เราเป็นโรคจิตเภทแต่ว่าอาการหายแล้ว แต่ต้องกินยาฉีดยาคุมอาการไว้ตลอด เราอายุ 29 ปี แม่เราเป็นซึมเศร้า กับเข่าเสื่อม อายุ 65 ปี 
แล้วก็ลูกน้องเป็นลุงอายุ 61 ปี คอยหาอาหาร ขับรถ เป็นเพื่อน ช่วยหาเงิน บ้านเราอยู่กัน 3 คน เรา แม่ แล้วก็ลุง 
เราอยู่บ้านก็ช่วยแม่หยิบของ เลี้ยงปลา เก็บฉี่หมาให้ขนมหมา ล้างชาม นานๆจะทำงานบ้านที ตอนนี้เราดีกว่าเมื่อก่อนมากแล้วเหมือนจะหายแล้ว
เราควรจะอยู่บ้านต่อไป หรือว่าเรียนต่อ แล้วพอเรียนจบ ก็ออกไปทำงาน หาเงิน เรารู้สึกเหมือนเราไม่โตยังไงก็ไม่รู้ ไม่ได้ทำงาน
ความจริงมีอยู่ช่วงนึงเรากลับไปเรียนต่อ(เรียน ป.ตรี ค้างไว้แต่ไม่จบ เพราะเป็นโรคจิต) แล้วอาการมันกำเริบ ต้องเข้าโรงพยาบาล
ที่บ้านเลยไม่ได้หวังว่าจะต้องออกไปทำงาน แม่เราเป็นเจ้าของบ้านเช่า กับร้านออกซิเจน ทุกวันนี้รอเก็บเงินค่าห้อง กับให้ลุงไปส่งออกซิเจน                    ไม่ได้ลำบากอะไร แต่แม่กับลุงใช้เงินเปลืองมาก จนจะไม่มีเงินเก็บอยู่แล้ว เราอยากได้รถใหม่สักคันมาแทนที่รถส่งออกซิเจนคันเก่าเพราะมันเสียบ่อยมากแล้วก็นั่งไปไหนไม่ถนัด มีที่นั่ง 2 ที่นั่ง เวลาจะไปไหนเขาก็จะให้เรานั่งตรงกลาง อยากได้ที่พอมีที่นั่งข้างหลังนิดนึงก็ยังดี
แล้วก็ทำบ้านให้ดีๆบ้านเก่ามากจะทรุดอยู่แล้ว เราคิดว่าถ้าอยู่แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็คงไม่มีทางได้ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะแม่ก็ยังต้องใช้เราอยู่ แต่ลึกๆแล้วเราก็มีอะไรที่เราอยากทำ ถ้าจะไปไหนคนเดียวเขาก็ไม่ปล่อยให้เราไป