จากที่ฝันแล้วตื่นขึ้นมา​ ใจก็หวิวและกลัวมาก​ เพราะฝันเห็นตัวเองจะตาย​ วินาทีนั้นยอมรับเลยว่ากลัวมาก​ จนจะร้องไห้มันเศร้าไปหมด​

เราไม่มีทางรู้เลยอะว่าเราจะตายตอนไหน​ เราอาจจะอยู่ได้จนแก่ตาย​ หรือป่วย​ หรือประสบอุบัติเหตุ​แบบที่ไม่ทันได้ร่ำลาใคร​ จนทำให้นอนต่อไม่หลับแล้วมานอนคิดการตายวนไปวนมา​

จนรู้ว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้กลัวที่จะต้องตาย​ แต่กลัวชีวิตหลังความตาย​ กลัวที่เราไม่รู้และไม่มีทางรู้เลยว่ามันเป็นยังไง​ สุดท้ายแล้วเมื่อเราตายต้องไปที่ไหน​ ไปเกิดเลยไหม​ หรือยังต้องวนเวียนใช้กรรม​ ​แล้วถ้าเป็นแบบนั้นต้องวนเวียน​อยู่รอบๆคนที่เรารักไหม​ เพราะเอาจริงๆถึงจะอยากรู้แต่ก็ไม่อยากเห็น​ ว่าใครเสียใจหรือร้องไห้ที่เราตาย​ ไม่อยากงานศพตัวเอง​ ไม่อยากสงสาร​ เสียใจและเสียดายที่ไม่ได้ใช้ชีวิตต่อ หรือบางคนบอกก็แค่หลับไปเฉยๆ​ ดับสูญไปเลยไม่รู้สึกอะไร

ส่วนตัวเราเชื่อเรื่องวิญญาณ​ สิ่งเร้นลับ​ต่างๆ​ แต่เราก็อยากให้ชีวิตหลัง​ความตาย​คือการหลับใหล​ ดับสูญ​ไปแบบไม่มีความรู้สึก​ หรือการรับรู้ใดใดหลงเหลืออยู่