คืออย่างที่ตั้งหัวข้อเลยค่ะ คือสงสัยว่าเเบบนี้ควรไปพบจิตแพทย์ไหมคะ ​ช่วงปีกว่าๆมานี้รู้สึกว่าตัวเองเศร้าบ่อยมากโดยไม่ค่อยมีสาเหตุ บางทีก็คิดเรื่องที่มันเคยเกิดขึ้นมาเเล้ว บางทีก็คิดเรื่องที่มันยังไม่เ

ทำไมตอนเป็นเเฟนกันเเรกๆถึงดูเข้าใจรับได้ทุกอย่างเเต่พอเริ่มเข้าปีที่2อะไรๆก้อดู้เเย่ลงเเย่ไปหมดไม่เคยเห็นตรงกันสักทีคับมันเป็นที่อะไรหรอคับรึว่าผมคิดไปเอง

ผมไม่ค่อยออกข้างนอก​ เเต่วันนี้เพื่อนมานั่งเล่นด้วยก็ปกติดีครับ​ เเต่พอผ่านไปสักพัก​ผมก็รู้สึกดิ่ง​ จนเพื่อนทักว่าเป็นอะไร​ เเต่ผมตอบไม่เป็นอะไรก็ปกติดี​  เพื่อนกลับไปเเล้วผมก็นั่งคิดว่าตัวเองเป็

เราจะรู้สึกเหนื่อยกับปัญหาในชีวิต เหนื่อยใจ เหนื่อยในหลายๆเรื่อง เวลาอยู่คนเดียวเราจะรู้สึกดิ่ง พยายามฟังเพลง หาอ่านอะไรที่ทำให้เศร้า ทำให้ร้องไห้ ไม่รู้สิ รู้สึกอยากจะร้องไห้ตลอดเวลาอยู่คนเดียว คิดมา

เราไม่เคยเป็นเเบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เเต่ตั้งเเต่ปิดเทอมมาเดือนนึงเราระเเวงมาตลอดว่าปิดเทอมจะมีเพื่อนทักมามั้ย เรากลัวไม่มีใครทักมาหาเรา ซึ่งมันก็มีทักมาบ้างเเต่พอเวลาที่เขาทักมาเเล้วสิ้นสุดบทสนทนาเราก็จะ

คือเราเป็นคนที่เหมือนมีปมค่ะ เนื่องจากเเฟนคนก่อนๆมันค่อนข้างเเย่ ตัวเราเองก็โดนนอกใจหลายรอบ มันเริ่มทำให้เราเป็นคนที่เวลารู้สึกไม่มั่นใจกับคนนี้เราก็จะเริ่มหาคนใหม่มารอตลอดค่ะ มันจะวนเป็นเเบบนี้บ่อยมา

คือว่าช่วงนี่หนูมีปัญหาเรื่องจิตใจกับความรู้สึกจากเหตุการณ์ความรักล่าสุด(เลิกไม่ดี)อ่ะค่ะ ช่วงเเรกที่เลิกหนูคิดว่าหนูจัดการได้ เเต่ไปๆมาๆมันไม่ไหวอ่ะค่ะ เเบบหนูเเค้นอ่ะค่ะ หนูทำไรไม่ได้เลย หนูต้องการค

ช่วงนี้รู้สึกคิดถึงเเต่เรื่องในอดีตตลอดเวลา ทั้งเรื่องดีๆเเละไม่ดีเเต่มันกลับรู้สึกมันดีกว่าปัจจุบัน วันๆนึงคิดบ่อยมากรู้สึกดีตอนคิด เเต่พอเลิกคิดก็รู้สึกเเย่ ไม่อยากจมกับอดีตเเบบนี้ ใครพอมีเเนวคิดให้

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งเเต่ม1เรียนรรเดียวกัน รู้ไส้รู้พุงกันหมดทุกอย่าง ความรู้สึกนึกคิดก้อเหมือนกัน พ่อเเม่สนิทกัน เรากับเขาเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆเเทบไม่มีความลับต่อกันเลย ในกลุ่มเรา