สวัสดีค่ะ หนูเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 1เป็นเด็กมัธยมทั่วไปแต่สิ่งที่หนูไม่เหมือนคนอื่นก็คือหนูมีปัญหาครอบครัวที่คอยบั่นทอนจิตใจในทุกๆวันถ้าเป็นไปได้ไม่อยากกลับบ้านเลยเพราะทุกครั้งที่กลับบ้านก็ต้องกลับมานอนร้องไห้รู้สึกท้อแท้กับชีวิตตัวเองและต้องทนอยู่กับความรู้สึกเศร้าโกรธเสียใจผิดหวังกับครอบครัวหนูเป็นเด็กที่ไม่ได้ดีขนาดนั้นแต่ผลการเรียนก็ไม่ได้เสียหนูสอบได้ top 5 มาตลอดไม่เคยตกครอบครัวจริงจังกับการเรียนมากเราเป็นเด็กนักเรียนก็ต้องมีค้างงานกันบ้างหนูก็มีงานค้างเป็นธรรมดาแต่ทุกครั้งที่ครูรายงานให้ผู้ปกครองทราบหนูจะโดนทุบตีทำร้ายเหมือนกับไม่ใช่เป็นมนุษย์แต่เป็นสัตว์ที่โดนเจ้าของชีวิตทุบตีทำร้ายอย่างทารุณใช้คำด่าทอที่ทำให้อยากตายมากๆทุกๆครั้งที่ทะเลาะกันหนูก็จะเถียงเป็นธรรมดาแต่หนูก็จะโดนด่าว่าทำร้ายร่างกาย เช่น เตะ ถีบ ตบหน้า ตีด้วยไม้เฌอขวนเสื้อ ตีด้วยไม่กวาด เอาขวดมาปาใส่หน้า โดนบีบคอ โดนเอาผ้ามารัดคอจนเกือบตาย หนูร้องไห้ในทุกๆวันจนไม่อยากอยู่ต่อเเล้วไม่เคยระบายเลยมีให้ใครฟังได้เลยพ่อกับแม่จะโกรธมากเวลารู้ว่าหนูเอาเรื่องในครอบครัวไปเล่าให้คนนอกฟังแต่หนูแค่ต้องการคนที่เข้าใจคนที่ให้คำปรึกษาได้หนูไม่โอเคกับชีวิตหนูอยากจะหายไปจากโลกนี้อยากจากไปเงียบๆโดยที่ไม่มีใครต้องทุกข์ทรมานหนูไม่อยากให้ใครต้องมาเจอเรื่องแบบหนูเลยหนูไม่อยากจะคิดเลยเพราะว่าครอบครัวเปลี่ยนเด็กน้อยที่ร่าเริงคนนึงให้กลายเป็นเด็กที่เก็บตัวมีปัญหาทางจิตและต้องทนอยู่กับความโหดร้ายที่เกิดขึ้นในครอบครัวแบบนี้หนูไม่อยากให้ต้องมีเด็กคนไหนมาเจอแบบหนูเลยหนูไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมคนที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ต้องเป็นหนูหนูอยากจะรู้ว่าทำไมหนูถึงต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยหนูหาทางออกไม่เจอแล้วจริงๆหนูอยากจะหายไปจากโลกนี้เหลือเกิน