ตั้งแต่เราเกิดมาพ่อเราไม่เคยเลี้ยงเราเลย ตอนยังเป็นเด็กแบเบาะ พ่อเรากับแม่พาเราขึ้นมอไซขี่ไปเที่ยว จนเราเป็นภูมิแพ้  จนย่าเราเอาเราไปอยู่ด้วย ตอนเด็กๆเรารักย่ามาก ตอนที่เรา อายุได้ 13 เราย้ายมาอยุ่บ้านเกิดปู่ที่ขอนแก่น

ซึ่งพ่อเราอยู่ด้วย เราเกลียดพ่อเรามาก จั้งแต่เราเริ่มทะเลาะกับย่าเรา ครั้งแรกที่ทะเลาะกันใหญ่ โตเพราะเรื่องเงิน พ่อเราขูดรีดเงินทุกบาทไปจากเราและย่า พ่อเราขอเงินเราไปซื้อยาเส้น เราต้องแงะเอาเงินในกระปุกออมสินที่ปู่เราเก็บไว้ให้มา จนปู่เราด่า 

ต่อมาพ่อเราชอบกวนเราเราบอกพอพ่อเราไม่หยุดจนเราร้องไห้ พ่อก็ด่าเรา ไม่เคยสอนให้อ่อนแอ เขาก็ตบหัวเราอย่างแรง เราเจ็บมากเราเกลียดที่สุดทั้งที่เขาทำให้เราอ่อนแอ ตอบโต้ไม่ได้ พูดอะไรไม่ได้ไม่มีสิทมีเสียง

จนมาตอนนี้ พ่อเราขอเงิน10บาทจากเราเราไม่มี พ่อก็ด่าเราตอแ*ล จนมาทะเลาะกับย่าเรา พ่อทำลายข้าวของในบ้าน จนย่าเราต้องต้องหนีไปอยู่ที่อื่นเราเครียดมากเราร้องไห้ไม่หยุดเราเสียใจที่ย่าเราไป

เราอยากจะแจ้งความเราเป็นคนไม่ยอมความอยู่แล้วถ้าเราจะแจ้งความจับพ่อ เราเราควรแจ้งข้อหาอะไรดีเราเครียดมากตอนนี้