คือเราเรียนอยู่มหาลัย ปี1ค่ะ บางวันเลยจะมีวันที่เรียนแค่ตอนเช้าก็เสร็จเลย พอกลับหอมา เราก็นอนอย่างเดียวเลยค่ะ นอนเล่นมือถือ นอนเฉยๆ มีลุกแค่ตอนไปเข้าห้องน้ำอย่างเดียวค่ะ บางทีเราหิวข้าว แบบหิวท้องร้อง แต่เราก็ยังไม่อยากกินเลยค่ะ อาจจะเพราะว่าไม่รู้จะกินอะไรด้วยส่วนนึง อาหารในมอมีไม่ได้เยอะมากค่ะ อีกส่วนก็คือบางครั้งมันก็ขี้เกียจที่จะลุกจากเตียงด้วย เราเห็นเพื่อนๆคือขยันกันมาก เวลาว่างก็อ่านหนังสือ ไม่ก็ปั่นงานที่ค้างค่ะ ส่วนเราคือไม่อยากทำอะไรเลย แต่ใจมันรู้แหละว่าทำเถอะ จะได้ไม่ลำบากตอนเดดไลน์ใกล้ถึง แต่ร่างกายไม่ยอมลุกจากเตียงเลยค่ะ ช่วงนี้ก็รู้สึกว่าทุกวันมันน่าเบื่อ ตอนอยู่กับเพื่อนมันก็ดีค่ะ มันก็สนุกดี แต่พออยู่คนเดียว แค่คิดว่าพรุ่งนี้ต้องไปเรียนวิชาอะไรที่ทำให้ลำบากใจ ต้องไปเรียนคนเดียวเพราะอยู่คนละเซคกับเพื่อน ต้องพยายามคุยกับเพื่อนที่ไม่สนิทเพื่อที่จะไม่ทำให้เค้ารู้สึกเบื่อเวลาอยู่กับเรา เราเป็นคนเข้าสังคมไม่เก่งด้วยส่วนนึง ก็คือintrovertนั่นแหละ มีพลังเยอะตอนอยู่กับเพื่อนสนิท พออยู่คนเดียวก็กลายเป็นเทาไปหมด เท่าที่เขียนมาเหมือนจะมีปัญหาอื่นนอกจากขี้เกียจด้วยนี่เนอะ5555 กลับมาเรื่องขี้เกียจต่อ คือบางครั้งเรามีไฟนะ ที่อยากจะกลับมาปั่นงาน กลับมาอ่านหนังสือเหมือนคนอื่น เพราะถ้าไฟติด มันก็ทำได้ยาวๆแบบไม่หยุดเลยเหมือนกัน พอบทจะไม่อยากทำ ก็จะไม่ทำอะไรเลยเหมือนกัน พอจะมีวิธีแก้ปัญหายุ่งเหยิงของเราแบบนี้บ้างมั้ยคะ ขอโทษที่ต้องให้อ่านยาวขนาดนี้แล้วก็อาจจะเป็นกระทู้ที่หาประเด็นหลักไม่เจอ ต้องขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะไม่ว่าจะเชิงให้กำลังใจหรือให้คำแนะนำ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