดหวัง เจ็บปวด โกรธ ทุกอย่างรวมกันไปหมด เราบอกเลิกตอนนี้ก็บล๊อคทุกสิ่งอย่าง อยากเริ่มต้นใหม่ อยากกลับมาเห็นค่าตัวเองและอยากมีใครซักคนที่รัก และใส่ใจเราจริงๆ ไม่ใช่แค่รัเพราะเราดี รักเพราะเรารักเค้ามากเลยไม่อยากเสียเราไป 

เราไม่รู้ว่าจะเดินออกมาได้มั้ย ไม่รู้จะทนคิดถึงเค้าได้หรือป่าว...