สวัสดีค่ะ เราอยากมาเเลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ
เราเพิ่งบอกเลิกแฟนที่คบกันมา2ปีกว่าๆ
เพราะเค้าชอบเผลอหลับค่ะ
การเผลอหลับ ณ ที่นี้คือ หายไปเลย ไม่บอกไม่กล่าว
เราทั้งเป็นห่วงทั้งคิดมากทั้งน้อยใจ
เมื่อวานพิมพ์คุยกันอยู่เเท้ๆ ก็หายไปเลย
อาทิตย์นึงมี7วัน ออกไปหาเพื่อนสังสรรค์เเล้ว5วัน
อีก2วันหลับหายไป กว่าจะได้คุยกันเเต่ละคืน ไม่ถึง20นาที ไม่มีวันไหนที่เป็นวันของเราเลย
พอเรางอนเรื่องนี้ เค้ามาง้อเราก็หายค่ะ วนลูปอยู่เเบบนี้ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราเคยจับเข่านั่งคุยกันเเล้วว่าจะเอายังไง เค้าบอกว่าเค้าควบคุมไม่ได้
มันภาพตัด เราพยายามเข้าใจเค้า พยายามยอมรับให้ได้มาโดยตลอดค่ะ เราให้อภัยเค้าให้โอกาสเค้ากี่ครั้งไม่รู้ รู้เเค่เราเจ็บปวดทุกครั้งเลย จนเราคิดว่าเราถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวบ่อยเกินไปแล้ว เวลาเจออะไรมาทั้งวัน เราก็ไม่รู้เลยว่าจะเล่าให้ใครฟับ่นให้ใครฟัง ทั้งๆที่มีเเฟนอยู่ เเต่ตอนอยู่ด้วยกันมีความสุขมากค่ะ พอห่างกัน ก็มักจะมีปัญหาทำนองนี้ตลอด เราทำถูกเเล้วมั้ยคะ ที่เราพาตัวเองออกมา เพราะเราไม่อยากไปบังคับเค้าให้เค้าทำในสิ่งที่เค้าบอกว่ามันควบคุมไม่ได้อีกเเล้ว ในเมื่อเเก้ไขไม่ได้กับยอมรับไม่ได้ เราริดว่ายังไงก็ไปต่อไม่ได้อยู่ดี