เราไม่เคยทำอะไรได้ถูกใจยายสักอย่าแม่เลิกกับพ่อเราตอนเรา6ขวบตอนนี้เรา12แล้วอยู่กับยายมาตลิดเพราะแม่ย่ายไปกรุงเทพยายเราชอบด่าเราด่าทุกวันไม่เคยกยุดไม่เคยนึกถึงความรู้สึกเราเลยแม่เราชอบบอกว่ายายเราก็ด่าทุกคนนั้นแหละแต่ทำไมเราไม่ชินที่โดนด่าทุกวันก็ไม่รู้ถ้าโดนคนอื่นด่าเราจะไม่เป็นอะไรสามารถปล่อยได้แต่ถ้าคนในครอบครัวด่าเราจะชอบแอบร้องไห้เป็นชั่วโมง เราชอบมีความคิดอยากฆ่/าตัวตายไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม รู้สึกผิดที่เกิดมาในครอบครัวแบบนี้เราไม่ทำให้แม่ภูมิใจไม่เคยที่จะเรียนเก่งๆเราชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเราเหนื่อย เครียด ทุกอย่างมันมารวมกันไว้ทีเดียวหมดจะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้