เเม่ชอบบ่นค่ะ บ่นทุกเรื่องด่าทุกเรื่อง เช่น ไม่ปิดประตูบ้านให้สนิท เขาก็จะตะโกนด่าออกมาเลยค่ะ มีครั้งหนึ่งที่เขาไล่หนูออกจากบ้านเพราะลืมเก็บผ้าค่ะ หนูมีน้องสองคนค่ะ มีครั้งหนึ่งที่หนูปิดเทอมไวก่อนน้องหนึ่งวัน วันนั้นเป็นวันศุกร์ น้องเขาตื่นสาย หนูเองก็ตื่นสายค่ะ ประมาณเเปดโมงเช้า ปกติหนูเป็นคนปลุกค่ะ เพราะไม่มีใครตื่น เเต่ครั้งนี้หนูไม่ได้ปลุกเพราะคิดว่าเป็นวันหยุดเลยตื่นสาย เขาไม่ด่าน้องที่ตื่นสาย เเต่ด่าหนู เขาบอกหนูว่าเห็นเเก่ตัว ทำไมไม่ปลุก ตัวเองควรรู้เพราะปกติตื่นเวลานี้ หนูเคยบอกเเม่ค่อนข้างหลายครั้ง เขาก็บอกว่าจะปรับปรุงตัว เเต่ก็เหมือนเดิม หนูต้องฟังเเม่ด่าทุกวันค่ะ หนูไม่ได้โต้เถียงอะไรไป เพราะถึงเขาผิด เขาก็ไม่ยอมรับ ถึงหนูพูดอะไรออกไปก็เหมือนไปเพิ่มไฟให้เขา เขาด่าหนูสารพัดค่ะ ไม่สมควรเกิดมา ไม่ก็ทำไมไม่ทำเเท้งตั้งเเต่ตอนนั้นเลย คือต้องบอกก่อนว่าหนูเป็นลูกติดเเม่ค่ะ น้องสองคนของหนูก็คนละพ่อหมด ทำไมต้องถึงขนาดนี้หนูก็ไม่เคยเข้าใจ หนูเหนื่อยที่ต้องมาฟังเเบบนี้ คำที่แม่ด่าออกมาเเต่ละครั้ง หนูก็ไม่รู้ว่าเขาสามารถพูดโดยที่ไม่รู้สึกอะไรได้ยังไง เเต่ก่อนหนูร้องไห้เพราะคำพูดของเเม่บ่อยมาก ตอนนี้ไม่เเล้วค่ะ เหมือนความเคยชิน หนูซื้อหนังสือการ์ตูนมาค่ะ เป็นเงินของหนูเอง เพราะมันเป็นสิ่งที่ฮีลใจหนู เขาก็มาพูดว่า อะไรไร้สาระ ซื้อมาเปลืองเงิน หนูก็ยอมรับว่ามันไร้สาระ หนูวางหนังสือบนพื้นเรียงกันหลาย ๆ ชั้นเพราะไม่มีชั้นวางของ/หนังสือ เขาโกรธอะไรหนูสักอย่างค่ะ ก็เลยเข้าห้องหนูเเล้วก็เตะหนังสือค่ะ หนูเป็นคนที่รักหนังสือมาก พอเห็นอย่างนั้นเหมือนใจสลาย ด้วยความที่โกรธมาก หนูผลักเขาออกจากห้อง เเล้วล็อคห้องค่ะ เขาเหมือนสำนึกผิดได้ค่ะวันนั้น เเต่ก็ไม่ขอโทษ ปล่อยเบลอวันต่อมาก็เป็นเหมือนเดิม หนูควรทำยังไงดีคะ หนูอยากให้เขาเลิกนิสัยเเบบนี้ค่ะ บ่นหนูไม่ว่าเเต่ทำไมต้องมาพูดทำร้ายจิตใจกันด้วย หนูควรทำยังไงให้เขาเลิกหรือผ่อนนิสัยเเบบนี้ลงบ้าง
