เราไม่เคยเป็นเเบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เเต่ตั้งเเต่ปิดเทอมมาเดือนนึงเราระเเวงมาตลอดว่าปิดเทอมจะมีเพื่อนทักมามั้ย เรากลัวไม่มีใครทักมาหาเรา ซึ่งมันก็มีทักมาบ้างเเต่พอเวลาที่เขาทักมาเเล้วสิ้นสุดบทสนทนาเราก็จะคิดมากว่าเขาจะไม่ทักมาอีกเเล้วหรือเปล่า เเละบางทีเราคิดมากเจอเรื่องไม่ดีเราก็จะไปเล่าให้เพื่อนฟังเเล้วเราก็คิดมากว่าเพื่อนจะไม่อยากคุยกับเราอีกหรือเปล่าที่เรามาเล่าเรื่องเเบบนี้บ่อยๆ เราปล่อยพลังงานลบหรือเปล่า เรารู้สึกเราเเคร์คนอื่นมากๆเลยอ่ะค่ะทุกเช้าจะเช็คข้อความว่ามีคนทักมามั้ยมีคนเเชร์คลิปอะไรให้ดูหรือเปล่า วันไหนที่มีคนส่งมาก็จะดีใจมาก วันไหนไม่มีจะนอยด์ๆบางวันนอยด์ถึงกับร้องไห้เลยก็มีค่ะ เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเราถึงเป็นเเบบนี้ได้ทั้งๆที่เเต่ก่อนเราไม่เล่นโซเชียลเรายังไม่คิดมากเรื่องจะโดนเพื่อนทิ้ง ทำไมตอนนี้เราถึงคิดไม่ตกเลยคะ จะจัดการกับความคิดยังไงได้บ้างคะ (เราเจอเหตุการณ์ไม่ดีเกี่ยวกับเพื่อนมาตอนก่อนปิดเทอมด้วยค่ะเรารู้สึกไม่มีเพื่อนสนิทที่สามารถเล่าเรื่องให้ฟังได้เลยซักคน จริงๆมีนะคะเเต่รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่เหลี่ยมมากเลยค่ะเราโดนมาหลายรอบเเล้วพอไปปรึกษาเพื่อนคนอื่นก็ดูจะไม่มีใครเข้าใจจริงๆ) เราเป็นมาเป็นเดือนเเล้วปรึกษาพ่อเเม่ก็ดูจะไม่มีใครเข้าใจ ใครก็ได้ช่วยเราทีค่ะเราอยากเลิกมีความคิดเเบบนี้เราทรมาณเหลือเกิน