เรากับสามีคบกันมานานมาก เราสองทะเลาะกันมาโดยตลอด เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิกสุดท้ายเราก็แต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน ตลอดเวลาเราไม่เคยได้พบเจอผู้ชายคนไหนเลย เค้าเลยเป็นผู้ชายคนเดียวที่เข้ามาในชีวิตเรา  ตอนนี้เราคบกันมาได้ 20กว่าปี มีลูกด้วยกัน และดูเหมือนว่าความรักของเราเริ่มจืดจางลง เรากะสามีทะเลาะกันเกือบทุกวัน เค้าใช้น้ำเสียง คำพูดถากถาง ใช้เสียงข่ม โมโหร้าย เราต้องยอม ต้องง้อเค้ามาตลอด เรื่องบางเรื่องแค่จะคุยเล่น พูดเล่น สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการทะเลาะกัน ลูกมักเห็นสามีด่าทอเราตลอดเป็นประจำ ลูกติดพ่อเค้ามาก เพราะพ่อเค้าตามใจ เวลามีความเห็นหรือสอนลูก เราก็มักจะความเห็นไม่ตรงกัน ทะเลาะกันตลอด เราเบื่อมาก พยายามใช้ความอดทนเพื่ออยู่รอดกันไปวันๆ เพราะไม่อยากทะเลาะ เราโกรธเค้ามากเวลาเค้าด่าทอเรา เราเก็บความแค้นไว้ในใจตลอด ไม่อยากโต้เถียง เกลียดเข้าฝังลึกไปในใจ คิดว่ารอลูกโตก่อน ค่อยจัดการเรื่องต่างๆนาๆ เรากับสามีแทบคุยกันไม่ได้เลย ไม่อยากมีแม้แต่บทสนทนา แบบนี้เค้าเรียกว่าไม่รักแล้วใช่ไหมคะ แต่ทำไมเรายังมีความเป็นห่วงเค้าเรื่องสุขภาพ เรื่องต่างๆนาๆ เราต้องจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงคะ