ก่อนจะมาทะเลาะกันได้เรากัยพ่อชอบมีปากเสียงกับพ่อเรื่องโทรศัพท์เรา เรากับคนติดโทรศัพท์หนักมาก จะไปไหนต้องเอาไปด้วยออกห่างไม่ได้เลย ออกห่างแล้วถ้าพ่อรู้พ่อจะใช้เวลานั้นเข้าห้องเราไปหาโทรศัพท์ละยึดไป!! ละหลังจากที่เราไม่เห็นมันอยู่ที่เดิมแล้วก็จะมีปากเสียงกับพ่อทำไมชอบบุกลุกความเป็นส่วนตัว ละเป็นแบบนี้มา2-3ปีได้ ละเราคิดว่า ห้องเราไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัวอีกแล้ว พอเป็นแบบนี้บ่อยขึ้นเวลาทะเลาะกันอีกำ่อก็มักจะพูดว่า“ถ้าจะทำตัวแบบนี้ไปเผชิญโลกภายนอกก็ทำอะไรไม่ได้วันเลืนเเต่กับโทรศัพท์ ถ้าอยู่กับกูไม่ช่วยพ่อแม่ทำงานที่มีอยู่ให้แล้วก็ไปทไอะไรไม่ได้หรอก ถ้าอยู่กับกูละบ่มักบ่อยากอยู่ สิไปไสกะไป กูให้เวลา2ปี (ตอนนี้เราเรอายุ16) สิไปไสกะได้ไป สิเฮ็ดหยังกะได้เฮ็ด ถ้าไปละบ่อยากเฮ็ดหยังกะไปเป็นขอทานซ่านไป” พ่อชอบพูดอะไรแบบนี้เป็นประจำเลย เรารู้สึกว่า พ่อไม่ใช่คนที่เรารู้สึกว่าไว้ใจอะไรได้เลย เวลามีปัญหาหรือเรื่องที่เราไม่สบายใจพ่อก็จะมองว่าเรื่องไร้สาระ,ปัญญาอ่อน เวลาเราป่วยหรือเป็นก็ตามพ่อก็จะบอกว่า“ถ้าตายไปกูกะบ่เสียดายชีวิตดอก ภาระกูสิได้บ่มี” เรารู้สึกว่าเรายังใช้ลูกเขาอีกมั้ย? (⁠｡⁠•́⁠︿⁠•̀⁠｡⁠)