คือที่บ้านเราเป็นร้านขายของเราควรทำไงดีคะ คนที่บ้านไม่ค่อยอยู่บ้านกันปล่อยให้เราอยู่คนเดียวตลอด พอเขากลับมาเขาก็จะบ่นหรือด่าเราบอกว่าเราทำให้เขาเหนื่อยเขาไม่คิดว่าเราเหนื่อยบ้างหรอคะอยู่บ้านขายของคนเดียวง่วงก็นอนไม่ได้ที่บ้านให้นอน4ทุ่มกว่าตื่นตี5ถ้าเราตื่นสายเขาจะว่าเราไม่มีความรับผิดชอบ ทำตัวขี้เกียจเเล้วเอาเราไม่เปรียบ พอเราจะไปไหนกับเพื่อนเขาก็ไม่ให้ไป หวงห้ามเราตลอดเราอยากทำสิ่งที่เราชอบเขาก็ไม่ให้ทำงานบ้านทุกๆอย่างเป็นของเราหมดเลย เราเป็นเด็ก13ที่อยากมีอิสระเราไม่เคยได้รับมันเลย เราต้องอยู่ในเขตคนที่บ้าน วันเกิดเรายังตามใจเราไม่ได้เลยวันเกิดก็ไม่ได้จัดอยากไปไหนก็ไม่พาทุกวันนี้มีแม่คอยเป็นกำลังใจให้เรากับแม่แยกกันอยู่ เราโดนบ่นเช้าเย็น บ้างทีเขาโกรธเราเขาก็จะตีทุบตบเรา เราไม่ค่อยชอบสิ่งที่เขาทำกับเราเลย เราอยากไปอยู่กับแม่มากๆ คิดจะฆ่าตัวตายหลายรอบเเล้วแต่ทำไม่ได้ โรคซึมเศร้าก็จะเป็น มีแต่คนบอกว่าเกิดเป็นหลานบ้านนี้ดีจะตาย ถ้ามันดีเราก็อยากให้เขาลองมาเป็นมันเหนื่อยมาก เราไม่อยากให้โรงเรียนปิดเลยสักวันเพราะโรงเรียนกลายเป็นเซฟโซนของเราไปแล้วอยู่โรงเรียนเจอเพื่อนมีเพื่อนคุยเราก็มีความสุขมากๆ แต่อยู่ที่บ้านจะโดนชี้ใช้แล้วโดนบ่น เขาไม่เคยจะถามว่าเราเหนื่อยบ้างไหมหรืออะไรบ้าง เขารู้อยากเดียวคือ เขาเหนื่อยเขาต้องพักแต่เราต้องทำ เราอยากหนีออกไปมากๆแต่ทำไมไม่ได้ เราทำไงดีคะ😭