เช้าวันนั้นเอง ในหมู่บ้านก็เกิดความโกลาหลขึ้น เมื่อทางบ้านของสร้อยออกตามหาหญิงสาวที่หายตัวไปตั้งแต่เมื่อเย็นวาน พรานถมพอรู้ข่าวก็เกิดใจไม่ดี เขาตรงรี่ไปทางบ้านของพรานเยี่ยมทันที

“ไอ้เยี่ยม เอ็งอยู่บ้านหรือเปล่า ออกมาหาข้าหน่อย ข้ามาบอกข่าวเรื่องพ่อของเอ็ง”

เขาไม่กล้าเข้าไปในบริเวณบ้านอีก ด้วยเกรงฤทธิ์ของนางตานีที่มีมากขึ้นหากอยู่ภายในอาณาบริเวณของตน และคอยควบคุมเพื่อนของตนอยู่ จึงยืนเรียกอยู่หน้าประตูรั้วบ้าน สักครู่พรานเยี่ยมถึงโผล่หน้าออกมาดูที่ระเบียง

“พ่อข้ามีเรื่องอะไรวะ”

“แกป่วยหนัก เมื่อเย็นวาน นังสร้อยมันบอกว่าจะมาบอกข่าวเรื่องนี้กับเอ็ง แล้วมันก็หายตัวไปทั้งคืน ในหมู่บ้านเขากำลังตามหากันอยู่ เมื่อวานเอ็งได้เจอกับมันมั่งไหมวะ” รีบร้องถามอย่างร้อนใจ สังหรณ์ว่าจะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายขึ้นกับสร้อย อันเนื่องมาจากอิทธิฤทธิ์ของนางตานี

พรานเยี่ยมทำหน้างง แต่เพราะได้ยินว่าพ่อตัวเองป่วย และสร้อยมาหายตัวไป ทำให้เขายอมเดินกระย่องกระแย่งลงบันไดมาหาเพื่อนที่ประตูรั้วบ้าน พรานถมเห็นสภาพของเพื่อนแล้วก็ให้นึกสังเวชใจ ในร่างกายอันผ่ายผอมลงอีก ใบหน้าดำคล้ำซูบตอบเหลือแต่ลูกตาที่ดูเบิกกว้างออกจนน่ากลัว

“ไม่เห็นนี่ สร้อยไม่ได้มาที่นี่”

“ตายห่ะแล้ว!” พรานถมสบถออกมาทันที คิดไปในทางที่ไม่ดี เพราะเมื่อคืนนี้นางตานีได้ฝากคำอาฆาตเอาไว้ ว่าหากใครเข้ามายุ่งกับเรื่องตนจะฆ่าทิ้งให้หมดทุกคน

“พ่อเอ็งป่วยหนัก สร้อยมันขันอาสามาบอกเอ็งให้ แล้วมันก็หายไปทั้งคืน ถ้างั้นเอ็งรีบไปกับข้า ไปดูพ่อเอ็งก่อน แล้วเราค่อยไปหาสร้อยด้วยกันกับชาวบ้าน”

พรานเยี่ยมทำท่าลังเลละล้าละลัง หันมองไปทางในบ้าน แต่ด้วยความที่เป็นห่วงพ่อกับสร้อย เขาจึงตัดสินใจจะออกจากบ้านไปกับพรานถม

“ขอข้าขึ้นไปเอาถุงย่ามบนบ้านก่อนนะ” ยังทำท่าจะกลับขึ้นบ้านไปอีก หวังจะไปบอกสา พรานถมรีบคว้าแขนไว้ ดึงเพื่อนให้ออกมาพ้นประตูรั้วบ้าน

“ไม่ต้องหรอก เรารีบไปกันเถอะ พ่อเอ็งไม่มีใครดู นังสร้อยที่เคยดูแลมันก็หายตัวไป เอ็งไม่ห่วงพ่อเอ็งหรือไง”

ว่าพลางก็ลากแขนเพื่อนให้เดินห่างออกจากบ้านมาโดยเร็ว พรานเยี่ยมยังไม่วายเหลียวมองไปทางบ้าน แต่ก็ต้องยอมเดินตามเพื่อนด้วยความที่เป็นห่วงพ่อ

เมื่อคนทั้งสองเดินจากไปแล้ว ภายในบ้านก็ปรากฏร่างราง ๆ ของนางตานีสาขึ้น เธอมองตามหลังไปด้วยดวงตาอันแข็งกร้าว แค่นเสียงลอดไรฟันออกมา
“รนหาที่อีกคนแล้วนะพรานถม แกไม่ได้ตายดีแน่”

และพอชายหนุ่มทั้งสองคนเดินผ่านมาทางหนองน้ำที่มีน้ำไม่ลึกมากนัก สายตาของพรานถมก็สะดุดเข้ากับร่างหนึ่งลอยกระเพื่อมอยู่ใกล้ตลิ่ง เขาใจหายวาบเมื่อเห็นเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่บนร่างนั้น