ปรึกษาปัญหาครอบครัว
เเม่ชอบบ่นค่ะ บ่นทุกเรื่องด่าทุกเรื่อง เช่น ไม่ปิดประตูบ้านให้สนิท เขาก็จะตะโกนด่าออกมาเลยค่ะ มีครั้งหนึ่งที่เขาไล่หนูออกจากบ้านเพราะลืมเก็บผ้าค่ะ หนูมีน้องสองคนค่ะ มีครั้งหนึ่งที่หนูปิดเทอมไวก่อนน้องหนึ่งวัน วันนั้นเป็นวันศุกร์ น้องเขาตื่นสาย หนูเองก็ตื่นสายค่ะ ประมาณเเปดโมงเช้า ปกติหนูเป็นคนปลุกค่ะ เพราะไม่มีใครตื่น เเต่ครั้งนี้หนูไม่ได้ปลุกเพราะคิดว่าเป็นวันหยุดเลยตื่นสาย เขาไม่ด่าน้องที่ตื่นสาย เเต่ด่าหนู เขาบอกหนูว่าเห็นเเก่ตัว ทำไมไม่ปลุก ตัวเองควรรู้เพราะปกติตื่นเวลานี้ หนูเคยบอกเเม่ค่อนข้างหลายครั้ง เขาก็บอกว่าจะปรับปรุงตัว เเต่ก็เหมือนเดิม หนูต้องฟังเเม่ด่าทุกวันค่ะ หนูไม่ได้โต้เถียงอะไรไป เพราะถึงเขาผิด เขาก็ไม่ยอมรับ ถึงหนูพูดอะไรออกไปก็เหมือนไปเพิ่มไฟให้เขา เขาด่าหนูสารพัดค่ะ ไม่สมควรเกิดมา ไม่ก็ทำไมไม่ทำเเท้งตั้งเเต่ตอนนั้นเลย คือต้องบอกก่อนว่าหนูเป็นลูกติดเเม่ค่ะ น้องสองคนของหนูก็คนละพ่อหมด ทำไมต้องถึงขนาดนี้หนูก็ไม่เคยเข้าใจ หนูเหนื่อยที่ต้องมาฟังเเบบนี้ คำที่แม่ด่าออกมาเเต่ละครั้ง หนูก็ไม่รู้ว่าเขาสามารถพูดโดยที่ไม่รู้สึกอะไรได้ยังไง เเต่ก่อนหนูร้องไห้เพราะคำพูดของเเม่บ่อยมาก ตอนนี้ไม่เเล้วค่ะ เหมือนความเคยชิน หนูซื้อหนังสือการ์ตูนมาค่ะ เป็นเงินของหนูเอง เพราะมันเป็นสิ่งที่ฮีลใจหนู เขาก็มาพูดว่า อะไรไร้สาระ ซื้อมาเปลืองเงิน หนูก็ยอมรับว่ามันไร้สาระ หนูวางหนังสือบนพื้นเรียงกันหลาย ๆ ชั้นเพราะไม่มีชั้นวางของ/หนังสือ เขาโกรธอะไรหนูสักอย่างค่ะ ก็เลยเข้าห้องหนูเเล้วก็เตะหนังสือค่ะ หนูเป็นคนที่รักหนังสือมาก พอเห็นอย่างนั้นเหมือนใจสลาย ด้วยความที่โกรธมาก หนูผลักเขาออกจากห้อง เเล้วล็อคห้องค่ะ เขาเหมือนสำนึกผิดได้ค่ะวันนั้น เเต่ก็ไม่ขอโทษ ปล่อยเบลอวันต่อมาก็เป็นเหมือนเดิม หนูควรทำยังไงดีคะ หนูอยากให้เขาเลิกนิสัยเเบบนี้ค่ะ บ่นหนูไม่ว่าเเต่ทำไมต้องมาพูดทำร้ายจิตใจกันด้วย หนูควรทำยังไงให้เขาเลิกหรือผ่อนนิสัยเเบบนี้ลงบ้าง