พ่อเป็นคนติดเหล้า ติดการพนัน ขี้เมา ยืมตังแล้วไม่คืน ของในบ้านแม่เป็นคนออกทุกอย่างเลยค่ะตั้งแต่ค่าบ้าน ค่ารถของพ่อที่ตัวเองไม่เคยออก เวลารถพังก็จะมาเอาเงินแม่ ค่ากิน ค่าเที่ยว  ค่าเทอม ออกทุกอย่างเลยค่ะ แต่ช่วงนี้เศรษฐกิจที่บ้านไม่ดีพ่อเขาก็ด่าแม่ไม่หยุดเลยค่ะ รู้ว่ามีแค่แม่คนเดียวที่ออกตังเขายังจะบอกว่า ทำไมถึงมาเลือกแต่งงานกับแม่ ไม่น่าเลือกทางผิดเลย ถ้าเลือกคนอื่นชีวิตคงจะดีกว่านี้ต่อหน้าแม่เลยค่ะ ทั้งๆที่เขาไม่ได้ออกอะไรเลย ที่บ้านกำลังจะย้ายบ้าน พ่อก็บอกว่าของในบ้านย้ายเองเลยนะ ไม่อยากยุ่งของมันเยอะ เบื่อมากที่ต้องมาย้ายของให้พวก ทั้งๆที่ย้ายบ้านแค่รอบเดียวเมื่อ 10 ปีก่อนและตอนที่เขาพูดเขากำลังดูทีวีที่เขาไม่ยอมจะย้ายไปบ้านใหม่ได้หน้าตาเฉย เอาแต่แซะว่าแม่เก่งก็ให้แม่ออกทุกอย่างไปดิ เก่งนักไม่ใช่หรอ พูดกับแม่เวลาที่แม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขาตลอดเลยค่ะ เงินที่เขากินบางส่วนก็มาจากเงินเขาแต่ส่วนมากจะมาจากเงินแม่เพราะเขาไม่ยอมใช้เงินตัวเองเลยเขามาเอาเงินแม่อย่างเดียวเพราะเงินเขา เขาจะเอาไปเล่นพนัน เขาทั้งบอกว่าแม่น่ารำคาญ น่าเบื่อ ทำอะไรไม่เป็นเลย แม่เราไม่ได้รักพ่อแล้วค่ะเขาอยู่เพราะเขาไม่อยากให้เรากับพี่โตมาไม่มีพ่อ ตอนที่แม่เราเป็นหนี้ช่วงโควิดพ่อเรารีบหย่ากับแม่ทันทีเพราะกลัวว่าหนี้ของแม่จะลามมายึดรถของเขา แต่เขาก็ยังอาศัยอยู่ที่บ้านเกาะแม่กินโดยที่ไม่ได้รู้สึกผิดต่อแม่เลย
 
แม่เราเป็นคนน่ารักมากเลยค่ะ เขาซื้อของกินมาให้เรากับพี่ทุกวันเวลาที่กลับมาจากที่ทำงานหรือเวลาเราโมโหใส่เขา เขาก็จะไม่ดุด่าว่าเราเลยค่ะเขาใจเย็นมาก ใจเย็นจนเรารู้สึกแย่แทนแม่ที่ต้องมาฟังคนที่ตัวเองแต่งงานมาด่าทอกันขนาดนี้ เราไม่รู้เลยว่าพ่อเกลียดอะไรแม่ขนาดนั้นเขาเป็นแค่ผู่หญิงคนนึงที่พยายามจะหาเงินมาเพื่อช่วยครอบครัวของเราเท่านั้นเอง เขาเป็นแค่ผู้หญิงที่อยากให้คนที่ลูกของเขาความสุขแค่นั้นเอง
 
เราเลยอยากจัดการความรู้สึกตัวเองต่อพ่อค่ะ เวลาเราเจอหน้าเขาเราก็จะไม่อยากคุยอะไรกับเขาเลย จริงๆพ่อรักลูกค่ะแต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงมีแค่แม่ที่โดนอย่างนั้น เราคิดว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อเราน่าจะจมไปกับความรู้สึกเกลียดพ่อตัวเองไปแล้วค่ะ