“ไอ้เยี่ยม นั่นมันสร้อยนี่” ทั้งคู่รีบลงไปในน้ำ พรานถมช้อนร่างนั้นขึ้นมาดู พอเห็นใบหน้าซีดขาวของคนในน้ำก็ร้องลั่นออกมา

“นังสร้อยนี่หว่า ใช่เอ็งจริง ๆ ด้วย”

หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็วุ่นวายอลหม่านไปทั้งหมู่บ้าน เมื่อสองพรานช่วยกันอุ้มร่างของสร้อยวิ่งเข้ามาในหมู่บ้าน บรรดาญาติพี่น้องของคนตายต่างกรีดร้องกันระงม เมื่อเห็นร่างไร้วิญญาณของลูกหลานตัวเอง ซักถามกันเสียงขรม พรานถมเล่าไปตามความเป็นจริง ว่าสร้อยไปบอกข่าวเรื่องลุงหมื่นแก้วไม่สบายแก่พรานเยี่ยม แต่เธอไปไม่ถึง คงเกิดพลัดตกลงน้ำจนจมน้ำตายไปก่อน พวกชาวบ้านต่างโจษขานไปต่าง ๆ นานา เริ่มสงสัยกันว่าทำไมสร้อยถึงจมน้ำตาย เพราะน้ำในหนองก็ไม่ได้ลึกมากนัก ที่สำคัญ แถวนั้นก็มีคนเดินไปหากันแล้ว แต่กลับไม่พบอะไร ทุกคนต่างเศร้าโศกเสียใจ โดยเฉพาะพรานถมที่รู้ดีว่าสร้อยตายเพราะฝีมือใคร นึกเจ็บใจที่ไม่มาบอกพรานเยี่ยมด้วยตนเอง ทำให้สร้อยต้องมาพลอยรับเคราะห์ถูกนางตานีเล่นงานจนถึงตาย

การตายของสร้อยยิ่งทำให้พรานถมมีความมุ่งมั่นตั้งใจ ในอันที่จะทำให้พรานเยี่ยมหลุดพ้นจากมนต์เสน่ห์ของนางตานี เขาจึงวางแผนกับลุงหมื่นแก้ว พยายามหน่วงเหนี่ยวพรานเยี่ยมไว้ไม่ให้กลับไปบ้านที่กลางไร่ แล้วหลอกล่อให้พรานเยี่ยมพาพ่อไปหาหมอคาถา ลุงหมื่นแก้วแกล้งทำทีว่าป่วยหนัก นอนครางฮือ ๆ บอกลูกชายว่าอยากไปหาหมอโดยเร็ว

“ข้าจะกลับไปเอาของที่บ้านก่อน” พรานเยี่ยมห่วงหน้าพะวงหลัง เขายังนึกถึงเมียรักที่รออยู่ในบ้าน อยากจะกลับไปบอกกล่าวแก่เธอเสียก่อน

“เอ็งจะไปหาสาใช่ไหมล่ะ ไอ้เยี่ยม”

พรานถมจ้องหน้าเพื่อน ถามออกมาตรง ๆ พรานเยี่ยมหลบตาเพื่อนที่รู้ทัน พรานถมย่อมรู้ว่าเขากับสาได้อยู่กินเป็นผัวเมียกันแล้ว 

“ข้าแค่จะไปเอาของดีติดตัวไปด้วยเท่านั้นเอง”

“อย่ามาเฉไฉ ข้ารู้ว่าสาอยู่กับเอ็ง แต่ถ้าไม่รีบไปเดี๋ยวพ่อเอ็งก็เป็นอะไรตามสร้อยไปอีกคนหรอก” พรานถมขู่ 

พอพูดถึงสร้อย พรานเยี่ยมก็เอ่ยออกมาอย่างเสียใจ

“สงสารสร้อยจัง ต้องมาตายเพราะข้าแท้ ๆ”

“ใช่ สร้อยตายเพราะเอ็ง ดังนั้นเอ็งจะต้องรีบพาพ่อไปหาพ่อหมอที่ปางไม้ วิญญาณของสร้อยมันคงจะดีใจ พลอยอนุโมทนาสาธุไปด้วย เอ็งต้องไม่ทำให้สร้อยมันตายเปล่า ไม่ต้องกลับไปที่บ้านแล้ว เราไปกันเดี๋ยวนี้เลย เสร็จธุระเรื่องพ่อเอ็ง จะได้ไปช่วยงานศพของสร้อยกัน”

พรานเยี่ยมซึ่งเริ่มมีสติดีขึ้นบ้าง เพราะอยู่ห่างจากมนตร์ของนางตานีออกมา จึงหมดหนทางจะปฏิเสธ เขาเอาพ่อซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของพรานถม พากันขับขี่ไปยังที่พักของหมอคาถาทันที

ติดตามเรื่องราวต่อได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ https://youtu.be/9TylyRla_vo